بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

إنا للّه‏ و إنا إلیه راجعون

فاجعۀ بزرگ شهادت ده نفر از علما و سادات محترم بیت معظم مرحوم آیت اللّه‏ حکیم ـ رضوان اللّه‏ علیه ـ به دست جنایتکار رژیم عفلقی عراق[1]موجب کمال تأسف و تأثر گردید و برگی بر جنایات صدام پلید که به هیچ اصلی از اصول انسانیت پایبند نیست، افزود. ما از این جنایتکار که با اعمال خود روی مغول را سفید نموده توقع غیر از این نحو تبهکاریها نداریم. از مرد خونخواری که هر روز دستش تا مرفق به خون بیگناهان در عراق و ایران فرو رفته است جز این انتظاری نیست.تعجب ندارد که این حزب بی‏فرهنگ، هر روز شهرهای ایران را بر روی ساکنین عرب وفارس بیگناه، از زن و مرد و کودک و پیر و جوان فرو ریزد. تعجب نیست که اینان زندانیان بیگناه را چه عراقی و چه ایرانی در شکنجه‏گاههای خود برخلاف مقررات ملل آزاد شکنجه نمایند. اینگونه اعمال، خوی شیطان صفتان ودرندگان منحرف است. تعجب از مدعیان دروغین طرفداران حقوق بشر است که این جنایت پیشگان را در اطراف جهان برای این اعمال
تشویق می‏کنند و به آنان کمکهای تسلیحاتی و تبلیغاتی می‏کنند. تعجب از سازمانهای عریض و طویل بین‏المللی است که گاه با گفتار و گاه با سکوت خود از اینان پشتیبانی می‏کنند. باید ملتهای مظلوم چشم امیدی به اینان نداشته و بدانند که آنها جز در خدمت زورگویان و قدرتمندان نیستند و ابرقدرتها جز در پی مطامع خود نمی‏باشند. این ملتهای مستضعف هستند که باید در مقابل ظالمان و جنایتکاران قیام کنند و با اتکا به خدای تعالی از هیچ قدرتی نهراسند و دست ستمکاران را قطع نمایند. ملت شریف عراق لازم است به ملت ایران و لبنان و فلسطین بپیوندد که خواب را از چشم عفلقیها و صهیونیستها و هواداران آنان بریده و جهان را در چشم آنان تیره و تار نموده‏اند. قوای مسلح قدرتمند ایران آنچنان سیلی به روی سیاه صدام زده است که جنون‏آمیز دست و پای خود را گم کرده و به هر جنایتی دست می‏زند و نسل و حرث را به آتش می‏کشد. ان‏شاءاللّه‏ تعالی در موقع مقتضی سیلی نهایی را خواهد خورد و کشور عزیز عراق و ایران از شرّ او نجات خواهد یافت.

اینجانب به ملت عراق و بیت معظم مرحوم آیت‏اللّه‏ حکیم ـ رحمة‏اللّه‏ علیه ـ و فرزند شجاع او، حجت‏الاسلام سید محمد باقر حکیم، این مصیبت جانسوز و سایر مصیبتهای وارده به ملت شریف عراق را تسلیت عرض می‏کنم. چنانچه مصیبتهای وارده به ملت مسلمان لبنان را خصوصاً مصیبتهای انفجارهای اخیر را که موجب شهادت و جراحت جمع کثیری از برادران و خواهران عزیز ما گردید، به ملت لبنان خصوصاً علمای اعلام تسلیت می‏گویم و از خداوند تبارک و تعالی برای همۀ شهدای در راه حق خصوصاً شهدای اخیر عراق و لبنان طلب رحمت می‏نمایم.

اخیراً باید متذکر شد که این کوردلان که جز امور مادی و شهوات حیوانی از همه چیز غافلند، ملت شریف ما را نشناخته و گمان می‏کنند با شهادت فرزندان عزیز ما می‏توانند آنان را از راهی که انتخاب نموده‏اند که آن جز اسلام عزیز نیست، منصرف یا سست نمایند.

ملت بزرگ ایران در این چند سال که از جنایات شرق و غرب رنج می‏برد و عزیزان
خود را از دست داده و می‏دهد در هر انفجاری منفجرتر و در هر حملۀ ددمنشانه‏ای شجاعانه‏تر راه خود را در پیش داشته و جلو می‏رود. اینان ندیده‏اند که مادران و پدران شجاع ایران فرزندان و نور چشمان خود را از زیر خروارها خاک بیرون می‏کشند و فریاد «جنگ، جنگ تا پیروزی» سر می‏دهند و از دست اندرکاران مقابله به مثل و از سلحشوران جبهه‏ها ادامۀ جنگ را طلب می‏کنند. درود خدا بر این ملت شجاع و مؤمن که جان می‏دهد و تن به سازش و تسلیم نمی‏دهد.

اینجانب برای شهدای این چند روز ایران که به دست جنایتکاران بعثی عراق صورت گرفت، رحمت و برای آسیب دیدگان شفا و سلامت، و برای بازماندگان و اقربای آنان مقاومت و صبر و اجر، و برای رزمندگان اسلام پیروزی و پایمردی را خواستارم.

صلوات و سلام بر جمیع انبیا و خصوصاً سیدهم و خاتمهم، و بر جمیع اوصیا ـ علیهم السلام ـ و بویژه خاتم الاوصیا ـ روحی فداه ـ و درود بر عباداللّه‏ الصالحین.

18 اسفند 63 / 16 جمادی الثانی 1405

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی