به گزارش ایرنا، «عاشیق»، عارف و نغمه سرای سیاری است که ساز می‌نوازد و آواز می‌خواند؛ عاشیق ها اغلب در بداهه خوانی مهارت دارند و شعر و آهنگ تصنیف‌های خودشان را هم گاهی خود می‌سازند.
عاشیق‌های خطه آذربایجان با نام‌های دیگری همچون «عاشوق»، «بامسی»، «باکسی» و «بخشی» مشهور بوده‌اند؛ «بخشی» ها و «بخشو»های جنوب ایران نیز از آن جمله‌اند.
استادی در هنر «عاشیقی»، مستلزم توانایی هم‌زمان در سخن، شامل شاعری و به یاد داشتن داستان های عاشیقی، و نواختن ساز است؛ درباره قدمت هنر و موسیقی «عاشیقی» اختلاف نظر وجود دارد و برخی قدمت آن را به قرن هفتم میلادی می رسانند.
متاسفانه به دلیل غفلت از هنر «عاشیقی» در ایران، به عنوان خاستگاه اصلی این نوع موسیقی، در دهه های قبل، برخی کشورهای همسایه در سال های گذشته به دنبال مصادره این هنر اصیل موسیقیایی کشورمان و ثبت آن به نام خود در یونسکو بوده اند.
** تبریز قابلیت تبدیل شدن به مرکز موسیقی عاشیقی را دارد
استاد بنام و چیره دست موسیقی عاشیقی با اشاره به استعدادهای فراوان موسیقی در خطه آذربایجان گفت: شهر تبریز قابلیت تبدیل شدن به مرکز موسیقی عاشیقی را دارد.
چنگیز مهدی‌پور اظهار داشت: سابقه موسیقی عاشیقی به تاریخ صفوی برمی‌گردد و می‌توان آن را یک صنعت مقدس دانست که در درون یک ملت رشد کرده است.
وی افزود: خوشبختانه این صنعت در اختیار افراد خاص و درباری نبوده است، بلکه با باورهای مردم سروکار داشته و از شیوه زندگی آنان تاثیر پذیرفته و به این نقطه رسیده است.
مهدی پور صنعت عاشیقی را دارای چهار رکن دانست و گفت: این چهار بخش شامل بخش‌های عرفانی و مذهبی، حماسی و وطن پرستی، پیوند محبت آمیز مردم با یکدیگر و عروسی‌ها بوده است.
استاد موسیقی عاشیقی اظهار داشت: هم اکنون نگهداری از این هنر اصیل وظیفه عموم مردم است و باید از سال‌های پیش تعامل با کشورهای همسایه در زمینه گسترش این نوع موسیقی افزایش می‌یافت، تا به مرور می‌توانستیم شهر تبریز را به عنوان مرکز این هنر مطرح کنیم.
مهدی پور با قدردانی از حوزه هنری آذربایجان شرقی برای ترتیب دادن کنگره بین المللی عاشیقلار در تبریز، گفت: برگزاری این کنگره کار کوچکی نیست و می‌تواند گامی برای مطرح شدن شهر تبریز به عنوان مرکز این هنر اصیل باشد.
وی موسیقی عاشیقی را بخش مهمی از هویت مردم کشورمان و آذربایجان شرقی دانست و افزود: تعداد زیادی از عاشیق‌های مطرح از این استان سر برآورده‌اند که باید قدردان این افراد باشیم.
**پیشرفت روزافزون جایگاه موسیقی عاشیقی در ایران
مسئول «خانه عاشیقلار ایران» نیز با بیان اینکه صنعت موسیقی عاشیقی در حال پیشرفت روزافزون در کشور است، گفت: هر صنعتی که در دست مختصصان امر قرار گیرد، پیشرفت کرده و روز به روز به جلو پیش می‌رود.
سلجوق شهبازی با اشاره به تاسیس خانه عاشیقلار ایران اظهار داشت: چندین سال بود که عاشیق‌های ایران در خانه موسیقی بودند که متاسفانه هیچ امکاناتی به آنها داده نمی‌شد، ولی با تاسیس خانه عاشیقلار ایران، ادبیات عاشیقی روز به روز پیشرفت می‌کند.
وی با قدردانی از حوزه هنری آذربایجان‌شرقی در خصوص برگزاری کنگره بین المللی عاشیقلار، گفت: امیدواریم این کنگره ادامه یابد، زیرا مورد حمایت دولت جمهوری اسلامی ایران است.
شهبازی با اشاره به بیانات رهبر معظم انقلاب درباره ولنگاری فرهنگی، اظهار داشت: هنرهایی چون صنعت موسیقی عاشیقی می تواند در مقابل ولنگاری فرهنگی بایستد و در راستای تعالی فرهنگ گام بلندی بردارد.
**موسیقی عاشیقی، گنجینه ارزشمند فرهنگ و هنر جهان
شاعر و کارشناس ادبی نیز اظهار داشت: موسیقی عاشیقی از گنجینه‌های ارزشمند هنر و فرهنگ دنیا بوده و سرمایه ای معنوی محسوب می‌شود.
خسرو سرتیپی افزود: در دنیای اسلام به اندازه موسیقی عاشیقی نمی‌توان موسیقی ای را یافت که عشق و محبت به پیغمبر (ص) و اهل بیت (ع) در آن مشهود باشد، همان طور که شعرا همواره در آثار خود این محبت را نمایان ساخته اند.
وی با اشاره به محتوای اصلی موسیقی عاشیقی، گفت: توجه به معنویت، اصالت، مهربانی، دوستی و دعوت انسان به خدا، وطن پرستی و زیبایی محتوای اصیل این موسیقی است.
شاعر تبریزی، موسیقی عاشیقی را موسیقی روح دانست و افزود: این موسیقی پس از چندین هزار سال به موقعیت کنونی رسیده و وظیفه نگهداری از آن به عهده ما گذاشته شده است.
وی با بیان اینکه گذشتگان با زحمات زیاد از سینه‌ای به سینه دیگر و از شهری به شهر دیگر، این موسیقی را به ما انتقال داده اند،گفت: ما همواره به پیشکسوتان این عرصه احترام ویژه‌ای قائل بوده و در برابر آنان سر تعظیم فرود می آوریم.
**موسیقی عاشیقی، زمینه ساز توجه به داستان و شعر
محقق و پژوهشگر موسیقی عاشیقی نیز گفت: توجه به موسیقی عاشیقی توجه به داستان و شعر عاشیقی را به دنبال دارد.
میرنبی عزیززاده افزود: توجه به موسیقی عاشیقی می‌تواند ضامن توسعه هنر بوده و زمینه ساز رواج فرهنگ دینی بین خانواده و جامعه باشد؛ به عبارتی می‌توان موسیقی عاشیقی را نظام جامعی دانست که در جهان چنین نظام جامع مشابهی سراغ نداریم.
وی ادامه داد: توجه به موسیقی عاشیقی می‌تواند زمینه ساز توجه به داستان و شعر مخصوص این موسیقی باشد و با توسعه این هنر شاهد پیشرفت تمامی جوانب آن نیز خواهیم بود.
عزیززاده با تاکید بر لزوم توجه ویژه مسئولان به این بخش از هنر، گفت: تبریز در طول قرن‌ها، کانون شعرا و بزرگان موسیقی بوده و مخزن جامعی از فرهنگ و هنر ایران زمین محسوب می‌شود.
518
انتهای پیام عاشیق‌های خطه آذربایجان با نام‌های دیگری همچون «عاشوق»، «بامسی»، «باکسی» و «بخشی» مشهور بوده‌اند؛ «بخشی» ها و «بخشو»های جنوب ایران نیز از آن جمله‌اند.
استادی در هنر «عاشیقی»، مستلزم توانایی هم‌زمان در سخن، شامل شاعری و به یاد داشتن داستان های عاشیقی، و نواختن ساز است؛ درباره قدمت هنر و موسیقی «عاشیقی» اختلاف نظر وجود دارد و برخی قدمت آن را به قرن هفتم میلادی می رسانند.
متاسفانه به دلیل غفلت از هنر «عاشیقی» در ایران، به عنوان خاستگاه اصلی این نوع موسیقی، در دهه های قبل، برخی کشورهای همسایه در سال های گذشته به دنبال مصادره این هنر اصیل موسیقیایی کشورمان و ثبت آن به نام خود در یونسکو بوده اند.
** تبریز قابلیت تبدیل شدن به مرکز موسیقی عاشیقی را دارد
استاد بنام و چیره دست موسیقی عاشیقی با اشاره به استعدادهای فراوان موسیقی در خطه آذربایجان گفت: شهر تبریز قابلیت تبدیل شدن به مرکز موسیقی عاشیقی را دارد.
چنگیز مهدی‌پور اظهار داشت: سابقه موسیقی عاشیقی به تاریخ صفوی برمی‌گردد و می‌توان آن را یک صنعت مقدس دانست که در درون یک ملت رشد کرده است.
وی افزود: خوشبختانه این صنعت در اختیار افراد خاص و درباری نبوده است، بلکه با باورهای مردم سروکار داشته و از شیوه زندگی آنان تاثیر پذیرفته و به این نقطه رسیده است.
مهدی پور صنعت عاشیقی را دارای چهار رکن دانست و گفت: این چهار بخش شامل بخش‌های عرفانی و مذهبی، حماسی و وطن پرستی، پیوند محبت آمیز مردم با یکدیگر و عروسی‌ها بوده است.
استاد موسیقی عاشیقی اظهار داشت: هم اکنون نگهداری از این هنر اصیل وظیفه عموم مردم است و باید از سال‌های پیش تعامل با کشورهای همسایه در زمینه گسترش این نوع موسیقی افزایش می‌یافت، تا به مرور می‌توانستیم شهر تبریز را به عنوان مرکز این هنر مطرح کنیم.
مهدی پور با قدردانی از حوزه هنری آذربایجان شرقی برای ترتیب دادن کنگره بین المللی عاشیقلار در تبریز، گفت: برگزاری این کنگره کار کوچکی نیست و می‌تواند گامی برای مطرح شدن شهر تبریز به عنوان مرکز این هنر اصیل باشد.
وی موسیقی عاشیقی را بخش مهمی از هویت مردم کشورمان و آذربایجان شرقی دانست و افزود: تعداد زیادی از عاشیق‌های مطرح از این استان سر برآورده‌اند که باید قدردان این افراد باشیم.
**پیشرفت روزافزون جایگاه موسیقی عاشیقی در ایران
مسئول «خانه عاشیقلار ایران» نیز با بیان اینکه صنعت موسیقی عاشیقی در حال پیشرفت روزافزون در کشور است، گفت: هر صنعتی که در دست مختصصان امر قرار گیرد، پیشرفت کرده و روز به روز به جلو پیش می‌رود.
سلجوق شهبازی با اشاره به تاسیس خانه عاشیقلار ایران اظهار داشت: چندین سال بود که عاشیق‌های ایران در خانه موسیقی بودند که متاسفانه هیچ امکاناتی به آنها داده نمی‌شد، ولی با تاسیس خانه عاشیقلار ایران، ادبیات عاشیقی روز به روز پیشرفت می‌کند.
وی با قدردانی از حوزه هنری آذربایجان‌شرقی در خصوص برگزاری کنگره بین المللی عاشیقلار، گفت: امیدواریم این کنگره ادامه یابد، زیرا مورد حمایت دولت جمهوری اسلامی ایران است.
شهبازی با اشاره به بیانات رهبر معظم انقلاب درباره ولنگاری فرهنگی، اظهار داشت: هنرهایی چون صنعت موسیقی عاشیقی می تواند در مقابل ولنگاری فرهنگی بایستد و در راستای تعالی فرهنگ گام بلندی بردارد.
**موسیقی عاشیقی، گنجینه ارزشمند فرهنگ و هنر جهان
شاعر و کارشناس ادبی نیز اظهار داشت: موسیقی عاشیقی از گنجینه‌های ارزشمند هنر و فرهنگ دنیا بوده و سرمایه ای معنوی محسوب می‌شود.
خسرو سرتیپی افزود: در دنیای اسلام به اندازه موسیقی عاشیقی نمی‌توان موسیقی ای را یافت که عشق و محبت به پیغمبر (ص) و اهل بیت (ع) در آن مشهود باشد، همان طور که شعرا همواره در آثار خود این محبت را نمایان ساخته اند.
وی با اشاره به محتوای اصلی موسیقی عاشیقی، گفت: توجه به معنویت، اصالت، مهربانی، دوستی و دعوت انسان به خدا، وطن پرستی و زیبایی محتوای اصیل این موسیقی است.
شاعر تبریزی، موسیقی عاشیقی را موسیقی روح دانست و افزود: این موسیقی پس از چندین هزار سال به موقعیت کنونی رسیده و وظیفه نگهداری از آن به عهده ما گذاشته شده است.
وی با بیان اینکه گذشتگان با زحمات زیاد از سینه‌ای به سینه دیگر و از شهری به شهر دیگر، این موسیقی را به ما انتقال داده اند،گفت: ما همواره به پیشکسوتان این عرصه احترام ویژه‌ای قائل بوده و در برابر آنان سر تعظیم فرود می آوریم.
**موسیقی عاشیقی، زمینه ساز توجه به داستان و شعر
محقق و پژوهشگر موسیقی عاشیقی نیز گفت: توجه به موسیقی عاشیقی توجه به داستان و شعر عاشیقی را به دنبال دارد.
میرنبی عزیززاده افزود: توجه به موسیقی عاشیقی می‌تواند ضامن توسعه هنر بوده و زمینه ساز رواج فرهنگ دینی بین خانواده و جامعه باشد؛ به عبارتی می‌توان موسیقی عاشیقی را نظام جامعی دانست که در جهان چنین نظام جامع مشابهی سراغ نداریم.
وی ادامه داد: توجه به موسیقی عاشیقی می‌تواند زمینه ساز توجه به داستان و شعر مخصوص این موسیقی باشد و با توسعه این هنر شاهد پیشرفت تمامی جوانب آن نیز خواهیم بود.
عزیززاده با تاکید بر لزوم توجه ویژه مسئولان به این بخش از هنر، گفت: تبریز در طول قرن‌ها، کانون شعرا و بزرگان موسیقی بوده و مخزن جامعی از فرهنگ و هنر ایران زمین محسوب می‌شود.
518
کپی شد
