یک هنرمند تبریزی با بیان اینکه رشد هنر در تبریز مثبت است، اظهار کرد: علی‌رغم اینکه هنر در تبریز استقبال فراوانی دارد، ولی متاسفانه بسیاری از هنرمندان این شهر گمنام هستند و معمولاً این هنرمندان بعد از فوتشان شناخته می‌شوند؛ به طوری که برای شناختن کامل یک هنرمند باید منتظر فوتش باشیم!.
به گزارش ایسنا، آذربایجان‌شرقی، محمدرضا داوری در کارگاه آموزشی یک روزه‌ی نقاشی مدرن در تبریز با بیان اینکه هنر وسیله‌ی ارتباطی است و نوعی ابزار می‌باشد که برای بیان افکار و ابراز احساسات به کار می‌رود، اظهار کرد: هنرمند به وسیله‌ی هنر می‌تواند احساس و پیام خود را درقالب اثر هنری در یک جامعه بیان کند . 
وی با اشاره به هنر نقاشی، اعلام کرد: با مراجعه به تاریخچه‌ی هنر نقاشی می‌توان به وضوح مشاهده کرد که هنر نقاشی با مرور زمان به عنوان پل ارتباطی بین انسان‌ها تبدیل شده است. هر هنرمندی نسبت به خود دیدگاه و حس متفاوتی دارد و می‌تواند با مهارت و ظرافت خود صحنه‌های زندگی را به نقاشی انتقال دهد . 
این هنرمند تبریزی با بیان اینکه شرایط جغرافیایی، فرهنگ و سنت منطقه می‌تواند روی هنر تاثیر گذار باشد، یادآور شد: هنر مختص منطقه‌ای نیست و همه‌ی هنرها با یکدیگر دارای نقطه‌ای مشترک هستند. حدود 186سبک هنر داریم که تکنیک اجرای هر یک از این سبک‌ها متفاوت است، هنرمند می تواند برداشت‌های خود از وقایع و فرهنگ جامعه را در قالب رنگ یا فرم بیان کند و به یک آرامش لذت بخش دست یابد . 
وی با بیان اینکه هنر با خودشناسی ارتباط مستقیمی دارد، خاطرنشان کرد:هنر به عنوان مبلغ فرهنگی یک جامعه محسوب می شود، شاید به ظاهر مقوله‌ای ساده باشد ولی نسبت به خود پیچیدگی دارد و به عنوان خلاقیت ذهنی فرد تلقی می‌شود . 
داوری با بیان اینکه با آغاز دوره‌ی رنسانس، هنر نقاشی به تجمل گرایی سوق یافت، اعلام کرد: قبل از دوره‌ی رنسانس هنر تنها در کلیساها و با دستور پاپ به شکل تصاویر محدودی از حضرت مسیح بود، ولی بعد از این دوره هنر حالت تجملی و زینتی به خود گرفت و هنرمندانی مانند لئوناردو داوینچی در این زمینه شروع به فعالیت کردند و تابلوی مونالیزا نیز مربوط به این دوران از هنر نقاشی است .


انتهای پیام
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.