بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

انا للّه‏ و انا الیه راجعون

طبع یک انقلاب، فداکاری است. لازمۀ یک انقلاب، شهادت و مهیا بودن برای شهادت است. قربانی شدن و قربانی دادندر راه انقلاب و پیروزی آن اجتناب‏ناپذیر است، بویژه انقلابی که برای خداست و برای دین او، برای نجاتمستضعفان استو برای قطع امید جهانخواران و مستکبران. ما در هر جمعه و در هر جماعت و در هر محفل اسلامی و در هر گردهمایی برای یاری اللّه‏ در انتظار قربانی هستیم و در انتظار شهادت.

قربانی برای یک انقلاب بزرگ نشانۀ یک پیروزی و نزدیک شدن به هدف است. بی‏جهت نیست که دربارۀ سید شهیدان جهان، منقول است که هرچه یاران بزرگوارش از دست می‏رفتند و هر چه به ظهر عاشورا نزدیکتر می‏شد رنگ مبارکش افروخته‏تر و ابتهاجش زیادتر می‏شد؛ هر شهیدیکه می‏داد یک قدم به پیروزی نزدیکتر می‏شد. مقصد، عقیده است و جهاد در راه آن و پیروزی انقلاب، نه زندگی و دنیا و رنگ و بوی ننگین آن. این شهادتهاست که به ملت ما وعدۀ پیروزی نهایی می‏دهد. مگر اسلام از

شهادت 72 تن برگزیدگان خدا در حکومت جبار بنی‏امیه خسارت دید؟ و انقلاب عظیم ایران از شهادت هفتاد و چند تن در یک لحظه و هزاران جوانان بزرگوار عاشق خدا و شهادت خسارت دید، که ما خوف خسارت در شهادت عالِمی بزرگوار و بزرگی متعهد و فداکار داشته باشیم. مگر فقهای ارجمند و ائمۀ جمعه و جماعت والا مقام که در صف مقدمانقلاب بودند و هستند نباید درصف مقدم شهدا و جانبازان در راه دوست باشند. چه کسی اولی به شهادت است در زمانی که کفر بنی‏امیه اسلام را تهدید می‏کرد، از فرزند معصوم پیامبر اسلام و فرزندان و اصحاب او؟ و چه کسی اولی به شهادت است در عصری که استکبار جهانی و فرزندان خلف آن در داخل و خارج، اسلام عزیز را تهدید می‏کنند، از امثالشهید بزرگوار ما و فقیه متعهد و فداکار اسلام شهید صدوقی عزیز ـ رضوان اللّه‏ علیه ـ شهید بزرگی که در تمام صحنه‏های انقلاب حضور داشت و یار و مددکار گرفتاران و مستمندان بود، و وقت عزیزش صرف در راه پیروزی اسلام و رفع مشکلات انقلاب می‏شد، و برای خدمت به خلق و انقلاب سر از پا نمی‏شناخت. هر جا زلزله می‏شد شهید صدوقی برای ترمیم خرابیها آنقدر که توان داشت حاضر؛ هر جا که سیل می‏آمد او بود که در صف مقدم برای دستگیری خلق خدا حاضر بود. در جبهه‏ها او و دوستان او و امثال او بودند که هر چند یک دفعه سرکشی کرده و آرامش قلب خلق‏اللّه‏ بودند. این مدعیان خدمت به خلق و قیام برای خلق که در بیغوله‏ها خزیده و در حال انقلاب به چپاول اسلحه و مهمات بیت‏المال خلق فعالیت شبانه‏روزی نمودند، اینک که خداوند تعالی چهرۀ کریهِشان را آشکار کرد و دستشان را از مال و جان خلق‏اللّه‏ کوتاه نمود، چنین خدمتگزارانی را از این خلق می‏گیرند، و چون دزدان از سوراخ درآمده و غافلگیرانه اینگونه مردان فداکار برای ملت و توده‏های محروم را از محرومین می‏ستانند و آن را به حساب قدرتخویش می‏آورند و فتحی بزرگ برای خود و اربابان خود می‏دانند، و با تمام رسوایی باز خود رابرای حکومت این ملت اسلامی مهیا می‏کنند. غافل از آنکه هر شهادتی ملت را به هدف بزرگ نزدیکتر می‏کند، و آنان را در پیشگاه حق و خلق رسواتر و بی‏آبروتر. ما در عین حال که از شهادت و فقدان این بزرگان

خدمتگزار به اسلام و محرومین در سوگیم، از نزدیک شدن به هدف اعلا که قطرات خون این شهیدان آن را نوید می‏دهند، دلگرم و خرسندیم. آنچه پیش ما مطرح است هدف بزرگ و شخصیتهای این بزرگمردان شهید است که بحمداللّه‏ هدف نزدیک و شخصیتهای اینان بارزتر و بزرگتر می‏شود. اینجانب دوستی عزیز که بیش از سی سال با او آشنا و روحیاتعظیمش را از نزدیک درک کردم از دست دادم، و اسلام خدمتگزاری متعهد را، و ایران فقیهی فداکار، و استان یزد سرپرستی دانشمند را از دست داد؛ و در ازای آن به هدف نهایی که آمال این شهیدان است نزدیک شد. من به پیشگاه مقدس بقیة‏اللّه‏ الاعظم ـ روحی فداه ـ و ملت عزیز و اسلام عزیزتر تبریک و تسلیت عرض می‏کنم و از خداوند تعالی برای آن شهید عظیم رحمت و مغفرت، و برای ملت بزرگ بویژه یزد متعهد صبر و اجر، و برای خاندان محترم این بزرگوار خصوصاً فرزند برومند عزیزش صبر جمیل و اجر جزیل، خواهانم. از خداوند متعال پیروزیاسلامو سرنگونی کفر را خواستارم.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی