خانم کارزار در یکی اروزهای جنگی تبریز در دیماه 1365 زمانی که هواپیمای بعثی بمب هایش را بر سر مردم بیگناه تبریز می ریخت، به خاطر نجات دختر عموی چند ماهه اش، مجروح و جانباز شد.
بانوی جانباز 70 درصد تبریزی متولد سال 1359 و از 33 سال پیش با افتخار جانبازی همراه است و در این مدت نه تنها از مشکلات ننالیده و ناامیده نشده، بلکه به رغم محدودیت های جسمی ناشی از جانبازی، در حوزه ورزش حضور فعالی داشته و دست توانایی نیز در هنر ملیله دوزی دارد.
خبرنگار ایرنا به مناسبت 4 شعبان، روز ولادت حضرت ابوالفضل العباس و روز جانباز، پای صحبت های خانم کارزار که اتفاقا روزتولدش با روز جانباز مصادف است، نشست؛ مشروح این گفت و گو در زیر می آید:
کارزار گفت: زمانی که تنها هفت بهار زندگی را درک کرده بودم، بر اثر بمباران تبریز توسط هواپیماهای رژیم بعث عراق به شدت زخمی و جانباز شدم.
وی اظهار داشت: ساعت 12 و 15 دقیقه 29 دی ماه سال 1365 که صدای هواپیماهای عراقی و پدافند هوایی بلند شد، متوجه شدم که دختر عموی چند ماهه ام در خانه تنها است و با نیت کمک به این طفل و ترس از احتمال اصابت بمب به سمت خانه عمو شتافتم.
وی افزود: در حالی که وارد خانه می شدم، هواپیماهای سیاه دشمن زبون را هم به چشم دیدم که باعث شد با درک احتمال بمب اندازی با شتاب بیشتری به دنبال نجات نوزاد باشم، اما این احتمال به واقعیت تبدیل شد و به یک باره یکی از بمب ها خانه عمویم را نشانه رفت و به رغم اینکه دختر عمویم را نجات دادم، پای چپم قطع شد.
کارزار ادامه داد: در همان بمباران که دانش آموز 7 ساله ای بیش نبودم، اعصاب دست چپم نیز دچار آسیب و در نتیجه لمس شد؛ پنج ترکش انفجار بمب نیز در سر به یادگار دارم، اما خوشبختانه نوزاد نجات یافت و اکنون نیز 2 فرزند دارد.
وی گفت: در آن حادثه از ناحیه کمرم نیز ترکش اصابت کرده بود که با جراحی خارج شد، اما ترکش های ناحیه سرم همچنان با من همراه هستند و دکتر سمیعی و دیگر پزشکان حاذق مغز و اعصاب معتقد هستند که نباید این ترکش ها جراحی شوند چون احتمال مرگ و فلج شدنم زیاد است.
وی ادامه داد: ترکش های سرم برخی مواقع شیطنت می کنند و حرکت هایشان تشنج ایجاد می کند؛ به قول پزشک معالجم که از علاقه مندیم به فوتبال آگاه است، حرکت ها و پاس کاری های ترکش ها موجب تشنج می شود.
وی اظهار داشت: اما چندی است که به علت تحریم های ظالمانه آمریکا، داروی مورد نیاز برای کنترل حرکت ترکش های سرم نایاب شده و مشابه داخلی آن هم عوارض ایجاد می کند ولی مسوولان به رغم تلاش شان هنوز نتوانسته اند این دارو را برایم مهیا کنند.
** طرفدار دوآتشه تیم فوتبال تراکتورسازی هستم
دختر جانباز 70 درصد همچنین گفت: علاقمند به تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز هستم و سال 1390 برای نشان دادن این علاقه، اثر ابتکاریم در رشته کوبلن منجق کاری شده ام را که 1.5 سال برای آن زحمت کشیده بودم، به باشگاه تراکتورسازی هدیه کردم.
کارزار اضافه کرد: با اینکه این کوبلن در آن سال مشتری 50 میلیون ریالی داشت، اما ترجیح دادم این اثر هنری را که آرم باشگاه تراکتورسازی بود، به رایگان در اختیار باشگاه قرار دهم.
وی همچنین از آغاز اجرای اثر هنری جدید برای تقدیم به تیم باشگاه تراکتورسازی خبر داد و افزود: بافت این اثر آغاز شده و در سه تا چهار ماه آینده به پایان می رسد.
وی ادامه داد: این اثر نیز آرم باشگاه تراکتورسازی است که در 2 طرف آن کبوتر طراحی شده است و ابعاد آن 2 در 1.5 متر است.
کارزار گفت: همواره پیگیر بازی های تراکتورسازی در لیگ برتر فوتبال هستم و علی دایی و کریم باقری، محمد نصرتی و مصطفی اکرامی نیز بازیکنان مورد علاقه من در تیم های ملی فوتبال و تراکتورسازی هستند، هر چند که دیگر در این تیم ها بازی نمی کنند.
وی اضافه کرد: اکنون نیز به بازی های استوک، اروین، دژاگه، سوگیتا و فروزان در تراکتورسازی تبریز علاقه دارم؛ کاش با عشقی که به این تیم دارم می توانستم بازیشان را از نزدیک تماشا کنم.
کارزار همچنین با بیان اینکه تا سال 1390 ورزشکار بوده است، ادامه داد: تاکنون مقام های دوم و سوم کشوری در رشته های پرتاب دیسک و نیزه را کسب کرده ام، اما به علت مشکلات و بیماری سرطان مادر مجبور شدم زودتر میادین ورزشی را ترک کنم تا بتوانم از مادرم مراقبت کنم که متاسفانه سال 91 فوت شد.
وی که از پای مصنوعی کمک می گیرد، افزود: البته بر اساس علاقه ای که به ورزش دارم و دعوتی که از طرف مربیان رشته ورزشی ام شده، به زودی دوباره تمریناتم را آغاز می کنم تا بتوانم به موفقیت های جدیدی دست پیدا کنم.
وی با تقدیر از مسوولان بنیاد شهید و امور ایثارگران که مقرری ماهانه برایش تعیین کرده اند، گفت: مسوولان بنیاد شهید سالی یک تا 2 بار برای رسیدگی به مشکلات مراجعه می کنند و با کمک این نهاد از سال 1373 صاحب مسکن شدم، اما همچنان بیکار هستم.
**مشکل مالی و ترکش های ناحیه سر موجب ترک تحصیلم شد
بانوی جانباز 70 درصد تبریزی ادامه داد: به خاطر منع پزشکان معالجم، از تحصیل نیز بازماندم؛ سال دوم دبیرستان به خاطر خطر تشنج و حرکت ترکش های ناحیه سر و به خاطر اینکه هزینه معلم خصوصی نداشتم مدرسه را ترک کردم.
این جانباز 38 ساله که فردا روز تولدش است، گفت: پس از آن پزشکان توصیه کردند با کمک معلم خصوصی ادامه تحصیل دهم، البته هر سال تحصیلی را باید در 2 تا سه سال به پایان می رساندم.
کارزار با اشاره به مشکلات اقتصادی مردم یادآور شد: از مسوولان می خواهم برای رفع مشکلات معیشتی مردم بیشتر تلاش کنند.
وی با تبریک روز جانباز و روز پاسدار گفت: باید همه به تاسی از امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) در راه خدمت به دین اسلام از پای ننشینند و با تمام توان برای خدمت به مردم تلاش کنند.
روز ولادت امام حسین(ع) روز پاسدار و امروز روز ولادت حضرت ابوالفضل (ع) روز جانباز نامگذاری شده است.
3093/518
انتهای پیام بانوی جانباز 70 درصد تبریزی متولد سال 1359 و از 33 سال پیش با افتخار جانبازی همراه است و در این مدت نه تنها از مشکلات ننالیده و ناامیده نشده، بلکه به رغم محدودیت های جسمی ناشی از جانبازی، در حوزه ورزش حضور فعالی داشته و دست توانایی نیز در هنر ملیله دوزی دارد.
خبرنگار ایرنا به مناسبت 4 شعبان، روز ولادت حضرت ابوالفضل العباس و روز جانباز، پای صحبت های خانم کارزار که اتفاقا روزتولدش با روز جانباز مصادف است، نشست؛ مشروح این گفت و گو در زیر می آید:
کارزار گفت: زمانی که تنها هفت بهار زندگی را درک کرده بودم، بر اثر بمباران تبریز توسط هواپیماهای رژیم بعث عراق به شدت زخمی و جانباز شدم.
وی اظهار داشت: ساعت 12 و 15 دقیقه 29 دی ماه سال 1365 که صدای هواپیماهای عراقی و پدافند هوایی بلند شد، متوجه شدم که دختر عموی چند ماهه ام در خانه تنها است و با نیت کمک به این طفل و ترس از احتمال اصابت بمب به سمت خانه عمو شتافتم.
وی افزود: در حالی که وارد خانه می شدم، هواپیماهای سیاه دشمن زبون را هم به چشم دیدم که باعث شد با درک احتمال بمب اندازی با شتاب بیشتری به دنبال نجات نوزاد باشم، اما این احتمال به واقعیت تبدیل شد و به یک باره یکی از بمب ها خانه عمویم را نشانه رفت و به رغم اینکه دختر عمویم را نجات دادم، پای چپم قطع شد.
کارزار ادامه داد: در همان بمباران که دانش آموز 7 ساله ای بیش نبودم، اعصاب دست چپم نیز دچار آسیب و در نتیجه لمس شد؛ پنج ترکش انفجار بمب نیز در سر به یادگار دارم، اما خوشبختانه نوزاد نجات یافت و اکنون نیز 2 فرزند دارد.
وی گفت: در آن حادثه از ناحیه کمرم نیز ترکش اصابت کرده بود که با جراحی خارج شد، اما ترکش های ناحیه سرم همچنان با من همراه هستند و دکتر سمیعی و دیگر پزشکان حاذق مغز و اعصاب معتقد هستند که نباید این ترکش ها جراحی شوند چون احتمال مرگ و فلج شدنم زیاد است.
وی ادامه داد: ترکش های سرم برخی مواقع شیطنت می کنند و حرکت هایشان تشنج ایجاد می کند؛ به قول پزشک معالجم که از علاقه مندیم به فوتبال آگاه است، حرکت ها و پاس کاری های ترکش ها موجب تشنج می شود.
وی اظهار داشت: اما چندی است که به علت تحریم های ظالمانه آمریکا، داروی مورد نیاز برای کنترل حرکت ترکش های سرم نایاب شده و مشابه داخلی آن هم عوارض ایجاد می کند ولی مسوولان به رغم تلاش شان هنوز نتوانسته اند این دارو را برایم مهیا کنند.
** طرفدار دوآتشه تیم فوتبال تراکتورسازی هستم
دختر جانباز 70 درصد همچنین گفت: علاقمند به تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز هستم و سال 1390 برای نشان دادن این علاقه، اثر ابتکاریم در رشته کوبلن منجق کاری شده ام را که 1.5 سال برای آن زحمت کشیده بودم، به باشگاه تراکتورسازی هدیه کردم.
کارزار اضافه کرد: با اینکه این کوبلن در آن سال مشتری 50 میلیون ریالی داشت، اما ترجیح دادم این اثر هنری را که آرم باشگاه تراکتورسازی بود، به رایگان در اختیار باشگاه قرار دهم.
وی همچنین از آغاز اجرای اثر هنری جدید برای تقدیم به تیم باشگاه تراکتورسازی خبر داد و افزود: بافت این اثر آغاز شده و در سه تا چهار ماه آینده به پایان می رسد.
وی ادامه داد: این اثر نیز آرم باشگاه تراکتورسازی است که در 2 طرف آن کبوتر طراحی شده است و ابعاد آن 2 در 1.5 متر است.
کارزار گفت: همواره پیگیر بازی های تراکتورسازی در لیگ برتر فوتبال هستم و علی دایی و کریم باقری، محمد نصرتی و مصطفی اکرامی نیز بازیکنان مورد علاقه من در تیم های ملی فوتبال و تراکتورسازی هستند، هر چند که دیگر در این تیم ها بازی نمی کنند.
وی اضافه کرد: اکنون نیز به بازی های استوک، اروین، دژاگه، سوگیتا و فروزان در تراکتورسازی تبریز علاقه دارم؛ کاش با عشقی که به این تیم دارم می توانستم بازیشان را از نزدیک تماشا کنم.
کارزار همچنین با بیان اینکه تا سال 1390 ورزشکار بوده است، ادامه داد: تاکنون مقام های دوم و سوم کشوری در رشته های پرتاب دیسک و نیزه را کسب کرده ام، اما به علت مشکلات و بیماری سرطان مادر مجبور شدم زودتر میادین ورزشی را ترک کنم تا بتوانم از مادرم مراقبت کنم که متاسفانه سال 91 فوت شد.
وی که از پای مصنوعی کمک می گیرد، افزود: البته بر اساس علاقه ای که به ورزش دارم و دعوتی که از طرف مربیان رشته ورزشی ام شده، به زودی دوباره تمریناتم را آغاز می کنم تا بتوانم به موفقیت های جدیدی دست پیدا کنم.
وی با تقدیر از مسوولان بنیاد شهید و امور ایثارگران که مقرری ماهانه برایش تعیین کرده اند، گفت: مسوولان بنیاد شهید سالی یک تا 2 بار برای رسیدگی به مشکلات مراجعه می کنند و با کمک این نهاد از سال 1373 صاحب مسکن شدم، اما همچنان بیکار هستم.
**مشکل مالی و ترکش های ناحیه سر موجب ترک تحصیلم شد
بانوی جانباز 70 درصد تبریزی ادامه داد: به خاطر منع پزشکان معالجم، از تحصیل نیز بازماندم؛ سال دوم دبیرستان به خاطر خطر تشنج و حرکت ترکش های ناحیه سر و به خاطر اینکه هزینه معلم خصوصی نداشتم مدرسه را ترک کردم.
این جانباز 38 ساله که فردا روز تولدش است، گفت: پس از آن پزشکان توصیه کردند با کمک معلم خصوصی ادامه تحصیل دهم، البته هر سال تحصیلی را باید در 2 تا سه سال به پایان می رساندم.
کارزار با اشاره به مشکلات اقتصادی مردم یادآور شد: از مسوولان می خواهم برای رفع مشکلات معیشتی مردم بیشتر تلاش کنند.
وی با تبریک روز جانباز و روز پاسدار گفت: باید همه به تاسی از امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) در راه خدمت به دین اسلام از پای ننشینند و با تمام توان برای خدمت به مردم تلاش کنند.
روز ولادت امام حسین(ع) روز پاسدار و امروز روز ولادت حضرت ابوالفضل (ع) روز جانباز نامگذاری شده است.
3093/518
کپی شد
