بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

شهادت در راه خداوند چیزی نیست که بتوان آن را با سنجشهای بشری و انگیزه‏های عادی ارزیابی کرد. و شهید در راه حق و هدف الهی را نتوان با دیدگاه امکانی به مقام والای آن پی‏برد؛ که ارزش عظیم آن معیاری الهی و مقام والای این دیدی ربوبی لازم دارد؛ و نه تنها دست ما خاک نشینان از آن و این کوتاه است، که افلاکیان نیز از راه یافتن به کنه آن عاجزند؛ چه که آنها از مختصات انسان کامل است، و ملکوتیان با آن مقام اسرارآمیز فاصله‏ها دارند. قلم اینجا رسید و سر بشکست. و ما بازماندگان و عقب افتادگان در آرزوی آن و این باید روز شماری کنیم، و حسرت شهادت و شهید و شهید پروران اینچنانی را، که با ایثار ثمرۀ حیات خود عاشقانه به این شهیدان شاهد افتخار می‏کنند، به گور بریم؛ و از شجاعتهای بی‏نظیر شهیدان و دوستان اسیر و مفقودشان و آسیب دیدگان و اشتیاق زاید الوصف اینان برای بازگشت به میدان شهادت احساس خجلت و حقارت کنیم. زنان و مردان و کودکان نمونه‏ای که در زیر بمبارانها و از بستر بیمارستانها سرود شهادت سر می‏دهند و با دست و پای قطع شده بازگشت به جبهه‏های انسان‏ساز را آرزو می‏کنند، فوق آنچه ما تصور می‏کنیم و فلاسفه و عرفا به رشته تحریر در می‏آورند و هنرمندان و نقاشان عرضه می‏کنند، می‏باشند.

آنچه آنان با قدمهای علمی و استدلالی و عرفانی یافته‏اند، اینان با قدم عینی به آن رسیده‏اند و آنچه آنان در لابلای کتابها و صحیفه‏ها جستجو کرده‏اند اینان در میدان خون و شهادت در راه حق یافته‏اند.

بار الها، ما را به خدمتگزاری در راه آنان و برای هدف بزرگشان توفیق ده؛ و شهدای عزیزمان را در خوان ضیافت معنوی خود از جلوه‏های خاص خویش ارزانی بخش؛ و خاندان بزرگوار آنان را با صبر و اجر قرین فرما؛ آسیب دیدگان عزیز ما را شفا مرحمت‏نما؛ و اسیران و مفقودان معظّم را هر چه زودتر به آغوش ملت عظیم الشأن برگردان؛ و به پدران و مادران و همسران آنان شکیبایی و پایداری عنایت فرما؛ و از برکات حضرت بقیة‏اللّه‏ ـ أرواحنا فداه ـ همۀ آنان و ملت را نصیب وافر مرحمت فرما.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی