رانندگان خودروها با این اقدام خود علاوه بر تضییع حقوق عابران پیاده و ایجاد مزاحمت برای آنان، زمینه بروز حوادت احتمالی را برای آنان فراهم می کنند.
این پدیده در سال های گذشته بیشتر در شب ها در تبریز نمود داشت و مالکان خودروها به علت نداشتن پارکینگ، خودروهای خود را در مقابل در ورودی خود و پیاده روها پارک می کردند ولی این پدیده مذموم به روزها نیز تسری یافته است.
پارک خودروها در پیاده روها، عابران پیاده را به عبور از طول خیابان ناگزیر می کند که این امر علاوه بر احتمال افزایش خطر تصادفات رانندگی و بروز خطر جانی برای آن ها موجب کاهش ظرفیت خیابان برای عبور خودروها می شود.
در پیامدهای جانی این پدیده می توان به این نکته اشاره کرد که همه ما بارها شنیده یا خوانده ایم کودکی به دلیل متوجه نشدن راننده در حین حرکت خودرو زیر چرخ مانده و فوت کرده است.
نقض حریم اختصاصی عابران در پیاده روها به شکل متوقف کردن خودرو در این محدوده، گاهی نیز به درگیری های لفظی و حتی فیزیکی میان مالکان خودرو و عابران نیز منجر می شود.
از منظر زیبایی شناختی نیز پارک خودرو در پیاده روهای تبریز به ویژه در شهرک ها و حومه آن باعث می شود نمای محل وقوع این پدیده مذموم، زشت جلوه کند.
از نظر قوانین راهنمایی و رانندگی نیز تجاوز به پیاده روها و گذرگاه پیاده تخلف محسوب می شود و راننده خاطی و سهل انگار اعمال قانون می شود وعلاوه بر جریمه راننده خاطی، خودرو با جرثقیل به پارکینگ انتقال می یابد.
هر چند پلیس راهور تبریز در سال های اخیر تعدادی خودروی مجهز به دوربین ثبت تخلفات را برای برخورد با این پدیده مذموم به کار گرفته است، اما کم بودن تعداد آن ها و وسعت شهر و شهرک ها، موفقیت در برخورد با این پدیده را چشمگیر نکرده است.
از دیگر عوامل موثر و تشدید کننده بروز این پدیده، ناکافی بودن تعداد پرسنل پلیس راهور در کلان شهر 1.8 میلیون نفری تبریز است که باید در این زمینه چاره اندیشی مناسبی انجام شود.
فرهنگ سازی در بین دارندگان وسایط نقلیه برای رعایت حقوق عابران پیاده و ایجاد پویش هایی در این زمینه در فضای مجازی از راه های برخورد با گسترش این پدیده مذموم در تبریز است.
خبرنگار ایرنا مرکز آذربایجان شرقی**
انتهای پیام این پدیده در سال های گذشته بیشتر در شب ها در تبریز نمود داشت و مالکان خودروها به علت نداشتن پارکینگ، خودروهای خود را در مقابل در ورودی خود و پیاده روها پارک می کردند ولی این پدیده مذموم به روزها نیز تسری یافته است.
پارک خودروها در پیاده روها، عابران پیاده را به عبور از طول خیابان ناگزیر می کند که این امر علاوه بر احتمال افزایش خطر تصادفات رانندگی و بروز خطر جانی برای آن ها موجب کاهش ظرفیت خیابان برای عبور خودروها می شود.
در پیامدهای جانی این پدیده می توان به این نکته اشاره کرد که همه ما بارها شنیده یا خوانده ایم کودکی به دلیل متوجه نشدن راننده در حین حرکت خودرو زیر چرخ مانده و فوت کرده است.
نقض حریم اختصاصی عابران در پیاده روها به شکل متوقف کردن خودرو در این محدوده، گاهی نیز به درگیری های لفظی و حتی فیزیکی میان مالکان خودرو و عابران نیز منجر می شود.
از منظر زیبایی شناختی نیز پارک خودرو در پیاده روهای تبریز به ویژه در شهرک ها و حومه آن باعث می شود نمای محل وقوع این پدیده مذموم، زشت جلوه کند.
از نظر قوانین راهنمایی و رانندگی نیز تجاوز به پیاده روها و گذرگاه پیاده تخلف محسوب می شود و راننده خاطی و سهل انگار اعمال قانون می شود وعلاوه بر جریمه راننده خاطی، خودرو با جرثقیل به پارکینگ انتقال می یابد.
هر چند پلیس راهور تبریز در سال های اخیر تعدادی خودروی مجهز به دوربین ثبت تخلفات را برای برخورد با این پدیده مذموم به کار گرفته است، اما کم بودن تعداد آن ها و وسعت شهر و شهرک ها، موفقیت در برخورد با این پدیده را چشمگیر نکرده است.
از دیگر عوامل موثر و تشدید کننده بروز این پدیده، ناکافی بودن تعداد پرسنل پلیس راهور در کلان شهر 1.8 میلیون نفری تبریز است که باید در این زمینه چاره اندیشی مناسبی انجام شود.
فرهنگ سازی در بین دارندگان وسایط نقلیه برای رعایت حقوق عابران پیاده و ایجاد پویش هایی در این زمینه در فضای مجازی از راه های برخورد با گسترش این پدیده مذموم در تبریز است.
خبرنگار ایرنا مرکز آذربایجان شرقی**
کپی شد
