به گزارش ایرنا، عزاداری دهه اول محرم در مراغه با شور خاصی در قالب آیین هایی به یادگار مانده از دهه ها و شاید بیش از یک قرن پیش، برگزار می شود.
از سالیان پیش، با تاسیس و برپایی حسینیه ها و موکب های عزاداری در این شهر تاریخی، عزاداران و سوگواران شهید دشت نینوا در زیر بیرقی گرد هم می آیند که به قول کلامی زنجانی ' یل یاتار، طوفان یاتار/ یاتماز حسینین پرچمی' و بر رنج های امام حسین (ع) و تنهایی آن حضرت و یاران باوفایش اشک و داغ حسرت تازه می کنند.
ارادت خاص مردمان این دیار به امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) پرچمدار کاروان سرخ عاشورا، همواره در نوحه سرایی های ایام محرم، لحظه ای از زبان عزاداران حسینی دور نبوده و آن را مظهر شجاعت و ایستادگی و ذلت ناپذیری می دانند که قوام و دوام اسلام ناب محمدی (ص) پس از گذشت قرن ها مدیون این خون های پاک به زمین ریخته است.
سوم محرم سرآغاز شور عظیم حسینی در مراغه به عنوان یکی از پایتخت های عزاداری محرم در ایران اسلامی است که با برافراشته شدن علم و بیرق عزاداران با نام سقای دشت کربلا؛ حضرت عباس بن علی (ع) همراه است.
یک هفته عزاداری های پرشور در هر کوی و برزن که با حضور هزاران سوگوار نهضت عاشورا، بی امان و هر دم با زنجیر و دست های پرحرارت بر سر و سینه زنان همراه است، موکب های عزاداری را به حرکت و خروش در می آورد.
نوحه خوانی های جانگداز، شبیه خوانی های حزن انگیز، دسته های زنجیر زن و سینه زن که در ردیف های در هم تنیده با موکب های عزاداری در میادین به عزاداری می پردازند، حکایت از شوری دارد که همچون شمعی فروزان خیال خاموشی ندارد.
این شور حسینی بنا به فرموده تاریخی امام راحل که فرمودند ' این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است' فرهنگ ایثار و شهادت و پایبندی به ارزش های اسلام ناب را در اعماق تاریخ و پس از گذشت قرن های فریاد می زند.
آیین های سنتی عزاداری مراغه به عنوان سندی زنده و گواهی بر ایمان و اعتقاد راسخ مردمان این مرز و بوم به امامت و نهضت عاشورا، با قدمتی بیش از یک و نیم قرن ، هنوز رونق بخش سوگواری های حسینی در ایام محرم در این شهرستان است.
آیین علم بندی در سوم محرم در اماکن سنتی سوگواری های حسینی از جمله دروازه، شجاع الدوله و چهل پا با حضور هزاران نفر از عزاداران از شهرهای مختلف استان و حتی کشور، به یاد علمدار کربلا از جمله آیین های مهم در دهه اول محرم این شهر مذهبی است.
آیین های عزاداری 'شاخسی واخسی'محرم از جمله در هفت نقطه و محله معروف و قدیمی شهر از شب اول تا شب تاسوعای حسینی در مراغه با حضور هزاران جوان عاشق امام حسین (ع) برگزار می شود.
آیین 'واعباس' در روز هشتم محرم یا به عبارت عامه تاسوعای کوچک به عنوان یکی دیگر از آیین های سنتی سوگواری حسینی در این شهرستان با شعار /هاویلا للعباس واویلا- واویلا للعباس هاویلا/ به یاد حضرت ابوالفضل (ع) در گروه های 20 تا 30 نفری، عباس گویان (واعباسا) عزاداری می کنند.
'شمع پایلاماخ' یا شمع گردانی از جمله آیین های سنتی است که عزاداران حسینی به صورت گروهی یا در قالب موکب های عزاداری به یاد شب وداع و آخرین بیعت امام با یاران باوفایش در صحرای کربلا، 41 شمع را در 41 مسجد و حسینیه شهر روشن می کنند.
در این آیین، عزاداران به صورت نمادین، به روایتی روشن ماندن چراغ 41 چادر کاروان امام حسین (ع) را در آخرین شب در این صحرای پرمحنت و پر مصیبت را با یاد عملدار کربلا زمزمه می کنند.
آیین احرام بندی یا آئین 'الله الله حسینا واینا' آخرین مراسم دهه اول محرم در صبح روز عاشورا است که اغلب مردم عزادار مراغه با حضور در حسینیه حاج غفار و موکب عزاداران این هیئت به یاد بستن آخرین احرام امام حسین حوله سفید بر تن انداخته و هروله کنان همانند سعی بین صفا و مروه در حج ابراهیمی؛ به عزاداری می پردازند.
عزاداران در این آیین با جمله ' الله الله حسینا واینا ' یعنی (خدایا، خدایا، حسین کجاست؟) قبل از طلوع آفتاب، دسته دسته در حالی که کفن بر تن یا حوله ای به نشانه احرام بر بدن پوشیده اند، امام شهیدان را ندا می و یاد می کنند.
همچنین در روز عاشورا برخی از دستجات حسینی در قالب هنر شبیه خوانی، صحنه بازگشت بی سوار ذوالجناح اسب امام حسین (ع) از میدان جنگ به میان خیمه های اهل بیت (ع) را در قالب موکب های عزاداری حسینی به نمایش در می آورند.
آیین های سنتی عزاداری در مراغه با قدمتی چندین دهه؛ همواره پذیرای خیل عظیم سوگواران و میهمانانی از سراسر کشور است که در آن ارادت مردمان این خطه را به سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع) به نظاره می نشینند.
مراغه با حدود 326 مسجد شهری و روستایی و 140 هیات عزاداری حسینی از شهرهای مهم مذهبی کشور محسوب می شود؛ این شهرستان با 250 هزار نفر جمعیت در 127 کیلومتری جنوب غربی تبریز مرکز آذربایجان شرقی واقع است.
گزارش از: ابراهیم مطلوبی**انتشار:عیسی عطاپور**
3077/7487
انتهای پیام از سالیان پیش، با تاسیس و برپایی حسینیه ها و موکب های عزاداری در این شهر تاریخی، عزاداران و سوگواران شهید دشت نینوا در زیر بیرقی گرد هم می آیند که به قول کلامی زنجانی ' یل یاتار، طوفان یاتار/ یاتماز حسینین پرچمی' و بر رنج های امام حسین (ع) و تنهایی آن حضرت و یاران باوفایش اشک و داغ حسرت تازه می کنند.
ارادت خاص مردمان این دیار به امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) پرچمدار کاروان سرخ عاشورا، همواره در نوحه سرایی های ایام محرم، لحظه ای از زبان عزاداران حسینی دور نبوده و آن را مظهر شجاعت و ایستادگی و ذلت ناپذیری می دانند که قوام و دوام اسلام ناب محمدی (ص) پس از گذشت قرن ها مدیون این خون های پاک به زمین ریخته است.
سوم محرم سرآغاز شور عظیم حسینی در مراغه به عنوان یکی از پایتخت های عزاداری محرم در ایران اسلامی است که با برافراشته شدن علم و بیرق عزاداران با نام سقای دشت کربلا؛ حضرت عباس بن علی (ع) همراه است.
یک هفته عزاداری های پرشور در هر کوی و برزن که با حضور هزاران سوگوار نهضت عاشورا، بی امان و هر دم با زنجیر و دست های پرحرارت بر سر و سینه زنان همراه است، موکب های عزاداری را به حرکت و خروش در می آورد.
نوحه خوانی های جانگداز، شبیه خوانی های حزن انگیز، دسته های زنجیر زن و سینه زن که در ردیف های در هم تنیده با موکب های عزاداری در میادین به عزاداری می پردازند، حکایت از شوری دارد که همچون شمعی فروزان خیال خاموشی ندارد.
این شور حسینی بنا به فرموده تاریخی امام راحل که فرمودند ' این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است' فرهنگ ایثار و شهادت و پایبندی به ارزش های اسلام ناب را در اعماق تاریخ و پس از گذشت قرن های فریاد می زند.
آیین های سنتی عزاداری مراغه به عنوان سندی زنده و گواهی بر ایمان و اعتقاد راسخ مردمان این مرز و بوم به امامت و نهضت عاشورا، با قدمتی بیش از یک و نیم قرن ، هنوز رونق بخش سوگواری های حسینی در ایام محرم در این شهرستان است.
آیین علم بندی در سوم محرم در اماکن سنتی سوگواری های حسینی از جمله دروازه، شجاع الدوله و چهل پا با حضور هزاران نفر از عزاداران از شهرهای مختلف استان و حتی کشور، به یاد علمدار کربلا از جمله آیین های مهم در دهه اول محرم این شهر مذهبی است.
آیین های عزاداری 'شاخسی واخسی'محرم از جمله در هفت نقطه و محله معروف و قدیمی شهر از شب اول تا شب تاسوعای حسینی در مراغه با حضور هزاران جوان عاشق امام حسین (ع) برگزار می شود.
آیین 'واعباس' در روز هشتم محرم یا به عبارت عامه تاسوعای کوچک به عنوان یکی دیگر از آیین های سنتی سوگواری حسینی در این شهرستان با شعار /هاویلا للعباس واویلا- واویلا للعباس هاویلا/ به یاد حضرت ابوالفضل (ع) در گروه های 20 تا 30 نفری، عباس گویان (واعباسا) عزاداری می کنند.
'شمع پایلاماخ' یا شمع گردانی از جمله آیین های سنتی است که عزاداران حسینی به صورت گروهی یا در قالب موکب های عزاداری به یاد شب وداع و آخرین بیعت امام با یاران باوفایش در صحرای کربلا، 41 شمع را در 41 مسجد و حسینیه شهر روشن می کنند.
در این آیین، عزاداران به صورت نمادین، به روایتی روشن ماندن چراغ 41 چادر کاروان امام حسین (ع) را در آخرین شب در این صحرای پرمحنت و پر مصیبت را با یاد عملدار کربلا زمزمه می کنند.
آیین احرام بندی یا آئین 'الله الله حسینا واینا' آخرین مراسم دهه اول محرم در صبح روز عاشورا است که اغلب مردم عزادار مراغه با حضور در حسینیه حاج غفار و موکب عزاداران این هیئت به یاد بستن آخرین احرام امام حسین حوله سفید بر تن انداخته و هروله کنان همانند سعی بین صفا و مروه در حج ابراهیمی؛ به عزاداری می پردازند.
عزاداران در این آیین با جمله ' الله الله حسینا واینا ' یعنی (خدایا، خدایا، حسین کجاست؟) قبل از طلوع آفتاب، دسته دسته در حالی که کفن بر تن یا حوله ای به نشانه احرام بر بدن پوشیده اند، امام شهیدان را ندا می و یاد می کنند.
همچنین در روز عاشورا برخی از دستجات حسینی در قالب هنر شبیه خوانی، صحنه بازگشت بی سوار ذوالجناح اسب امام حسین (ع) از میدان جنگ به میان خیمه های اهل بیت (ع) را در قالب موکب های عزاداری حسینی به نمایش در می آورند.
آیین های سنتی عزاداری در مراغه با قدمتی چندین دهه؛ همواره پذیرای خیل عظیم سوگواران و میهمانانی از سراسر کشور است که در آن ارادت مردمان این خطه را به سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع) به نظاره می نشینند.
مراغه با حدود 326 مسجد شهری و روستایی و 140 هیات عزاداری حسینی از شهرهای مهم مذهبی کشور محسوب می شود؛ این شهرستان با 250 هزار نفر جمعیت در 127 کیلومتری جنوب غربی تبریز مرکز آذربایجان شرقی واقع است.
گزارش از: ابراهیم مطلوبی**انتشار:عیسی عطاپور**
3077/7487
کپی شد
