بار دیگر رخت عزا را برتن پوشانده و می‌گریم برای غربت و غریبانگی دختر امیرالمونین(ع)، می‌گریم برای دردهایی که کشید و دم نزد، برای چشمانی که سوز صحرای کربلا، اشک‌هایش را جاری ساخت اما هرگز دل به یاری دشمن نداد.
به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، امروز 15 رجب مصادف با سالروز وفات مظلومانه‌ی حضرت زینب(س) است، بانویی که در صحرای کربلا نقش ویژه‌ای داشته و در حقیقت مکتب عاشورا توسط آن حضرت نشر یافت و مردم از وقایع و حقایق عاشورا مطلع شدند.
حضرت زینب(س) را پرچمدار نهضت عاشورا دانسته‌اند و به حق که شاعر در وصف عظمت کار این بانوی بزرگ، چنین گفته است: سرنی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود، کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب(س) نبود؛ آن حضرت در راه دفاع از مکتب تشیع جان‌نثاری‌های فراوانی کرده و بعد از شهادت امام حسین(ع) نیز ادامه‌دهنده‌ی راه امام(ع) بود.
حضرت زینب(س)، فرزند حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه ی زهرا(س) بوده و در پنجم جمادی الاول سال پنجم یا ششم هجری قمری چشم به جهان گشود، صدیقه‌ی الصغری از جمله القاب آن حضرت است، نام مبارک ایشان توسط جبرئیل بر روح مطهر رسول الله نازل شده و بر این اساس نام مبارکشان به خواست الهی "زینب" گذاشته شد.
پیامبر مکرم اسلام(ص) و حضرت علی(ع)، حضرت زینب(س) را شبیه حضرت خدیجه(س) دانسته‌اند و امام حسین(ع) نیز در وصف این بانوی بزرگ و فداکار، فرموده است: «به درستی که زینب(س)، در حقیقت از درخت نبوت واز معدن رسالت است.»
پیامبر اکرم(ص) نیز در مراسم نامگذاری حضرت زینب(س) فرمود: «این دختر به بلاها مبتلا می‌شود و مصیبت‌های مختلفی بر او وارد می‌شود و... به درستی که هرکس بر او و بر مصیبت‌های او بگرید، ثوابش همانند ثواب گریه بر برادرانش می‌باشد.» بعد از نامگذاری، رسول الله فرمود:«به حاضران و غایبان وصیت و سفارش می‌کنم که احترام این دختر را پاس بدارند، همانا این دختر، شبیه خدیجه(س) است.»
حجت‌الاسلام رحیم همزبان در گفت‌و‌گو با ایسنا، در خصوص محل وفات حضرت زینب(س) اظهار کرد: در خصوص محل وفات حضرت زینب(س) اختلاف وجود دارد، برخی اعتقاد دارند که آن حضرت در دمشق و برخی دیگر نیز مصر را محل وفات حضرت می‌دانند.
وی با اشاره به وجود اختلاف نظر در مورد محل وفات حضرت زینب(س) ادامه داد: به سبب همین اختلاف نظر، حضرت در هر دو مکان زیارتگاه دارد که یکی در دمشق و دیگری در قاهره است.
وی یادآور شد: حضرت زینب(س) در هر کجا که وفات یافته باشد، این نکته را به همراه دارد که در غربت و غریبانگی به لقا الله پیوسته است، چه در دمشق و چه در قاهره، وفات حضرت با مظلومیت و غربت فراوانی همراه بود.
این کارشناس مسائل مذهبی بیان کرد: حکومت امویان در زمان وفات حضرت بر کشورهای اسلامی مسلط بود، بر همین اساس حضرت در مظلومیت تمام به رحمت خدا رفت، بعد از شهادت برادرانش، امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل نیز غم و غصه‌ی فراوانی را متحمل شد، بالا بودن سن حضرت زینب(س)، فشارهای سیاسی و تمامی این موارد منجر به وفاتشان شد.
وی با اشاره به فضائل اخلاقی حضرت زینب(س)، تاکید کرد: سراسر زندگی حضرت زینب(س) برای شیعیان پیامی داشته و چراغ راهی برای ماست، آن حضرت همواره خود را در محضر خدا می دید و هرگز از مصایب ذره ای شکایت نکرد و همانگونه که زمان شهادت امام حسین(ع) و با وجود اینکه مصایب فراوانی را متحمل شد اما در توصیف کربلا گفت: ما رایت الا جمیلا.
باشد که راه و رسم این فداکاران مکتب تشیع را فراگرفته در مسیر پیروی از ائمه‌ی اطهار و خاندان مطهرشان قدم برداریم.
انتهای پیام
انتهای پیام به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، امروز 15 رجب مصادف با سالروز وفات مظلومانه‌ی حضرت زینب(س) است، بانویی که در صحرای کربلا نقش ویژه‌ای داشته و در حقیقت مکتب عاشورا توسط آن حضرت نشر یافت و مردم از وقایع و حقایق عاشورا مطلع شدند.
حضرت زینب(س) را پرچمدار نهضت عاشورا دانسته‌اند و به حق که شاعر در وصف عظمت کار این بانوی بزرگ، چنین گفته است: سرنی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود، کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب(س) نبود؛ آن حضرت در راه دفاع از مکتب تشیع جان‌نثاری‌های فراوانی کرده و بعد از شهادت امام حسین(ع) نیز ادامه‌دهنده‌ی راه امام(ع) بود.
حضرت زینب(س)، فرزند حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه ی زهرا(س) بوده و در پنجم جمادی الاول سال پنجم یا ششم هجری قمری چشم به جهان گشود، صدیقه‌ی الصغری از جمله القاب آن حضرت است، نام مبارک ایشان توسط جبرئیل بر روح مطهر رسول الله نازل شده و بر این اساس نام مبارکشان به خواست الهی "زینب" گذاشته شد.
پیامبر مکرم اسلام(ص) و حضرت علی(ع)، حضرت زینب(س) را شبیه حضرت خدیجه(س) دانسته‌اند و امام حسین(ع) نیز در وصف این بانوی بزرگ و فداکار، فرموده است: «به درستی که زینب(س)، در حقیقت از درخت نبوت واز معدن رسالت است.»
پیامبر اکرم(ص) نیز در مراسم نامگذاری حضرت زینب(س) فرمود: «این دختر به بلاها مبتلا می‌شود و مصیبت‌های مختلفی بر او وارد می‌شود و... به درستی که هرکس بر او و بر مصیبت‌های او بگرید، ثوابش همانند ثواب گریه بر برادرانش می‌باشد.» بعد از نامگذاری، رسول الله فرمود:«به حاضران و غایبان وصیت و سفارش می‌کنم که احترام این دختر را پاس بدارند، همانا این دختر، شبیه خدیجه(س) است.»
حجت‌الاسلام رحیم همزبان در گفت‌و‌گو با ایسنا، در خصوص محل وفات حضرت زینب(س) اظهار کرد: در خصوص محل وفات حضرت زینب(س) اختلاف وجود دارد، برخی اعتقاد دارند که آن حضرت در دمشق و برخی دیگر نیز مصر را محل وفات حضرت می‌دانند.
وی با اشاره به وجود اختلاف نظر در مورد محل وفات حضرت زینب(س) ادامه داد: به سبب همین اختلاف نظر، حضرت در هر دو مکان زیارتگاه دارد که یکی در دمشق و دیگری در قاهره است.
وی یادآور شد: حضرت زینب(س) در هر کجا که وفات یافته باشد، این نکته را به همراه دارد که در غربت و غریبانگی به لقا الله پیوسته است، چه در دمشق و چه در قاهره، وفات حضرت با مظلومیت و غربت فراوانی همراه بود.
این کارشناس مسائل مذهبی بیان کرد: حکومت امویان در زمان وفات حضرت بر کشورهای اسلامی مسلط بود، بر همین اساس حضرت در مظلومیت تمام به رحمت خدا رفت، بعد از شهادت برادرانش، امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل نیز غم و غصه‌ی فراوانی را متحمل شد، بالا بودن سن حضرت زینب(س)، فشارهای سیاسی و تمامی این موارد منجر به وفاتشان شد.
وی با اشاره به فضائل اخلاقی حضرت زینب(س)، تاکید کرد: سراسر زندگی حضرت زینب(س) برای شیعیان پیامی داشته و چراغ راهی برای ماست، آن حضرت همواره خود را در محضر خدا می دید و هرگز از مصایب ذره ای شکایت نکرد و همانگونه که زمان شهادت امام حسین(ع) و با وجود اینکه مصایب فراوانی را متحمل شد اما در توصیف کربلا گفت: ما رایت الا جمیلا.
باشد که راه و رسم این فداکاران مکتب تشیع را فراگرفته در مسیر پیروی از ائمه‌ی اطهار و خاندان مطهرشان قدم برداریم.
انتهای پیام
کپی شد
