بسمه تعالی

17صفر 92

احمد عزیزم

الآن نامۀ بی‏تاریخ شما که ظاهراً اوایل محرّم نوشته‏اید رسید. نامه‏های بعد از این نامه هم رسیده است. از سلامت شماها مسرور هستم. ماها بحمداللّه‏ تعالی سلامت هستیم. هوا بسیار خوب است. از اینکه نوشته‏اید در هیچ امری وارد نیستید جز به تحصیل، ممنون هستم. خداوند تعالی به شما توفیق عنایت کند. حضرت آقا[1]را تنها نگذارید. البته به ایشان نباید بد بگذرد. از همه امید دعا دارم. حضور مبارک حضرت آقای عمو و به همۀ بچه‏ها و به محترمۀ[2]خودتان سلام برسانید. والسلام علیکم.

پدرت

خانم امروز کاهو نخورده، روزهای دیگر بحمداللّه‏ کاهو می‏خورند و حالشان خوب است.