به گزارش ایرنا، ارتفاعات «عینالی» که در نزد مردم تبریز با نام هایی همچون«سرخاب»، «عینال زینال» و «قرمزی تورپاق» (خاک سرخ) شناخته می شود، از اوایل دهه 1380 شاهد اقدامات عمرانی گسترده و دامنه داری بوده که امروزه خاک سخت و بی چیز آن را به فضایی آراسته به درختان مثمر و غیرمثمر و باریکه های چمنزار تبدیل کرده است.
در این مدت صدها میلیارد تومان برای عمران و آبادی «عینالی»، از دامنه تا بلندترین نقطه آن و نیز دامنه های آن به شکل طولی، توسط «سازمان عمران عینالی» هزینه شده است؛ هر چند گاه انتقادی از سوی برخی ها در مورد حجم عملیات و هزینه های انجام شده برای «سبز» کردن عینالی و نیز انتقال آب به آن انجام می شود، اما مشاهده میدانی آمار دهها هزار نفری مردم در پایان هفته در این تفرجگاه، به صرفه بودن هزینه کرد آن را توجیه می کند.
در واقع تفرجگاه عینالی در شرایط فقر شدید فضای سبز در تبریز، بزرگ ترین تفرجگاه تابستانی و زمستانی مردم این کلان شهر 1.8 میلیون نفری است و اهمیت آن در تماشای گستره بی باغ و بوستان تبریز از بلندای عینالی دوچندان مشخص می شود.
به عبارت دیگر تماشای سطح تبریز از بلندای عینالی و مشاهده فضاهای شهری بدقواره با اشکال هندسی نامنظم و جای خالی بوستان های محلی و منطقه ای، این تفرجگاه قدبرافراشته در شمال شهر را به پردیسی آرامبخش و امیدآفرین تبدیل می کند.
تفرجگاه «عینالی»، علاوه بر وسعت آن، از نظر ایجاد امکاناتی مانند مسیرهای دسترسی خاکی و آسفالت متعدد برای راهپیمایان، کوهروها و کوهنوردان و سنگنوردان، تله کابینی با چشم انداز بدیع و خیره کننده، فضاهای تفریحی و رفاهی و استخری با طراحی جذاب، این روزها به مهم ترین محل مراجعه تبریزیان در روزهای آخر هفته تبدیل شده است.
«عینالی» علاوه بر فراهم کردن امکان تفریح و شادی مردم تبریز، از نظر میسر کردن فضای ورزشی برای شهروندان و حتی ورزشکاران حرفه ای رشته های کوهنوردی، سنگنوردی و دوچرخه سواری کوهستان نیز حایز جایگاه ویژه ای است.
دره «ایلان اوچان» تفرجگاه «عینالی» روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته میزبان سنگنوردان جوان و پیشکسوتی است که برای تقویت جسم و روح شان به پای صخره های مرتفع این محل پناه می آورند؛ مسیرهای خاکی و آسفالت این تفرجگاه عمومی نیز که تا همین یک دهه قبل تنها میزبان کوهنوردان بود، میزبان دوچرخه سوارانی است که سربالایی ها تند آن را رکاب می زنند.
طرح جنگلکاری و تفرجگاهی عینالی در سال 1381 همزمان با درختکاری، طی مراسمی آغاز و سال 1383 با تأسیس «سازمان توسعه و عمران عون ابن علی و پارک طبیعت شهرداری تبریز» به صورت جدی در حال اجراست.
محدوده اجرای طرح تفرجگاهی و درختکاری عینالی به وسعت 5620 هکتار دارای ساختار کالبدی -فضایی ویژه ای است و ترکیبی از ویژگی های طبیعی و انسان ساخت به دست آمده و زیبایی خاص را در خود نهفته دارد.
فعالیت های انجام شده در طرح جنگلکاری و تفرجگاهی عینالی بوسیله جنگلکاری و توسعه آن، علاوه بر افزایش سرانه فضای سبز، در تلطیف هوای شهر نقش فراوانی دارد و انتظار می رود که با تداوم اقدامات بر دامنه تأثیرات و پیوندهای مثبت اکولوژیکی این منطقه با شهر تبریز افزوده شود.
همچنین احداث بنای یادمان شهدای گمنام هشت سال دفاع مقدس و میزبانی هشت شهید والا مقام در آن، احداث تله کابین، دریاچه داغ گؤلی، رستوران بام تبریز، طولانی ترین زیپ لاین پرشیب کوهستانی کشور، زمین فوتبال چمن مصنوعی، پیست کارتینگ، باشگاه اسب سواری، پارک طبیعت و حیات وحش، توربین های بادی، راه های دسترسی، سنگفرش مسیر سه و نیم کیلومتری، مبلمان شهری و سایر خدمات رفاهی – تفریحی بر زیبایی های تفرجگاه عینالی در سال های اخیر افزوده و باعث شده این فضای عمومی گردشگران و زائران زیادی را به خود جذب کند.
وجود بقعه تاریخی و یادمان شهدای گمنام در داخل محدوده طرح، نقطه عطفی در میان امکانات و ظرفیت های تفرجگاه عینالی است که زمستان هایش نقره فام و تابستان هایش سبزگون است و هر یک طیفی از علاقه مندان به ورزش و طبیعت را به خود جلب می کند.
واقعیت این است که تماشای سیل مردم از نوک تا قله تفرجگاه 1900 متری عینالی در یک جمعه آفتابی و گعده های خانوادگی و دوستانه آنان در دور استخر «ائل داغی»، به تنهایی امیدبخش و رافع مشکلات و روزمرگی های ناشی از زندگی در کلان شهری مانند تبریز است.
بدون شک امنیت روانی موجود در این تفرجگاه گسترده و وسیع از دامنه آن تا دره های عمیق و طولانی اش از قبیل «کهلیگ بولاغی» نیز در سطح ایران مثال زدنی و مشاهده نوجوانان و جوانان در جای جای عینالی، گواهی بر این ادعاست.
امید که چراغ طرح توسعه تفرجگاه عینالی به عنوان بزرگ ترین فضای سبز تبریز و مامن اصلی مردم این این کلان شهر که افزون بر 100 هزار نفر از آنان در روزهای آخر هفته ، به ویژه فصول گرم سال، به آن پناه می برند، همواره روشن باشد و از باد تصمیم های بدون کارشناسی احتمالی آسیب نبیند.
518
انتهای پیام در این مدت صدها میلیارد تومان برای عمران و آبادی «عینالی»، از دامنه تا بلندترین نقطه آن و نیز دامنه های آن به شکل طولی، توسط «سازمان عمران عینالی» هزینه شده است؛ هر چند گاه انتقادی از سوی برخی ها در مورد حجم عملیات و هزینه های انجام شده برای «سبز» کردن عینالی و نیز انتقال آب به آن انجام می شود، اما مشاهده میدانی آمار دهها هزار نفری مردم در پایان هفته در این تفرجگاه، به صرفه بودن هزینه کرد آن را توجیه می کند.
در واقع تفرجگاه عینالی در شرایط فقر شدید فضای سبز در تبریز، بزرگ ترین تفرجگاه تابستانی و زمستانی مردم این کلان شهر 1.8 میلیون نفری است و اهمیت آن در تماشای گستره بی باغ و بوستان تبریز از بلندای عینالی دوچندان مشخص می شود.
به عبارت دیگر تماشای سطح تبریز از بلندای عینالی و مشاهده فضاهای شهری بدقواره با اشکال هندسی نامنظم و جای خالی بوستان های محلی و منطقه ای، این تفرجگاه قدبرافراشته در شمال شهر را به پردیسی آرامبخش و امیدآفرین تبدیل می کند.
تفرجگاه «عینالی»، علاوه بر وسعت آن، از نظر ایجاد امکاناتی مانند مسیرهای دسترسی خاکی و آسفالت متعدد برای راهپیمایان، کوهروها و کوهنوردان و سنگنوردان، تله کابینی با چشم انداز بدیع و خیره کننده، فضاهای تفریحی و رفاهی و استخری با طراحی جذاب، این روزها به مهم ترین محل مراجعه تبریزیان در روزهای آخر هفته تبدیل شده است.
«عینالی» علاوه بر فراهم کردن امکان تفریح و شادی مردم تبریز، از نظر میسر کردن فضای ورزشی برای شهروندان و حتی ورزشکاران حرفه ای رشته های کوهنوردی، سنگنوردی و دوچرخه سواری کوهستان نیز حایز جایگاه ویژه ای است.
دره «ایلان اوچان» تفرجگاه «عینالی» روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته میزبان سنگنوردان جوان و پیشکسوتی است که برای تقویت جسم و روح شان به پای صخره های مرتفع این محل پناه می آورند؛ مسیرهای خاکی و آسفالت این تفرجگاه عمومی نیز که تا همین یک دهه قبل تنها میزبان کوهنوردان بود، میزبان دوچرخه سوارانی است که سربالایی ها تند آن را رکاب می زنند.
طرح جنگلکاری و تفرجگاهی عینالی در سال 1381 همزمان با درختکاری، طی مراسمی آغاز و سال 1383 با تأسیس «سازمان توسعه و عمران عون ابن علی و پارک طبیعت شهرداری تبریز» به صورت جدی در حال اجراست.
محدوده اجرای طرح تفرجگاهی و درختکاری عینالی به وسعت 5620 هکتار دارای ساختار کالبدی -فضایی ویژه ای است و ترکیبی از ویژگی های طبیعی و انسان ساخت به دست آمده و زیبایی خاص را در خود نهفته دارد.
فعالیت های انجام شده در طرح جنگلکاری و تفرجگاهی عینالی بوسیله جنگلکاری و توسعه آن، علاوه بر افزایش سرانه فضای سبز، در تلطیف هوای شهر نقش فراوانی دارد و انتظار می رود که با تداوم اقدامات بر دامنه تأثیرات و پیوندهای مثبت اکولوژیکی این منطقه با شهر تبریز افزوده شود.
همچنین احداث بنای یادمان شهدای گمنام هشت سال دفاع مقدس و میزبانی هشت شهید والا مقام در آن، احداث تله کابین، دریاچه داغ گؤلی، رستوران بام تبریز، طولانی ترین زیپ لاین پرشیب کوهستانی کشور، زمین فوتبال چمن مصنوعی، پیست کارتینگ، باشگاه اسب سواری، پارک طبیعت و حیات وحش، توربین های بادی، راه های دسترسی، سنگفرش مسیر سه و نیم کیلومتری، مبلمان شهری و سایر خدمات رفاهی – تفریحی بر زیبایی های تفرجگاه عینالی در سال های اخیر افزوده و باعث شده این فضای عمومی گردشگران و زائران زیادی را به خود جذب کند.
وجود بقعه تاریخی و یادمان شهدای گمنام در داخل محدوده طرح، نقطه عطفی در میان امکانات و ظرفیت های تفرجگاه عینالی است که زمستان هایش نقره فام و تابستان هایش سبزگون است و هر یک طیفی از علاقه مندان به ورزش و طبیعت را به خود جلب می کند.
واقعیت این است که تماشای سیل مردم از نوک تا قله تفرجگاه 1900 متری عینالی در یک جمعه آفتابی و گعده های خانوادگی و دوستانه آنان در دور استخر «ائل داغی»، به تنهایی امیدبخش و رافع مشکلات و روزمرگی های ناشی از زندگی در کلان شهری مانند تبریز است.
بدون شک امنیت روانی موجود در این تفرجگاه گسترده و وسیع از دامنه آن تا دره های عمیق و طولانی اش از قبیل «کهلیگ بولاغی» نیز در سطح ایران مثال زدنی و مشاهده نوجوانان و جوانان در جای جای عینالی، گواهی بر این ادعاست.
امید که چراغ طرح توسعه تفرجگاه عینالی به عنوان بزرگ ترین فضای سبز تبریز و مامن اصلی مردم این این کلان شهر که افزون بر 100 هزار نفر از آنان در روزهای آخر هفته ، به ویژه فصول گرم سال، به آن پناه می برند، همواره روشن باشد و از باد تصمیم های بدون کارشناسی احتمالی آسیب نبیند.
518
کپی شد
