«پیامبر اسلام هر روز صبح بر
سر فرزندان و نوادگانشان دست (نوازش) مىکشیدند
»
این حدیث از امام موسی
کاظم(ع) به ودیعه مانده و در حقیقت بیانگر
اهمیت و لزوم تربیت و پرورش فرزندان در محیطی کاملا آرام و سرشار از محبت است.
رسول اکرم(ص) نیز در حدیثی
فرمود: «حق فرزند بر پدر این است که مادر او را گرامى بدارد» این حدیث نیز اهمیت
محیط خانواده و روابط بین والدین را بر روی فرزندان بیان می‌کند؛ دین اسلام
تاکیدات فراوانی در رابطه با تربیت صحیح و همچنین پرورش صحیح فرزندان در محیط خانواده
دارد.
حال این سوال مطرح است که
تربیت صحیح و پرورش مناسب فرزندان در چگونه محیطی فراهم است؟ آیا والدینی که با
یکدیگر اختلافات حل‌نشده داشته و هیچ اقدام یا تلاشی برای رفع تعارض نکرده‌‌اند،
می‌توانند محیطی مناسب برای فرزندان فراهم کنند؟ آیا زوجینی که اختلافات حل نشده
دارند، می‌توانند فرزندانی به دنیا آورده و در محیط آرام آنان را پرورش دهند؟.
در جامعه‌ی ایرانی که هنوز هم
در بسیاری از نقاط آن سنت و عرف مورد توجه مردمان است، فرزندآوری زوجین مدتی بعد
از ازدواج امری ضروری بوده و معمولا در شرایطی که زوجین دو سال از عمر زندگی مشترکشان
بدون فرزندآوری بگذرد، اقوام و آشنایان به فکر افتاده و بر فرزندآوری زوج
تاکید می‌کنند.
در این میان نیز زوج‌هایی
هستند که به واسطه‌ی اختلافاتی که دارند از فرزندآوری امتناع کرده و در جستوجوی
راهی برای حل تعارضات هستند، اما اصرار و تاکید خانواده و اقوام بر فرزندآوری،
زوجین را از اخذ تصمیم درست در رابطه با حل تعارضات دچار سردرگمی کرده و گاها نیز
به اخذ تصمیم نادرست و "فرزندآوری قبل از حل تعارضات" سوق می‌دهد!.
این درحالی است که روانشناسان
اعتقاد دارند فرزندآوری قبل از حل تعارضات راهکاری کاملا منسوخ برای زوجین بوده و
چنانچه اختلافات دارای ریشه‌های عمیق باشد در کنار فرزندآوری می‌تواند عواقب بدی
را در پی داشته و یک فرزند بیمار از لحاظ روحی و روانی تحویل جامعه دهد.
زوجین
نباید برای حل مشکلات خود از گزینه‌ی فرزندآوری استفاده کنند
یک روانشناس در گفت‌وگو با
ایسنا، با اشاره به اینکه زوجین باید مشکلات و تعارض موجود بین خود را در وهله‌ی
اول از طریق گفت‌وگو حل کنند و سپس در صورت حل نشدن به مشاوره مراجعه کنند، افزود:
برخی اوقات خانواده ها در صورت مشاهده‌ی اختلاف زوجین، آنان را به فرزندآوری ترغیب
می‌کنند که این راهکار کاملا اشتباه است!.
صالح قلی‌پور اضافه کرد: با
توجه به اینکه فرزند خودش به عنوان یک مسئله جدید در خانواده مطرح است در نتیجه با
اضافه شدن به تعارضات و اختلافات موجود، آن را دوبرابر می‌کند، از این رو زوجین
نباید برای حل مشکلات خود از گزینه‌ی فرزندآوری استفاده کنند.
وی بیان کرد: اگر چنانچه
زوجینی اقدام به فرزندآوری صرفا برای حل اختلافات خود کنند، در نتیجه فرزند در
محیطی متعارض، فاقد احترام و در بطن رفتارهای نامناسب تربیت می‌شود و والدین یک
کودک بیمار را تحویل جامعه می‌دهند.
این روانشناس ضمن توصیه‌ی
زوجین به گفت‌وگو و مشاوره در راستای حل تعارضاتشان، خاطرنشان کرد: با توجه به
اینکه زوجین دارای تفاوت‌های جنسیتی هستند از این رو نمی‌توان گفت که باید زوجین
شبیه هم شوند اما باید وقت گذاشته و مشکلات خود را بدون انتقال به خانواده‌هایشان،
با گفت‌وگو و تبادل نظر بررسی کرده و رفع کنند و در صورت عدم رفع مشکلات نیز باید به
مشاور خانواده مراجعه کرده و مسائل را مطرح کنند.
وی با تاکید بر اینکه بسیاری
از تعارضات بین زوجین قابل حل و فصل است، گفت: زوجین با دریافت مشاوره، مطالعه‌ی
کتاب‌های خودیاری در زمینه‌ی همسرداری و گفت‌وگو می‌توانند در زمینه‌ی حل تعارضات
بین خود اقدام کنند.
انتهای پیام
انتهای پیام انتهای پیام
کپی شد
