به گزارش ایرنا، توجه به زیرساخت های اساسی عمران شهری از جمله معابر و خیابان ها با وجود هزینه بر بودن، به عنوان اولویت اول زیباسازی شهر، مدت هاست که مورد بی مهری متولیان و مسئولان شهری قرار گرفته است.
کم توجهی به اصول اساسی در زیرسازی معابر و خیابان ها و به تبع آن کیفیت بد آسفالت ها، همه و همه دست در دست هم داده اند تا گشت و گذار در مسیرها و خیابان های این شهر به حرکتی مارپیچ در مسیری ناهموار و پردست انداز به سان جاده های خاکی تبدیل شود.
خیابان ها، معابر و کوچه های پرتردد داخل و حاشیه شهر، همچون وصله و پینه های ناجور در آغوش این شهر آرمیده اند.
تخریب و حفاری های گاه و بی گاه در دل خیابان ها و کوچه ها بی آنکه پس از پایان آن، مرمتی و زیرسازی مناسبی شوند، در خوش بینانه ترین حالت وصله های ناهموار و بی ریخت و نازیبا را به خود می بینند و بیشتر از آن که موجب راحتی شهروندان شوند، با به وجود آمدن سطوحی نامتوازن اسباب زحمت شهروندان را فراهم کرده است.
شایدکمتر کسی با گام نهادن در کوچه، خیابان یا معابر شهر، اوج بی مهری را نسبت به وضعیت عمران شهری شاهد نباشد هرچند بخشی از این کم توجهی را باید به پای کمبود اعتبارات یا اولویت بندی های نامناسب در اجرای طرح های عمران شهری گذاشت.
در سال های اخیر اولویت شهرداری و پرسنل تلاشگر این مجموعه بر اساس اولویت های مصوب شورای اسلامی شهر و شهرداری، اجرای بهسازی برخی از معابر عمومی در مناطق حاشیه شهر آن هم به صورت مقطعی و کم اثر بوده که ماحصل آن توزیع نامتوازن خدمات شهری برخلاف شعار توزیع عادلانه آن بوده است.
هنوز در گوشه و کنار این شهر، کوچه ها و معابری در حاشیه شهر و شهرک های اقماری را سراغ داریم که پس از سال ها و با وجود اصرار و پیگیری های اهالی آن مناطق، آسفالت ریزی نشده است.
شهرک های اقماری بیشترین میزان آسیب را در زمینه عدم اجرای طرح های بهسازی و ساماندهی معابر متحمل شده اند لذا برنامه ریزی های مناسب توسط شهرداری و شورای اسلامی شهر برای این منظور بیش از پیش احساس می شود.
زیرسازی های نامناسب در کنار کیفیت بسیار پایین آسفالت ها به رغم هزینه های بالا، موجب شده که پس از گذشت فقط چندماه شاهد ترک خوردن، کنده شدن و از بین رفتن آسفالت باشیم.
هنوز کوچه ها و خیابان هایی در داخل شهر سراغ داریم که محروم از بهسازی و مملو از چاله ها و یا گاه وصله های پردست اندازی به نام روکش آسفالت هستیم.
بیشترین آسیب ها و مخاطرات به وجود آمده در اثر از بین رفتن معابر و خیابان ها که عمده آن بر اثر کیفیت بسیار نازل آسفالت های به کار رفته بوده، متوجه خودروهای سواری شهروندانی است که به رغم پرداخت عوارض خودور هرساله چندین بار متحمل هزینه های گزافی برای رفع صدمات وارد شده به وسایل نقلیه خود هستند.
با این وجود، ترمیم روکش معابر و خیابان ها و کوچه ها به عنوان یکی از طرح های مصوب شورای شهر و شهرداری ها هر از چندی به صورت مقطعی در آستانه سال جدید یا مناسبت های مختلف به صورت پراکنده اجرا شده و حاصل این امر، عدم توازن در ارائه این گونه خدمات به شهروندان بوده است.
تعجیل در اجرای عملیات آسفالت ریزی حتی در روزهای واپسین سال و در زمان بارش باران، یکی دیگر از نمونه های بارز عدم وجود نظارت بر اجرای این طرح های عمران و خدمات شهری بوده که به وضوح دیده شده و موجب حیرت شهروندان شده است.
شهردار مراغه در نشست خبری اخیر خود در زمینه اجرای طرح های در حال اجرا در این شهر گفت: احداث و آسفالت ریزی بلوار 35 متری میدان دانشجو به میدان الغدیر، ایجاد پیاده راه در خیابان شهید بهشتی و بهسازی معابر با پیاده روسازی در خیابان های مختلف شهر از طرح های شهرداری مراغه در سال جاری است.
محمدرضا احمدی با اشاره به لزوم تعویض و اصلاح آسفالت معابر عمومی و خیابان های در سطح شهر مراغه افزود: برای این منظور نیاز به یک میلیون متر مربع آسفالت ریزی و 220 میلیارد ریال اعتبار است که تلاش می شود بخشی از این نیاز در سال جاری توسط شهرداری مرتفع شود.
وی اضافه کرد: در سال گذشته حدود 300 هزار متر مربع آسفالت ریزی در معابر و خیابان های مناطق مختلف شهر مراغه انجام شده است.
با توجه به اظهارات اخیر شهردار مراغه، تا اجرای کامل ترمیم آسفالت در سطح شهر فاصله ای شاید چندساله وجود داشته باشد، امری که می تواند در زمانی کمتر و با کیفیتی مطلوب تر به سرانجام برسد.
هرچند، نباید از کنار زحمات و تلاش های پرسنل، کارگران و مجموعه مدیریت شهری در اجرای طرح ها و خدمات رسانی به شهروندان به سادگی عبور کرد لیکن برنامه ریزی های مناسب و نظارت کافی بر اجرای طرح هایی از جمله آسفالت خیابان ها و معابر به عنوان یکی از مطالبات روز شهروندان باید مورد توجه قرار گرفته و از شعارزدگی در این زمینه پرهیز شود.
شهر مراغه به عنوان بزرگترین شهر آذربایجان شرقی بعد از تبریز حدود 180 هزار نفر جمعیت دارد؛ این شهر در 127 کیلومتری تبریز، مرکز آذربایجان شرقی و 607 کیلومتری تهران قرار دارد و در ابتدای دوران فرمانروایی ایلخانان مغول، پایتخت این سلسله بوده است.
گزارش از: ابراهیم مطلوبی**انتشار:عیسی عطاپور**
3077/7487
انتهای پیام کم توجهی به اصول اساسی در زیرسازی معابر و خیابان ها و به تبع آن کیفیت بد آسفالت ها، همه و همه دست در دست هم داده اند تا گشت و گذار در مسیرها و خیابان های این شهر به حرکتی مارپیچ در مسیری ناهموار و پردست انداز به سان جاده های خاکی تبدیل شود.
خیابان ها، معابر و کوچه های پرتردد داخل و حاشیه شهر، همچون وصله و پینه های ناجور در آغوش این شهر آرمیده اند.
تخریب و حفاری های گاه و بی گاه در دل خیابان ها و کوچه ها بی آنکه پس از پایان آن، مرمتی و زیرسازی مناسبی شوند، در خوش بینانه ترین حالت وصله های ناهموار و بی ریخت و نازیبا را به خود می بینند و بیشتر از آن که موجب راحتی شهروندان شوند، با به وجود آمدن سطوحی نامتوازن اسباب زحمت شهروندان را فراهم کرده است.
شایدکمتر کسی با گام نهادن در کوچه، خیابان یا معابر شهر، اوج بی مهری را نسبت به وضعیت عمران شهری شاهد نباشد هرچند بخشی از این کم توجهی را باید به پای کمبود اعتبارات یا اولویت بندی های نامناسب در اجرای طرح های عمران شهری گذاشت.
در سال های اخیر اولویت شهرداری و پرسنل تلاشگر این مجموعه بر اساس اولویت های مصوب شورای اسلامی شهر و شهرداری، اجرای بهسازی برخی از معابر عمومی در مناطق حاشیه شهر آن هم به صورت مقطعی و کم اثر بوده که ماحصل آن توزیع نامتوازن خدمات شهری برخلاف شعار توزیع عادلانه آن بوده است.
هنوز در گوشه و کنار این شهر، کوچه ها و معابری در حاشیه شهر و شهرک های اقماری را سراغ داریم که پس از سال ها و با وجود اصرار و پیگیری های اهالی آن مناطق، آسفالت ریزی نشده است.
شهرک های اقماری بیشترین میزان آسیب را در زمینه عدم اجرای طرح های بهسازی و ساماندهی معابر متحمل شده اند لذا برنامه ریزی های مناسب توسط شهرداری و شورای اسلامی شهر برای این منظور بیش از پیش احساس می شود.
زیرسازی های نامناسب در کنار کیفیت بسیار پایین آسفالت ها به رغم هزینه های بالا، موجب شده که پس از گذشت فقط چندماه شاهد ترک خوردن، کنده شدن و از بین رفتن آسفالت باشیم.
هنوز کوچه ها و خیابان هایی در داخل شهر سراغ داریم که محروم از بهسازی و مملو از چاله ها و یا گاه وصله های پردست اندازی به نام روکش آسفالت هستیم.
بیشترین آسیب ها و مخاطرات به وجود آمده در اثر از بین رفتن معابر و خیابان ها که عمده آن بر اثر کیفیت بسیار نازل آسفالت های به کار رفته بوده، متوجه خودروهای سواری شهروندانی است که به رغم پرداخت عوارض خودور هرساله چندین بار متحمل هزینه های گزافی برای رفع صدمات وارد شده به وسایل نقلیه خود هستند.
با این وجود، ترمیم روکش معابر و خیابان ها و کوچه ها به عنوان یکی از طرح های مصوب شورای شهر و شهرداری ها هر از چندی به صورت مقطعی در آستانه سال جدید یا مناسبت های مختلف به صورت پراکنده اجرا شده و حاصل این امر، عدم توازن در ارائه این گونه خدمات به شهروندان بوده است.
تعجیل در اجرای عملیات آسفالت ریزی حتی در روزهای واپسین سال و در زمان بارش باران، یکی دیگر از نمونه های بارز عدم وجود نظارت بر اجرای این طرح های عمران و خدمات شهری بوده که به وضوح دیده شده و موجب حیرت شهروندان شده است.
شهردار مراغه در نشست خبری اخیر خود در زمینه اجرای طرح های در حال اجرا در این شهر گفت: احداث و آسفالت ریزی بلوار 35 متری میدان دانشجو به میدان الغدیر، ایجاد پیاده راه در خیابان شهید بهشتی و بهسازی معابر با پیاده روسازی در خیابان های مختلف شهر از طرح های شهرداری مراغه در سال جاری است.
محمدرضا احمدی با اشاره به لزوم تعویض و اصلاح آسفالت معابر عمومی و خیابان های در سطح شهر مراغه افزود: برای این منظور نیاز به یک میلیون متر مربع آسفالت ریزی و 220 میلیارد ریال اعتبار است که تلاش می شود بخشی از این نیاز در سال جاری توسط شهرداری مرتفع شود.
وی اضافه کرد: در سال گذشته حدود 300 هزار متر مربع آسفالت ریزی در معابر و خیابان های مناطق مختلف شهر مراغه انجام شده است.
با توجه به اظهارات اخیر شهردار مراغه، تا اجرای کامل ترمیم آسفالت در سطح شهر فاصله ای شاید چندساله وجود داشته باشد، امری که می تواند در زمانی کمتر و با کیفیتی مطلوب تر به سرانجام برسد.
هرچند، نباید از کنار زحمات و تلاش های پرسنل، کارگران و مجموعه مدیریت شهری در اجرای طرح ها و خدمات رسانی به شهروندان به سادگی عبور کرد لیکن برنامه ریزی های مناسب و نظارت کافی بر اجرای طرح هایی از جمله آسفالت خیابان ها و معابر به عنوان یکی از مطالبات روز شهروندان باید مورد توجه قرار گرفته و از شعارزدگی در این زمینه پرهیز شود.
شهر مراغه به عنوان بزرگترین شهر آذربایجان شرقی بعد از تبریز حدود 180 هزار نفر جمعیت دارد؛ این شهر در 127 کیلومتری تبریز، مرکز آذربایجان شرقی و 607 کیلومتری تهران قرار دارد و در ابتدای دوران فرمانروایی ایلخانان مغول، پایتخت این سلسله بوده است.
گزارش از: ابراهیم مطلوبی**انتشار:عیسی عطاپور**
3077/7487
کپی شد
