بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

از خداوند تعالی مسئلت می‏کنم که این سال جدید را به همۀ مسلمین جهان و مسلمانهای ایران و خصوصاً قشرهای مجاهد، بازماندگان شهدا، بازماندگان خود معلولین و متعلقین آنها و بسیجیها و همۀ قوای مسلح ارتش و غیر ارتشی، سپاه پاسداران و همۀ اینها مبارک کند. و بر ملت ایران ان‏شاءاللّه‏ این سال مبارک باشد و سالی باشد که پیروزی دنبالش باشد. ان‏شاءاللّه‏ در این سال پیروزی برای ملتهای مظلوم جهان و مسلمانان جهان مقدر شود، و برای ما و برای ملت عزیز ایران این نعمتهایی که خدای تبارک و تعالی به آنها عنایت فرموده است قدردانی کنیم و قدردانی کنند. خداوند به همۀ عالَم نعمت فراوان داده است و قابل احصا نیست. و ما هم قدرت بر اینکه احصا کنیم نعمتهای خدای تبارک و تعالی را نداریم، لکنوَ امّا بِنِعْمَةِ‏رَبِّکَ فَحَدِّث[1]تا آن اندازه‏ای که می‏توانیم. آن چیزی که به ملت ما خدای تبارک و تعالی عنایت فرموده است بسیار است. از آن جمله نجات از آن انحطاط فرهنگی و اخلاقی و وصول به مراتبی از مراتب اخلاق و فرهنگ، و پیروزی در جبهه‏ها، و بالاتر از آن پیروزی بر نفس که برای جوانهای ما در قشر وسیعی حاصل شده است. و من امیدوارم که برای همۀ ما این پیروزی معنوی واین تسلط بر نفس و این تسلط بر شیطان نفس حاصل بشود. و ما امروز غرق به نعمتهایی هستیم که نمی‏توانیم آن نعمتها را شکر گزاری کنیم الاّ به طور اجمال که از خدای تبارک
و تعالی تشکر می‏کنیم که به ما یک همچو ملتی عنایت فرموده است که در همۀ جبهه‏ها، در همۀ صحنه‏ها حاضرند. و ما را و جوانهای ما را و بانوان ما را از آن منجلابی که برای آنها درست کرده بودند، خداوندنجات مرحمت فرمود. و جوانهایی که می‏رفت بکلی از دست اسلام و از دست مسلمین بروند خداوند به ما برگرداند، و آنها را همچو متعهد کرد که الآن برای شهادت داوطلب می‏روند، و در جبهه‏ها در حالی که جنگ می‏کنند تکبیر می‏گویند، نماز می‏خوانند و در شبها مناجات با خدا می‏کنند. و اینها از نعمتهایی است که ما باید تشکر کنیم. بانوان ما راکه البته یک حدودی‏شان را به راه غیر صحیح هدایت کرده بودند و می‏رفت که باز بیشتر بشود، خداوند به ما عنایت فرمود و نجات داد از آن چیزهایی که به دست استکبار و به دست اشخاصی که نوکر استکبار بودند. خدای تبارک و تعالی ما را از آنها نجات داد، بانوان ما را نجات داد که امروز بانوان ما به طوری غرق در نعمت خدا هستند و خودشان هم شاید از آن نعمتهای بزرگ الهی غافل باشند که حدی ندارد. و من امیدوارم خداوند تبارک و تعالی به این ملت که در حال مظلومیت است ـ و همۀ کشورهای دنیا الاّ معدودی که باما دشمن هستند. با این ملت برای خاطر اسلام ـ خداوند این ملت راتقویت کند و دشمنان اینها را از بین ببرد، و این روز سعید را برهمه سعادتمند کند.

نکته‏ای که می‏خواستم عرض کنم این است که در اعیادی که اسلام به ما عنایت فرموده است، در همۀ آن اعیاد آنچه که انسان ملاحظه می‏کند همه‏اش مسئلۀ ذکر و دعاست، نماز است، روزه است، ذکر است، دعاست. و در این عید هم که عید ملی است و اسلامی نیست لکن اسلام هم مخالفتی با آن ندارد باز می‏بینیم که در روایتی که وارد شده، از آداب امروز روزه گرفتن است؛ از آداب امروز دعا کردن است؛ نماز خواندن است؛ و این به ما می‏فهماند اگر ملتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادی خودش را بخواهد حفظ کند باید در عیدش و غیر عیدش تذکر داشته باشد؛ ذکر خدا بکند، یاد خدا باشد، برای خدا باشد. حتی در عیدش دستور روزه است، دستور استحبابی، روزه‏ای که باید انسان منقطع بشود از شهوات خودش و متوجه به
خدای تبارک و تعالی شود. و این دلیل بر این است که ما باید هر قدمی که برای پیروزی پیش می‏رویم، هر قدمی که برای ساختن کشورمان پیش می‏رویم، چند قدمی برای ساختن خودمان، برای پیروزی بر نفس خودمان، برای پیروزی برشیطان باطنی خودمان قدم برداریم.

من از خدای تبارک و تعالی خواستارم که خداوند این ملت را و این جوانهای عزیز ما را و این شهدای ما را و تمام معلولین ما را، همه را غرق رحمت خودش کند، و ما را به هدایت خودش به راه راست هدایت بفرماید.

والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏