استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به وظایف منتظران و شیعیان در دوران غیبت کبری گفت: اصلی‌ترین مسئله انتظار "معرفت و شناخت امام(عج)" است.
حجت‌الاسلام رحیم همزبان در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، با بیان اینکه ماه شعبان فی النفسه دارای یک سری ویژگی‌ها و فضیلت‌هایی است، افزود: ولادت امام زمان(عج) نیز جایگاه و فضیلت این ماه را افزون کرده است.
وی با بیان اینکه شب نیمه شبعان یک‌سری اعمال و فضیلت‌های ویژه‌ای دارد، گفت: نیمه شعبان، روز ولادت منجی عالم بشریت و آخرین حجت الهی بر روی زمین بوده به همین جهت این شب جایگاه ویژه‌ای نزد شیعیان دارد.
هدف از غیبت صغری آمادگی شیعیان برای پذیرش غیبت کبری بود حجت‌الاسلام همزبان هدف از غیبت صغری را آمادگی شیعیان برای پذیرش غیب کبری عنوان کرد و افزود: اگر امام زمان(عج) یکباره غیبت می‌کرد، مردم آمادگی لازم برای پذیرش و ارتباط با امام را نداشتند، از این‌رو مردم در دوره غیبت صغری از طریق نمایندگانی با امام (عج) ارتباط داشتند تا آمادگی لازم جهت پذیرش غیبت کبری را کسب کنند.
وی با تاکید بر اینکه اصلی‌ترین وظیفه منتظران شناخت امام و انجام اعمال و رفتارهایی است که مورد پسند و مقبول امام زمان(عج) است، اظهار کرد: اگر شعیان به وظایف خود عمل کرده و زمینه برای ظهور فراهم شود، امام زمان نیز ظهور خواهد کرد.
اصلی‌ترین مسئله انتظار، "معرفت و شناخت امام(عج)" است
وی ادامه داد: انسان با شناخت و معرفت علاقه‌مند شده و ارتباط معنوی برقرار می‌کند، از این رو اصلی‌ترین مسئله انتظار "معرفت و شناخت امام(عج)" است.
این کارشناس مسایل مذهبی در ادامه گفت: مهم ترین خواسته‌ی امام زمان از شیعیان این است که با عمل کردن به وظایف، معرفت‌افزایی و داشتن تقوا به ظهور او کمک کنند.
وی در خصوص ولادت با سعادت امام زمان(عج) گفت: همان گونه که تولد حضرت موسی(ع) به حکمت و قدرت الهی مخفیانه بود و هیچ اثرشناسی به حمل مادر آن حضرت پی نبرد، جاسوسان و قابله‌‌هایی که مأمور مادر امام زمان(عج) بودند نیز به حمل ایشان آگاه نشدند.
حجت‌الاسلام همزبان خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه پیامبر اکرم(ص) گفته بود فرزند دوازدهم نسل من جهان را پر از عدل می‌کند، از این‌رو حاکمان جور از این قضیه هراس داشته و امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) را در سامرا بصورت حبس خانگی تحت کنترل گرفتند تا حین تولد نوزاد بر اوضاع مسلط شوند؛ اما خداوند متعال بصورت معجزه آسایی مهدی موعود را حفظ کرد تا منجی عالم بشریت باشد.
ماجرای ولادت امام زمان(عج)
طبق روایت مشهور، امام زمان(عج) به حکمت و تدبیر خداوند، در سحرگاه نیمه شعبان 255 چشم بر جهان گشوده و دنیا را نورانی کرد.
شیخ صدوق در کتاب کمال الدین در رابطه با ماجرای ولادت امام زمان(ع) بر اساس روایت حکیمه خاتون عمه امام عسکری(ع) آورده است؛
«امام حسن عسکری مرا به نزد خود فراخواند و فرمود: ای عمه! امشب نزد ما باش که شب نیمه شعبان است و خدایتعالی امشب حجت خود را ـ که حجت او در روی زمین است ـ ظاهر سازد. گفتم: مادر او کیست؟ فرمود: نرجس. گفتم: فدایت شوم! اثری از حمل در او نیست. فرمود: همین است که به تو می‌گویم.
حکیمه در ادامه گوید: بیرون آمدم و در جستجوی فجر به آسمان نگریستم. دیدم فجر اول دمیده است و او در خواب است. شک بر دلم عارض گردید. ناگاه ابومحمد (امام عسکری (ع)) از محل خود گفت: ای عمه! شتاب مکن که اینجا کار نزدیک شده است. گوید: نشستم و به قرائت سوره‌های الم سجده و یس پرداختم.
در این میان او هراسان بیدار شد و من به نزد او رفتم و گفتم: آیا چیزی احساس می‌کنی؟ گفت: ای عمه! آری. گفتم: خودت را جمع کن و دلت را استوار‌دار که همان است که با تو گفتم. حکیمه گوید: من و نرجس را ضعفی فرا گرفت و به ندای سرورم به خود آمدم و جامه را از روی او برداشتم و ناگهان سرور خود (فرزند نرجس) را دیدم که در حال سجده بوده و مواضع سجودش بر زمین است. او را در آغوش گرفتم. دیدم پاک و نظیف است.
در کتاب الخرایح و الجرایح نیز آمده است:
حکیمه دختر امام جواد(ع) که به دعوت امام حسن عسکری(ع) شب را در خانه امام بیتوته کرده بود، گوید: وقتی که نیمه شب فرارسید، من و نرجس نماز شب خواندیم، سپس پیش خود گفتم سپیده دم نزدیک شده، اما هنوز حملی از او ظاهر نشده است که حضرت ابومحمد عسکری از درون حجره صدا زد که شتاب مکن. گوید از روی شرمساری به حجره برگشتم که نرجس به استقبالم شتافت؛ در حالی که به خود می لرزید. من نیز او را به سینه ام چسباندم و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را و سوره إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ و آیة الکرسی را بر او خواندم. هر چه را می خواندم، آن جنین نیز که در شکم او بود، همراه من می خواند.
شیخ طوسی نیز به سند خود از حکیمه دختر امام نقل کرده: وقتی که امام مهدی(ع) به دنیا آمد، امام عسکری(ع) دستی بر سر مبارک فرزندش کشید و به او فرمود: فرزندم! به قدرت خداوند سخن گوی. پس ولی خدا از شیطان رجیم به او پناه برده چنین گفت: وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ وَنُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ ...(قصص۵)؛ ما می خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم و حکومتشان را در زمین پابرجا سازیم ....». آن گاه بر پیامبر خدا(ص) و بر علی امیرمؤمنان و بر هر یک از امامان درود فرستاد تا اینکه به پدر بزرگوارش رسید.
منابع؛ (کمال الدین شیخ صدوق، الخرایح و الجرایح، غیبة شیخ طوسی)
انتهای پیام
انتهای پیام حجت‌الاسلام رحیم همزبان در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، با بیان اینکه ماه شعبان فی النفسه دارای یک سری ویژگی‌ها و فضیلت‌هایی است، افزود: ولادت امام زمان(عج) نیز جایگاه و فضیلت این ماه را افزون کرده است.
وی با بیان اینکه شب نیمه شبعان یک‌سری اعمال و فضیلت‌های ویژه‌ای دارد، گفت: نیمه شعبان، روز ولادت منجی عالم بشریت و آخرین حجت الهی بر روی زمین بوده به همین جهت این شب جایگاه ویژه‌ای نزد شیعیان دارد.
هدف از غیبت صغری آمادگی شیعیان برای پذیرش غیبت کبری بود حجت‌الاسلام همزبان هدف از غیبت صغری را آمادگی شیعیان برای پذیرش غیب کبری عنوان کرد و افزود: اگر امام زمان(عج) یکباره غیبت می‌کرد، مردم آمادگی لازم برای پذیرش و ارتباط با امام را نداشتند، از این‌رو مردم در دوره غیبت صغری از طریق نمایندگانی با امام (عج) ارتباط داشتند تا آمادگی لازم جهت پذیرش غیبت کبری را کسب کنند.
وی با تاکید بر اینکه اصلی‌ترین وظیفه منتظران شناخت امام و انجام اعمال و رفتارهایی است که مورد پسند و مقبول امام زمان(عج) است، اظهار کرد: اگر شعیان به وظایف خود عمل کرده و زمینه برای ظهور فراهم شود، امام زمان نیز ظهور خواهد کرد.
اصلی‌ترین مسئله انتظار، "معرفت و شناخت امام(عج)" است
وی ادامه داد: انسان با شناخت و معرفت علاقه‌مند شده و ارتباط معنوی برقرار می‌کند، از این رو اصلی‌ترین مسئله انتظار "معرفت و شناخت امام(عج)" است.
این کارشناس مسایل مذهبی در ادامه گفت: مهم ترین خواسته‌ی امام زمان از شیعیان این است که با عمل کردن به وظایف، معرفت‌افزایی و داشتن تقوا به ظهور او کمک کنند.
وی در خصوص ولادت با سعادت امام زمان(عج) گفت: همان گونه که تولد حضرت موسی(ع) به حکمت و قدرت الهی مخفیانه بود و هیچ اثرشناسی به حمل مادر آن حضرت پی نبرد، جاسوسان و قابله‌‌هایی که مأمور مادر امام زمان(عج) بودند نیز به حمل ایشان آگاه نشدند.
حجت‌الاسلام همزبان خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه پیامبر اکرم(ص) گفته بود فرزند دوازدهم نسل من جهان را پر از عدل می‌کند، از این‌رو حاکمان جور از این قضیه هراس داشته و امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) را در سامرا بصورت حبس خانگی تحت کنترل گرفتند تا حین تولد نوزاد بر اوضاع مسلط شوند؛ اما خداوند متعال بصورت معجزه آسایی مهدی موعود را حفظ کرد تا منجی عالم بشریت باشد.
ماجرای ولادت امام زمان(عج)
طبق روایت مشهور، امام زمان(عج) به حکمت و تدبیر خداوند، در سحرگاه نیمه شعبان 255 چشم بر جهان گشوده و دنیا را نورانی کرد.
شیخ صدوق در کتاب کمال الدین در رابطه با ماجرای ولادت امام زمان(ع) بر اساس روایت حکیمه خاتون عمه امام عسکری(ع) آورده است؛
«امام حسن عسکری مرا به نزد خود فراخواند و فرمود: ای عمه! امشب نزد ما باش که شب نیمه شعبان است و خدایتعالی امشب حجت خود را ـ که حجت او در روی زمین است ـ ظاهر سازد. گفتم: مادر او کیست؟ فرمود: نرجس. گفتم: فدایت شوم! اثری از حمل در او نیست. فرمود: همین است که به تو می‌گویم.
حکیمه در ادامه گوید: بیرون آمدم و در جستجوی فجر به آسمان نگریستم. دیدم فجر اول دمیده است و او در خواب است. شک بر دلم عارض گردید. ناگاه ابومحمد (امام عسکری (ع)) از محل خود گفت: ای عمه! شتاب مکن که اینجا کار نزدیک شده است. گوید: نشستم و به قرائت سوره‌های الم سجده و یس پرداختم.
در این میان او هراسان بیدار شد و من به نزد او رفتم و گفتم: آیا چیزی احساس می‌کنی؟ گفت: ای عمه! آری. گفتم: خودت را جمع کن و دلت را استوار‌دار که همان است که با تو گفتم. حکیمه گوید: من و نرجس را ضعفی فرا گرفت و به ندای سرورم به خود آمدم و جامه را از روی او برداشتم و ناگهان سرور خود (فرزند نرجس) را دیدم که در حال سجده بوده و مواضع سجودش بر زمین است. او را در آغوش گرفتم. دیدم پاک و نظیف است.
در کتاب الخرایح و الجرایح نیز آمده است:
حکیمه دختر امام جواد(ع) که به دعوت امام حسن عسکری(ع) شب را در خانه امام بیتوته کرده بود، گوید: وقتی که نیمه شب فرارسید، من و نرجس نماز شب خواندیم، سپس پیش خود گفتم سپیده دم نزدیک شده، اما هنوز حملی از او ظاهر نشده است که حضرت ابومحمد عسکری از درون حجره صدا زد که شتاب مکن. گوید از روی شرمساری به حجره برگشتم که نرجس به استقبالم شتافت؛ در حالی که به خود می لرزید. من نیز او را به سینه ام چسباندم و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را و سوره إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ و آیة الکرسی را بر او خواندم. هر چه را می خواندم، آن جنین نیز که در شکم او بود، همراه من می خواند.
شیخ طوسی نیز به سند خود از حکیمه دختر امام نقل کرده: وقتی که امام مهدی(ع) به دنیا آمد، امام عسکری(ع) دستی بر سر مبارک فرزندش کشید و به او فرمود: فرزندم! به قدرت خداوند سخن گوی. پس ولی خدا از شیطان رجیم به او پناه برده چنین گفت: وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ وَنُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ ...(قصص۵)؛ ما می خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم و حکومتشان را در زمین پابرجا سازیم ....». آن گاه بر پیامبر خدا(ص) و بر علی امیرمؤمنان و بر هر یک از امامان درود فرستاد تا اینکه به پدر بزرگوارش رسید.
منابع؛ (کمال الدین شیخ صدوق، الخرایح و الجرایح، غیبة شیخ طوسی)
انتهای پیام
کپی شد
