به گزارش ایرنا، دو مرکز اقامتی میان مدت 'باغ فرشته' در تبریز و 'اطهر' در مراغه مامن امنی برای دختران و زنانی است که به دلایل مختلف گرفتار بلای خانمان سوز اعتیاد شده اند و در این مکان اقامتی سعی در ترک اعتیاد خود دارند.
بارها به همراه استاندار آذربایجان شرقی و دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان به کمپ ترک اعتیاد 'باغ فرشته' رفته ام و پای حرف دل دختران و زنانی که در این کمپ نگهداری می شوند، نشسته ام.
ولی بار آخری که به این کمپ رفتم متوجه موضوعی شدم که برایم تازگی داشت و در مراجعات قبلی خود اصلا متوجه آن نشده بودم.
زنی که لباس کردی زیبایی به تن داشت در بدو ورد به خوابگاه توجهم را به خود جلب می کند؛ از دخترانی که به دلیل آشنایی در مراجعات قبلی در کنارم بودند جویای وضعیت او می شوم که می گویند خودمعرف است و به همراه همسرش برای ترک به تبریز آمده اند.
داستان زندگیش به نظرم جالب می آید؛ نزدیک می شوم و پس از معرفی خود می خواهم که قصه زندگیش را برایم بازگو کند و بگوید چرا برای ترک به تبریز آمده است.
اولین درخواستی که از من می کند این است که به هیچ عنوان نام و مشخصات کامل از او در گزارشم به میان نیاورم؛ خودش را با اسم مستعار 'شایسته' معرفی می کند و ادامه می دهد: 37 سال سن دارم و اهل سقز هستم.
شایسته می گوید: قبل از اینکه در بند اعتیاد گرفتار شوم، حتی کسی اجازه نداشت در منزل من سیگار بکشد چه برسد به اینکه مواد مصرف شود.
وی اظهار می کند: دوست همسرم همراه با خانواده اش با ما رفت و آمد خانوادگی داشت و در این رفت و آمدها بود که همسرم درگیر سیگار و مشروب شد و وقتی من متوجه موضوع شدم، بدخلقی کردم و روزگار را برای همسرم سیاه کردم.
شایسته افزود: در این درگیری ها بود که همسرم اظهار کرد ببین همسر دوستم چقدر پا به پای مرد زندگیش می آید، حتی بساط را با دست خود برایش فراهم می کند، تو زن زندگی نیستی و هیچ علاقه ای به من و بچه هایت نداری؛ اگر داشتی بجای این بدخلقی ها کنارم می نشستی نه اینکه فقط در آشپزخانه بمانی و خانه را مرتب کنی.
وی با اشاره به عشق و علاقه خود به شوهرش ادامه می دهد: بخاطر دوست داشتنم پای زندگی ماندم و برخلاف میل باطنی همراهی اش کردم تا اینکه کم کم خودم نیز گرفتار شدم.
وی با اشاره به داشتن سه فرزند می گوید: هفت سال شیشه کشیدم و تمام دندان هایم را از دست دادم و زیبایی چهره ام نیز از بین رفته است.
شایسته اظهار می کند: دیگر از زندگی پوشالی که برای خودمان درست کرده بودیم خسته شدیم و من و همسرم تصمیم به ترک گرفتیم و متوجه شدیم تنها کمپ ترک اعتیاد برای بانوان در شمالغرب کشور در تبریز است، به همین دلیل به همراه همسرم به تبریز آمدیم تا هردو با هم بستری شویم و با عشق هم ترک کنیم.
شایسته یادآور می شود: 11 روز است که در کمپ حضور دارم و تاکید می کنم 'ترک اصلا سخت نیست؛ سخت زمانی است که پیش مرد و نامرد دنبال مواد می گشتم و پیش کس و ناکس ارزش ام پایین آمده بود'.
با حرفای شایسته تازه بعد از سال ها متوجه این موضوع شدم که تبریز و مراغه تنها مامن و پناهگاه زنان گرفتار در بند اعتیاد است که در شمال غرب زندگی می کنند.
وقتی دخترهای کمپ متوجه تعجب من شدند، چند نفر دیگر را معرفی می کنند که از استان های دیگر در این کمپ حضور دارند.
سوما دختر 18 ساله اهل بوکان از یک سال و شش ماه پیش سالم است و در کمپ برای خود شغلی دارد و دوستان زیادی پیدا کرده است.
سوما دیگر هیچ علاقه ای برای ورود به جامعه ای که او را نخواهند پذیرفت ندارد و می گوید: به اینجا عادت کرده ام و کار در کارگاه خیاطی را دوست دارم و توانسته ام با کار در اینجا روی پای خودم بایستم و منت کسی بالای سرم نباشد.
سمیرا زن 30 ساله ای نیز اهل استان اردبیل است و می گوید: چهار فرزند قد و نیم قد دارم و پنج سال مصرف کننده شیشه بودم و بارها سعی کرده بودم در خانه ترک کنم ولی نتوانسته بودم تا اینکه با همسرم که او نیز معتاد بود، تصمیم به ترک گرفتیم و به تبریز آمدیم.
وی ادامه می دهد: قبل از اینکه خودمان را به کمپ معرفی کنیم، فرزندانم را تحویل بهزیستی دادیم و به عشق فرزندانم آمده ام که ترک کنم، زیرا وقتی مصرف کننده ای، تمام فکر و ذکرت مصرف است و بی خیال همه زندگی هستی و تنها دردت تهیه مواد است.
پس از چند ساعت حضور در کمپ و گفت و گوی صمیمی با دختران و زنانی که برای ترک اعتیاد همت کرده اند، از کمپ خارج می شوم و در افکاری فرو می روم که حتی تصور آنها سخت است.
این زنان و دختران نیز روزگاری همچون من بودند؛ دخترانی که هرگز تصور نمی کردند سیگار در دست بگیرند، ولی رفیق ناباب و نادانی و شاید به قول خودشان عشقی که نمی خواستند از دست بدهند، باعث شده در بند اعتیاد گرفتار شوند...
بر اساس این گزارش، مرکز اقامتی میان مدت باغ 'فرشته' تبریز برای نگهداری معتادان در زمینی به وسعت هشت هزار متر مربع، خارج از شهر در جاده 'باغ معروف' روستای 'کجوار' قرار دارد و توسط خیران اداره می شود و در حال حاضر 50 نفر در این مرکز حضور دارند.
در مرکز اقامتی میان مدت ترک اعتیاد 'باغ فرشته'، اشتغال و حرفه آموزی برای زنان فراهم شده و در کارگاه خیاطی و صنایع دستی و همچنین گلخانه مشغول به فعالیت هستند.
در مرکز اقامتی میان مدت 'اطهر' مراغه نیز در حدود 70 نفر نگهداری می شود و برای 50 نفر در کارگاه قالی بافی، خیاطی و گلدوزی داخل مرکز اشتغال زایی شده است.
گزارش : مینا بازگشا**انتشاردهنده: محمد عزیزی راد
6120/518
انتهای پیام بارها به همراه استاندار آذربایجان شرقی و دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان به کمپ ترک اعتیاد 'باغ فرشته' رفته ام و پای حرف دل دختران و زنانی که در این کمپ نگهداری می شوند، نشسته ام.
ولی بار آخری که به این کمپ رفتم متوجه موضوعی شدم که برایم تازگی داشت و در مراجعات قبلی خود اصلا متوجه آن نشده بودم.
زنی که لباس کردی زیبایی به تن داشت در بدو ورد به خوابگاه توجهم را به خود جلب می کند؛ از دخترانی که به دلیل آشنایی در مراجعات قبلی در کنارم بودند جویای وضعیت او می شوم که می گویند خودمعرف است و به همراه همسرش برای ترک به تبریز آمده اند.
داستان زندگیش به نظرم جالب می آید؛ نزدیک می شوم و پس از معرفی خود می خواهم که قصه زندگیش را برایم بازگو کند و بگوید چرا برای ترک به تبریز آمده است.
اولین درخواستی که از من می کند این است که به هیچ عنوان نام و مشخصات کامل از او در گزارشم به میان نیاورم؛ خودش را با اسم مستعار 'شایسته' معرفی می کند و ادامه می دهد: 37 سال سن دارم و اهل سقز هستم.
شایسته می گوید: قبل از اینکه در بند اعتیاد گرفتار شوم، حتی کسی اجازه نداشت در منزل من سیگار بکشد چه برسد به اینکه مواد مصرف شود.
وی اظهار می کند: دوست همسرم همراه با خانواده اش با ما رفت و آمد خانوادگی داشت و در این رفت و آمدها بود که همسرم درگیر سیگار و مشروب شد و وقتی من متوجه موضوع شدم، بدخلقی کردم و روزگار را برای همسرم سیاه کردم.
شایسته افزود: در این درگیری ها بود که همسرم اظهار کرد ببین همسر دوستم چقدر پا به پای مرد زندگیش می آید، حتی بساط را با دست خود برایش فراهم می کند، تو زن زندگی نیستی و هیچ علاقه ای به من و بچه هایت نداری؛ اگر داشتی بجای این بدخلقی ها کنارم می نشستی نه اینکه فقط در آشپزخانه بمانی و خانه را مرتب کنی.
وی با اشاره به عشق و علاقه خود به شوهرش ادامه می دهد: بخاطر دوست داشتنم پای زندگی ماندم و برخلاف میل باطنی همراهی اش کردم تا اینکه کم کم خودم نیز گرفتار شدم.
وی با اشاره به داشتن سه فرزند می گوید: هفت سال شیشه کشیدم و تمام دندان هایم را از دست دادم و زیبایی چهره ام نیز از بین رفته است.
شایسته اظهار می کند: دیگر از زندگی پوشالی که برای خودمان درست کرده بودیم خسته شدیم و من و همسرم تصمیم به ترک گرفتیم و متوجه شدیم تنها کمپ ترک اعتیاد برای بانوان در شمالغرب کشور در تبریز است، به همین دلیل به همراه همسرم به تبریز آمدیم تا هردو با هم بستری شویم و با عشق هم ترک کنیم.
شایسته یادآور می شود: 11 روز است که در کمپ حضور دارم و تاکید می کنم 'ترک اصلا سخت نیست؛ سخت زمانی است که پیش مرد و نامرد دنبال مواد می گشتم و پیش کس و ناکس ارزش ام پایین آمده بود'.
با حرفای شایسته تازه بعد از سال ها متوجه این موضوع شدم که تبریز و مراغه تنها مامن و پناهگاه زنان گرفتار در بند اعتیاد است که در شمال غرب زندگی می کنند.
وقتی دخترهای کمپ متوجه تعجب من شدند، چند نفر دیگر را معرفی می کنند که از استان های دیگر در این کمپ حضور دارند.
سوما دختر 18 ساله اهل بوکان از یک سال و شش ماه پیش سالم است و در کمپ برای خود شغلی دارد و دوستان زیادی پیدا کرده است.
سوما دیگر هیچ علاقه ای برای ورود به جامعه ای که او را نخواهند پذیرفت ندارد و می گوید: به اینجا عادت کرده ام و کار در کارگاه خیاطی را دوست دارم و توانسته ام با کار در اینجا روی پای خودم بایستم و منت کسی بالای سرم نباشد.
سمیرا زن 30 ساله ای نیز اهل استان اردبیل است و می گوید: چهار فرزند قد و نیم قد دارم و پنج سال مصرف کننده شیشه بودم و بارها سعی کرده بودم در خانه ترک کنم ولی نتوانسته بودم تا اینکه با همسرم که او نیز معتاد بود، تصمیم به ترک گرفتیم و به تبریز آمدیم.
وی ادامه می دهد: قبل از اینکه خودمان را به کمپ معرفی کنیم، فرزندانم را تحویل بهزیستی دادیم و به عشق فرزندانم آمده ام که ترک کنم، زیرا وقتی مصرف کننده ای، تمام فکر و ذکرت مصرف است و بی خیال همه زندگی هستی و تنها دردت تهیه مواد است.
پس از چند ساعت حضور در کمپ و گفت و گوی صمیمی با دختران و زنانی که برای ترک اعتیاد همت کرده اند، از کمپ خارج می شوم و در افکاری فرو می روم که حتی تصور آنها سخت است.
این زنان و دختران نیز روزگاری همچون من بودند؛ دخترانی که هرگز تصور نمی کردند سیگار در دست بگیرند، ولی رفیق ناباب و نادانی و شاید به قول خودشان عشقی که نمی خواستند از دست بدهند، باعث شده در بند اعتیاد گرفتار شوند...
بر اساس این گزارش، مرکز اقامتی میان مدت باغ 'فرشته' تبریز برای نگهداری معتادان در زمینی به وسعت هشت هزار متر مربع، خارج از شهر در جاده 'باغ معروف' روستای 'کجوار' قرار دارد و توسط خیران اداره می شود و در حال حاضر 50 نفر در این مرکز حضور دارند.
در مرکز اقامتی میان مدت ترک اعتیاد 'باغ فرشته'، اشتغال و حرفه آموزی برای زنان فراهم شده و در کارگاه خیاطی و صنایع دستی و همچنین گلخانه مشغول به فعالیت هستند.
در مرکز اقامتی میان مدت 'اطهر' مراغه نیز در حدود 70 نفر نگهداری می شود و برای 50 نفر در کارگاه قالی بافی، خیاطی و گلدوزی داخل مرکز اشتغال زایی شده است.
گزارش : مینا بازگشا**انتشاردهنده: محمد عزیزی راد
6120/518
کپی شد
