نگین صنعت آذربایجان به تازگی از پیچوخم خصوصیسازی عبور کرده و به ساحل آرامش رسیده است، کارخانهای که در مسیر نابودی دست به دست میشد، این روزها به دنبال برگزاری جشن «تولد دوباره» است.
به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجانشرقی، چند سالی میشد کارخانه ماشینسازی به خاطر مشکلاتش در لیست واگذاری سازمان خصوصیسازی قرار گرفته بود که اخیراً پس از کش و قوسهای فراوان به بخش خصوصی واگذار شد. «محمد علی شریعتزاده» صنعتگر نام آشنایی است که ریسک خرید ماشینسازی با بدهیهای میلیاردی را به جان خرید و به گفته خودش بعد از خرید این کارخانه حتی وقت نمیکند روزی دو ساعت بخوابد! و تمام هم و غمش احیای ماشینسازی و تبدیل آن به یک برند بین المللی است.
شریعتزاده از سال 64 و بعد اخذ مدرک دیپلم، علاوه بر ادامهی تحصیل، وارد صنعت شده و در بخشهایی نظیر تجهیزات سازهای و انباری، سیستمهای قفسهبندی و تولید انواع سازههای فلزی فعالیت کرده و صاحب چندین واحد صنعتی بوده است. 20 سالی میشود که ریاست اتحادیه صنایع فلزی تبریز را عهدهدار بوده و نائب رئیس اول اتاق اصناف تبریز هم است.
او هم اکنون مالک گروه بازرگانی بین المللی IPO به عنوان یک مجموعه بزرگ بازرگانی و خدماتی بین المللی است. به گفتهی خودش «ایپو» در بسیاری از کشورهای اروپایی و کشورهای همسایه، دفاتر دارد و در بخشهای مختـلف همچون مواد غذایی، دانش بنیان و ... به صورت دپارتمانهای تخصصی فعال است. فعالیت 70 عضو هیأت علمی دانشگاهها، 6000 مهندس جوان و کوشا و همچنین ثبت 200 اختراع، تنها بخشی از موفقیت دپارتمان دانش بنیان است.
آنچه میخوانید گفتوگوی خبرنگار ایسنا با محمد علی شریعتزاده، خریدار کارخانه ماشینسازی تبریز است که از نحوه خریداری این کارخانه، داستان تمایل نمایندگان مجلس برای واگذاری ماشینسازی به «شستا»، برنامههای تیم فوتبال و ...حکایت دارد.
آقای شریعتزاده چطور شد به فکر خرید ماشینسازی افتادید؟
در همین ماه رمضان امسال برای تمامی روسای اتحادیههای صنفی تبریز مراسم افطاری داشتم که از آقای «پوریحسینی» رئیس سازمان خصوصیسازی نیز دعوت کردم تا در مراسم افطاری حضور یافته و درد و دل اصناف را به مسئولان منعکس کند. در آن مراسم ضمن اعلام حمایت از دکتر روحانی، گلههای اصناف را بیان کردیم. آقای پوریحسینی نیز بعد از اظهار تأسف و ناراحتی از ظلمهایی که در حق اصناف انجام میشود، به وضعیت ماشینسازی و مشتریان خارجی و داخلی آن که از استانهای مختلف بودند اشاره کرد. متقاضیان به دنبال انتقال برند ماشینسازی به استانهای دیگر بودند که این موضوع شکست بزرگی برای صنعت آذربایجانشرقی به شمار میرفت. واقعیتش خیلی ناراحت شده و تمام دغدغهام این شد که برند ماشینسازی را در خود استان حفظ کنم؛ به خاطر عرق به آذربایجان و صنعت این استان، بعد از انجام مطالعات و مشورتهای لازم نسبت به خرید این کارخانه بزرگ اقدام کردم.
افرادی از شیراز، خراسان و تهران خواهان خرید ماشینسازی بودند، جالب است این کارخانه 11 سال در لیست فروش بود ولی نمیدانم چرا به یک باره این همه متقاضی پیدا کرد! از طرفی همه فکر و خیالشان انتخابات ریاست جمهوری بود و برخیها هم میخواستند از این فرصت برای خارج کردن برند این کارخانه از آذربایجانشرقی استفاده کنند و اگر من وارد گود نمیشدم، این برند از استان خارج میشد.
واگذاری ماشینسازی به شما به طور کامل انجام شده است؟
صندوق بازنشستگی فولاد ایران که مالکیت ماشینسازی را برعهده داشت، نتوانست این مجموعه را اداره کند و از طریق وکالت به سازمان خصوصیسازی درصدد فروش کارخانه بود، بنده با تقبل بدهی حدود 250 – 300 میلیارد تومانی ماشینسازی به مجموعههای مالیاتی، سازمانهای دولتی، افراد حقیقی و حقوقی، شرکتهای حقوقی و ... و به قیمت حدود 850 میلیارد تومان آن را خریداری کرده و درصدد برگزاری جشن تولد دوباره ماشینسازی با حضور اهالی صنعت و مسئولان هستم.
چه برنامههایی برای احیای ماشینسازی دارید؟
رسالت اصلی این کارخانه تولید ماشین افزار است، پس در مرحلهی اول باید رسالتش با ارتقای کیفیت و رعایت استانداردهای روز دنیا حفظ شود، از طرفی صنعت ماشینسازی در خاورمیانه نمونه ندارد و عامل پیشرفت و صعود کشورها به وجود کارخانجاتی مثل ماشین سازی است، پس برنامهی دیگری نیز برای احیای این کارخانه داریم که میتوان آن را به سه بخش کوتاه مدت و زود بازده، میان مدت و بلند مدت که همانا تبدیل ماشینسازی به قطب صنعتی کشور است، تقسیم کرد. جالب است بدانید کارخانهای در هندوستان وجود دارد که از ماشینسازی تبریز کپی برداری کرده و بعد از سالها هم اکنون یکی از بزرگترین تولید کنندگان ساعت مچی در جهان است! ما هم میخواهیم به صنعت خودروسازی ورود کرده با همکاری ایران خودرو، ساخت و رنگکاری اتاقکها را انجام دهیم.
همچنین پیش از این هیأت وزیران مصوبهای با عنوان «صدور مجوز مشارکت ماشینسازی با شرکت فولکس واگن برای تولید سالانه 200 هزار خودرو» داشتند که نمیدانم چرا مدیران وقت از این مصوبه استفاده نکردند و اخیراً موجی با عنوان همکاری شرکت ماموت با فولکس واگن در فضای مجازی راه افتاده است؛ این در حالی است که این مجوز تنها برای ماشینسازی صادر شده و برای احقاق حقمان مکاتبات را با فولکس واگن آغاز کردهایم و امید است شاهد تولید خودروهای فولکس واگن در تبریز باشیم.
گویا ماشینسازی املاکی هم در جاده ائل گلی دارد .
بله، در جاده ائل گلی که یکی از بهترین نقاط تبریز به شمار میرود، 400 واحد آپارتمان با استحکام 130ساله وجود دارد که مورد بیتوجهی قرار گرفتند؛ به طوری که آسانسور و پنجرههای این ساختمانها بنا به دلایل نامعلوم تخریب شدهاند! باتوجه به نزدیک شدن به رویداد «تبریز 2018» در صورت صدور مجوز از سوی شهرداری و شورای شهر تبریز، در نظر داریم سریعاً با همکاری شرکتهای خارجی هتل هفت ستاره و مرکز تفریحی مدرن با امکانات ویژه همچون پد هلی کوپتر احداث کنیم.
علاوه بر این، ماشینسازی زمینهای دیگری نیز در منطقه آزاد ارس دارد که به حال خود رها شدند و میتوان با ایجاد شهرکهای صنعتی اشتغالزایی کرد، به هر حال تیم حقوقی کارخانه به دنبال شناسایی زمینهای فراموش شده و حل مشکلات مالکیت آنهاست. یقین داشته باشید ماشینسازی به عنوان یکی از واحدهای صنعتی قدیمی کشور احیاء شده و با صادرات محصولات خود، به قطب صنعتی منطقه تبدیل خواهد شد.
نظرتان راجع تمایل نمایندگان تبریز در مجلس به واگذاری ماشینسازی به شستا چه چیزی است؟
واگذاری ماشینسازی به شستا نقض قانون بود، اگر این کارخانه به صورت تهاتر بین تأمین اجتماعی و دولت به شستا واگذار میشد، هیچگونه اشتغالزایی به دنبال نداشت؛ همچنین باتوجه به اینکه برخی مجموعههای شستا در شرف ورشکستگی قرار دارند، این واگذاری بزرگترین ظلم در حق صنعت استان میشد. با نمایندگان تبریز در مجلس همچون آقایان پزشکیان، بیگی و بیمقدار صحبت کرده و آنان را متقاعد کرده و نظرشان را برای حمایت از ما جلب کردهام. همچنین دکتر ربیعی، وزیر کار در سفر اخیر به تبریز صحبتهایی در خصوص ماشینسازی انجام داده بود که متأسفانه از سوی برخی رسانهها بازتاب نادرست و غیرواقعی داشت، مطالبی که در رسانهها منتشر شد، به هیچ عنوان صحت نداشت.
تیم فوتبال ماشین سازی را هم خریداری کردهاید، برنامهتان برای آن چه چیزی است؟
تیم فوتبال ماشینسازی یکی از قدیمیترین و پرهوادارترین تیمهای ایران است که به دلیل عدم حمایت، همچون کارخانه ماشینسازی در مسیر نابودی قرار گرفته بود که سال قبل با حمایت شهرداری تبریز در لیگ برتر حضور یافت؛ اما امسال به خاطر اینکه تیم خود شهرداری در دسته یک حضور دارد، حمایت شهرداری از ماشینسازی غیر قانونی بود که بعد از تعیین تکلیف کارخانه، سریعاً امتیاز تیم فوتبال ماشین سازی هم خریداری شد و در طول 24 ساعت ضمن انتخاب مدیرعامل و سرمربی، با بازیکنان مورد نظر کادرفنی هم قرارداد منعقد شد و همین سرعت عمل، یکی از تفاوتهای بخش خصوصی با دولتی است. کارمان را دیرتر از سایر تیمها آغاز کردهایم، با این حال تیم برای اردوی 15 روزه و انجام چندین بازی تدارکاتی، عازم تهران شده است. در واقع ما کار شش هفت ماهه سایر تیمها را در طول 24 ساعت انجام دادیم.
تمام تلاشمان صعود به لیگ برتر و بستن تیمی قدرتمند برای قهرمانی در لیگ برتر و موفقیت در آسیاست، همچنین تیمهای پایه را هم تحویل گرفتهایم و آنها هم کارشان را آغاز کردند، این احتمال وجود دارد که تیمهای پایه ماشینسازی قهرمان کشور شوند. ما به فوتبال به دید بنگاه بزرگ اقتصادی نگاه میکنیم و میخواهیم از طریق اسپانسر، فروش بازیکن و ... درآمد کسب کرده و صنعت فوتبال را در ایران راهاندازی کنیم. زمانی فوتبال برزیل اقتصاد این کشور را نحات داد و برزیلیها توانستند از پرورش استعدادها و فروش بازیکنان فوتبال درآمدزایی کنند، معتقدیم با پرورش استعدادها و انعقاد قرارداد بلند مدت با بازیکنان جوان و رعایت دیگر مباحث مدیریتی به راحتی میتوانیم تیم فوتبال ماشین سازی را به سوددهی برسانیم. خریداری تیم ماشینسازی هدیه من به علاقهمندان این تیم و جوانان آذربایجان است.
برای انتخاب برادران خطیبی به عنوان مدیرعامل و سرمربی، دلیل خاصی داشتید؟
برادران خطیبی از افتخارات فوتبال آذربایجان و ایران بوده و به طور کامل با مشکلات و چالشهای فوتبال آشنا هستند؛ از این رو برادران خطیبی که مدارک مربیگری بین المللی هم دارند را انتخاب کردم، از آنان هم تشکر میکنم که همچون اکثر بازیکنان قرارداد سفید امضاء کردند.
انتهای پیام