به نوشته این پایگاه خبری، سالهاست که برگزاری مراسمات بسیار ساده و پیش پا افتاده در شهر ما اهر، تبدیل به محفلی برای تمرین سخنرانی برای به اصطلاح سخنرانان و مکانی برای آموزش و مهارت برای مجریان و گردانندگان برنامه ها شده و مراسمی نیست که پایان آن حداقل سه ساعت طول نکشد.
در این برنامه ها آقایان و خانم های مجری برنامه، در طول مراسم و به قول معروف میان پرده، اشعار آبکی را قرائت کرده و جملات پیش پا افتاده را به خورد مدعوین می دهند و هی تپق می زنند و در تلفظ کلمات و جملات ساده می مانند و با کش و قوس دادن برنامه، مجری گری ناشیانه خود را به رخ حاضرین می کشند و تازه پس از اجرای برنامه های بی ربط، می رسند به سخنرانان که سخاوت مندانه حاضرین را از هر صنفی برای سخنرانی دعوت می کنند بدون آنکه آقایان و خانم های دعوت شده برای سخنرانی ، مهارت و ارتباطی با موضوع جلسه داشته باشند!
در این میان انبوه حاضرین محترم که به احترام شخص دعوت کننده در جلسه حاضر شده اند هی این پا و اون پا کرده و مرتبا به ساعت هایشان نگاه می کنند و چرت می زنند و دریغ از عکس العمل صاحبان مراسم که به فکر اتلاف وقت و کار و بار مدعوین باشند و بدانند که هر کدام از حاضرین در جلسه، حتی برای یک دقیقه آن، برنامه و کار دارند.
اخیرا یک برنامه بسیار ساده (رونمائی از یک کتاب) که می توانست در فاصله زمانی بین 15 دقیقه الی 30 قیقه پایان یابد بیش از سه و نیم ساعت طول کشید و بنده کمترین در پایان فرمایشات پنجمین سخنران در حالی که مجری برنامه پس از هنرنمائی خودش!! ششمین خطیب را دعوت می کرد بلند شدم و با اعتراض به صاحب مجلس با این متن که: دو ساعت گذشت و هنوز از رونمائی کتاب خبری نیست، مجلس را ترک کردم.
در این بین فقط و فقط بیانات یکی از سخنرانان که سردبیر یکی از نشریات اهر باشد مربوط به موضوع جلسه و در نقد و بررسی کتاب حاضر و تخصصی بود و همین مورد برای رونمائی از یک کتاب کافی به نظر می رسید و شرمنده از بیان اینکه بقیه مراسم و برنامه ها تشریفاتی، کلیشه ای، بی ثمر، بی اثر و بدون جنبه های رونمائی از یکی کتاب بود.
6132/518
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.