بسمه تعالی

10محرّم‏الحرام92

به عرض می‏رساند، مرقوم شریف که از طریق تهران ایصال فرموده بودید واصل، سلامت و توفیق جنابعالی را خواستار است. چون در حال کسالت و تب بوده و هستم جواب مرقومه را نتوانستم از آن طریق بدهم و نخواستم مرقوم شریف بی‏جواب باشد. اخیراً مطالبی از کرمانشاه می‏رسد که موجب تأثر و تألم اینجانب است؛ در این زمان که حضرات روحانیون از هر زمان دیگر بیشتر احتیاج به وحدت کلمه و تفاهم دارند چه شده است که در آن محل این نحو اختلافات دیده می‏شود؟ «مرجعیت» که حقیقتش امروز جز مسئله‏گویی نیست، ارزش آن ندارد که آقایان در پیرامون آن بحث کنند. امید است که هر چه زودتر به این وضع خاتمه داده شود. از جنابعالی و سایر آقایان امید دعای خیر دارم. والسلام علیکم.