حاج حسین پیشنماز و همسرش محدثه حسن زاده، صاحب خانه این منزل هستند که یک واحد را در اختیار بانوانی قرار داده‌اند که در این روزها که ویروس کرونا شیوع پیدا کرده است و بیشتر از هر زمان دیگر که نیاز مردم به ماسک و مواد ضدعفونی افزایش یافته است، این نیاز را تا حد امکان رفع می‌کنند. اَللّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَریض، اولین جمله‌ای بود که به زبان آورد و بدون هیچ مقدمه‌ای شروع به آغاز این فعالیت کرد. همواره با همسرم مقابل بیمارستان‌ها، دنبال پلاک خودروهایی که غیر بومی هستند می‌رفتیم تا همراهان بیمار که مکانی برای استراحت ندارند را به منزل خود دعوت کنیم، زمانی هم که مستأجر، برای خود صاحب خانه شد و از این واحد رفت، با توجه به نیاز شرایط کنونی به یک کارگاه کوچک تولید ماسک تبدیل کردیم. حاج حسین پیشنماز می‌گوید: این تولید با همت همسایه‌ها، اقوام و دوستان همسرم آغاز شده است که تمام زحمات آن از جمله مدیریت و تأکید بر مباحث ضدعفونی بر دوش همسرم قرار دارد؛ تمام بانوانی که در اینجا مشغول فعالیت هستند لباس‌های خود را در یک کیسه گذاشته و با رعایت نکات بهداشتی و با فاصله یک متری از همدیگر مشغول به کار می‌شوند.
تولید ۳۰۰ ماسک به طور روزانه او توضیح می‌دهد: در این کارگاه ۷ نفر به صورت دائمی فعالیت دارند که گاهی نیز نیروی کمکی کم یا زیاد می‌شود؛ از ساعت ۱۰ صبح تا ۸ شب، دوخت ماسک‌ها ادامه دارد. بدین گونه در طول یک روز، ۳۰۰ ماسک تولید و برای استریل و ایزوله به سپاه ناحیه تبریز تحویل داده می‌شود تا در نهایت در اختیار کادر درمانی و بیماران مربوطه قرار بگیرد. صاحب این واحد به خبرنگار مهر می‌گوید: مواد اولیه از طریق مختلف و به خصوص بسیج اصناف در اختیار ما قرار می‌گیرد که طی روزهای گذشته نیز ۲ هزار ماسک به حوزه مربوطه تحویل داده شده است و در ایام تعطیلات نوروزی نیز هم چنان به فعالیت خود مشغول هستیم. توزیع ۹۰۰ بطری مواد ضدعفونی در مناطق محروم تولید ماسک تنها فعالیت این کارگاه کوچک نیست؛ از توزیع ۹۰۰ بطری مواد ضدعفونی در مناطق محروم و قشر آسیب پذیر گرفته تا اهدای ۷۵ بسته معیشتی. حاج حسین پیشنماز ادامه می‌دهد: اعتماد مردم به این مجموعه را نباید از قلم انداخت؛ برای رضایت خداوند و عبور از بحران، محتوای پیامی بود که در این روزها برای ۱۵۰ نفر ارسال کردم که ۵۰ نفر از آنان لبیک گفته و در نهایت، ۴ قربانی بالغ بر ۱۳ میلیون تومان را ذبح و برای ۱۴۰ خانوار، گوشت گرم گوسنفدی داده شد.
هیأت مذهبی تعطیل نمی‌شود کارشناس فرق و مذاهب اداره کل تبلیغات اسلامی آذربایجان‌شرقی نیز می‌گوید: مساجد، تشکل‌های دینی و هیأت مذهبی در اولین روزهای شیوع کرونا، تمام فعالیت‌های خود را تعطیل و با سیستم پزشکی و بهداشتی همراه شدند. حبیب طاهری ادامه می‌دهد: تاکنون بحث پدافند غیرعامل هیأت و مساجد را نادیده گرفته‌ایم؛ در شهر تبریز، ۳۰۰ هزار هیأت مذهبی وجود دارد و این بدین معنی است که ۳۰۰ موتور برقی نیز وجود دارد که اگر به روشنایی معابر نیاز وجود داشته باشد می‌توانیم از این توان بهره بگیریم و لازمه آن، این می‌باشد که تمامی این ظرفیت‌ها پای کار آمده و از آنها استفاده گردد. او توضیح می‌دهد: اخیراً بر این شاهد هستیم که هیأت مذهبی به طور جدی بر توزیع ماسک، مواد شوینده و ضدعفونی منازل و معابر، اقدام و تشکل‌های مختلفی را به صورت موکب‌های سلامت در محلات حاشیه نشین ایجاد کرده‌اند. حمایت مالی از اقشار کم درآمد طاهری بیان می‌کند: یکی از مشکلاتی که ممکن است رخ دهد و با تمام قوا آماده هستیم تا در این رابطه همت لازم را به کار ببریم، این است که وقتی می‌گوئیم در خانه بمانید، کارگران فصلی و روزانه با ماندن در منزل خود، درآمد آنها از کجا تأمین می‌شود؛ کمک در این رابطه کم کم شکل خواهد گرفت و مساجد، هیأت مذهبی و معتمدین محله باید حمایت‌های خود را با حفظ آبرو و حرمت انجام دهند که برخی از هیأت نیز اعلام آمادگی کرده‌اند.
وی در ادامه بیان می‌کند: اگر هیأت مذهبی هزینه‌هایی را برای اعیاد شعبانیه در نظر گرفته بودند این هزینه‌ها را به سیستم درمان اختصاص دهند؛ هیأت هیچ وقت تعطیل نمی‌شوند بلکه فعالیت خود را تغییر می‌دهند و اکنون وظیفه هیأت مذهبی این است که اقدامات لازم را در جامعه برای از بین بردن فقر انجام دهند. بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند. اگر چه شیوع ویروس کرونا در جهان، افراد را از زندگی عادی خود دور کرده است اما همدلی و اتحاد خاصی را بین تک تک افراد رواج داده و به خوبی یکدیگر را درک می‌کنند؛ مستأجری که از اجاره بهای خود می‌گذرد و یا امام محله‌ای که خط تولید خود را به تولید ماسک اختصاص می‌دهد و این بار نیز یک واحد مسکونی که به یک کارگاه تولیدی تبدیل شده است. شیوع ویروس کرونا هم روزی به یاری خداوند متعال و چنین افرادی خاتمه می‌یابد اما چیزی که هرگز فراموش نمی‌شود، مجاهدت چنین افرادی است که سلامتی همنوع خود را به هر چیزی ترجیح می‌دهند.
