به گزارش ایرنا، جهان رمان و داستان ایران زمین، کتاب های زیادی به نویسندگی اعظم فرخزاد (آخوندزاده) دارد که صفحات اغلب آنها هم پرشمار است؛ خانم فرخزاد که که اکنون در سال های پایانی دهه پنجم حیاتش قرار دارد، بسیار پرکار است و عشق به نویسندگی از سرو رویش می بارد؛ او وقتی از رمان و نوشتن حرف می زند، هیجان خاصی دارد و انگار که واژگان و عبارات می خواهند سیل گونه از گلویش بیرون ریزند.
آخوندزاده در نوجوانی به نوشتن علاقه مند شد و در آغاز جوانی با نوشتن داستانهای کوتاه، با برخی مجلات آن دوره مانند «دختران و پسران»، «جوانان» و «اطلاعات هفتگی» با نام مستعار فرزانه مهدوی همکاری کرد.
وی اولین رمان تحقیقی خود را در سال ١٣٧٢ با عنوان «زندگی را از نو آغاز کن هانا» به رشته ی تحریر در آورد؛ آخوندزاده بعد از نوشتن چندین جلد رمان که موضوع اکثر آنها عاطفی و اجتماعی است، به نوشتن رمان های تاریخی روی آورد و اولین رمان تاریخی تحقیقی خود را با عنوان «نازبانو، گمشده ناصرالدین شاه» به اتمام رساند.
ایرنا مرکز تبریز، گفت وگویی با این بانوی نویسنده، انجام داده که خلاصه آن در زیر ارایه می شود؛
25 سال به طور ممتد درباره فرهنگ و تاریخ ملت ها مطالعه کردم
بانوی نویسنده اهری می گوید: من اعظم آخوندزاده، متولد 1340 شمسی در شهر اهر هستم که کتاب هایم را با نام خانوادگی همسرم، فرخزاد، منتشر می کنم و به عنوان نویسنده نیز با همین نام شناخته شده ام؛ چون پدرم کارمند وزارت دارایی بود، در تهران بزرگ شدم و در سال 1358 شمسی پس از بازنشستگی پدرم به سرزمین آباء و اجدادی بازگشتیم؛ پس از بازگشت به اهر ازدواج کردم و دو سه سال بعد به تبریز آمدیم. و لیسانس ادبیات فارسی گرفتم.
فرخزاد اضافه می کند: من 25 سال روی فرهنگ و آداب و سنن ملت ها مطالعه کردم و در سال 1372 شمسی نخستین کتابم را به نام «زندگی را از نو آغاز کن هانا ویلی" نوشتم که موضوع آن درباره اتفاقات و رویدادهای کشور مجارستان در جنگ جهانی دوم است.
وی ادامه می دهد: این کتاب هشت سال پس از انتشار، از سوی موسسه گسترش فرهنگ و مطالعات نشر آذین در تهران به عنوان بهترین رمان انتخاب شد و همین تلنگری شد که من توانایی هایم در حوزه داستان نویسی را بیشتر باور کنم.
وی با بیان اینکه هدفم از نگارش این قبیل رمان های تاریخی، زمینه سازی برای بررسی تشابهات و اختلافات انقلاب در جهان است، تشریح می کند: رمان دیگری با موضوع فرهنگ ملل با عنوان «شوالیه سیاه» را به تازگی به پایان رسانده ام که شامل رویدادهایی از زمان لوئی شانزدهم تا انقلاب کبیر فرانسه است.
اغلب رمان هایم قابلیت تبدیل شدن به فیلم و مجموعه تلویزیونی را دارند
بانوی نویسنده اهری می گوید: من از 10 سالگی در کتابخانه پدرم با مطالعه کتاب های بزرگسالان از قبیل آثار الکساندر دوما، برای نگارش رمان های تاریخی، زمینه ذهنی پیدا کردم.
فرخزاد با اشاره به اینکه در 20 سال گذشته همواره مشغول نوشتن رمان بوده ام، اضافه می کند: «هدیه شاهزاده» دومین کتابم بود که موضوع آن درباره پیروزی انقلاب اسلامی بود و حتی در زمان آقای ضرغامی قرار شد سریال تلویزیونی از آن ساخته شود، اما به دلیل اختلافاتی که پیش آمد، کار متوقف شد.
وی یادآوری می کند: در واقع رمان تاریخی «هدیه شاهزاده» یک سه گانه (تریلوژی) بود که با دو اثر دیگر «کانون قدرت» و «آناهیتا» ادامه یافته و تکمیل شد.
وی می گوید: یکی از ویژگی های آثار من این است که هر کدام از آنها می توانند دستمایه تولید سریال تلویزیونی 30 قسمتی شوند و مطمئن هستم که بعد از فوتم این اتفاق خواهد افتاد.
وی تشریح می کند: «سپیده در نیمه شب» از دیگر رمان های به چاپ رسیده ام است که یکی از کارگردانان به دنبال تهیه سریال تلویزیونی از آن بود، اما من ترجیح دادم دیگر دنبال این قبیل کارها نروم و خودم را تنها با نوشتن رمان های جدید مشغول کنم.
بانوی نویسنده اهری با اشاره به اینکه ضیق وقت دارم و پیش آمده که سالی چهار کتاب نیز از من منتشر شود، می گوید: در سال 1398 شمسی شصتیمن کتابم با نام «آشوبگر» و با موضوع زندگی تاج السلطنه، آخرین فرزند ناصرالدین شاه، توسط انتشارات پرسمان تهران در 580 صفحه روانه بازار شده است.
وی خاطرنشان می کند: «اشرف، ملکه بی تاج و تخت»، «ناز بانو گمشده ناصرالدین شاه» و «بانوی فتنه» از دیگر کتاب هایم است که با استقبال مخاطبان مواجه شده است؛ من تاکنون برای چاپ هیچ یک از کتابهایم نه تنها هزینه نکرده ام، بلکه بابت هر کدام پول نیز گرفته ام و این نشان می دهد که نوشته هایم مورد اقبال خوانندگان بوده اند.
وی می گوید: اغلب کتاب هایم تا چاپ پنجم رسیده اند که شمارگان اغلب آنها در چاپ نخست سه هزار جلد، چاپ دوم پنج هزار جلد و برخی در چاپ سوم 10 هزار جلد بوده اند؛ تاکنون «نازبانو، گمشده ناصرالدین شاه» و «هدیه شاهزاده» پرشمارگان ترین کتابهایم بوده اند.
فرخزاد اضافه می کند: رمان «سایه های عشق» از من به مرحله فینال کتاب سال در نیمه دهه 1380 راه یافت، ولی چون ویراستاری نشده بود، نتوانست به عنوان کتاب سال انتخاب شود.
حذف تخیل در نگارش رمان تاریخی ناممکن است
بانوی نویسنده اهری می گوید: «دیدار در ونیز»، «وداع در ونیز» و «روح ونیز» نیز یک سه گانه دیگر از من است که برای چاپ به انتشاراتی پرسمان سپرده ام؛ خوشبختانه تاکنون از نظر چاپ و نشر آثارم دچار زحمتی نشده ام.، زیرا با ناشران محدودی کار می کنم و آنها نیز با کیفیت کارهای من آشنا هستند.
وی با اشاره به نقش و جایگاه تخیل در خلق رمان هایش می گوید: تخیل بسیار بااهمیت تر و والاتر از دانش است، زیرا دانش محدود می باشد، اما تخیل جهانی گسترده و بی انتها را دربرمی گیرد و به همین خاطر نیز شما شاهد چاپ رمان هایی با اسامی خارجی مانند «روژان ویلر» از من هستید.
وی اضافه می کند: تجربه و اطلاعات ما از جهان پیرامون مان محدود است و به همین دلیل نیز نویسنده ناگزیر از روی آوردن به تخیل است، زیرا اگر قرار باشد آثاری بر مبنای تجربیات زندگی نگاشته شود، تعدادش از چند جلد برای هر نویسنده فراتر نخواهد رفت. بر این اساس وقتی من می گویم رمان تاریخی می نویسم، منظورم تنها برداشت از تاریخ است و شما در رمان های من چیزی از تاریخ به معنای رایج و پذیرفته شده آن پیدا نمی کنید.
وی یادآوری می کند: «کاش ستاره ام را نمی چیدم»، «روژان ویلر»، «ملکه تنها»، «عشق بر بال قاصدک» و «دوئل» از دیگر آثاری است که برای چاپ به انتشارات «آذین گستر» داده ام.
