بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

مهجور و مظلوم بودن قرآن و اسلام

من از عموم آقایانی که از کشورهای مختلف آمدند و از نزدیک وضع ایران را تا اندازه‏ای مشاهده کردند و باز احساس این معنا را کردند که جمهوری اسلامی در دنیا مظلوم است، از آنها به طور عموم تشکر می‏کنم و خصوصاً، از این اطفال عزیزی که از لبنان آمده‏اند و وارث شهدایی و بازماندگان آنها بالخصوص تشکر می‏کنم و از خداوند تعالی سعادت و سلامت همه را خواستار و امیدواریم که این جمهوری اسلامی به همان طوری که در ایران تحقق پیدا کرد، در همۀ کشورهای اسلامی تحقق پیدا بکند. البته من از همۀ گروهها نمی‏توانم علی‏حده، تشکر کنم، لکن قرّایی هم هستند که از آنها هم باید تشکر کنم و اولیای شهدایی هم هستند که از آنها هم باید تشکر کنم و بالجمله، از همۀ آقایان تشکر می‏کنم.

من امروز در حضور نمایندگان محترم کشورهای اسلامی یا غیر اسلامی باید مطلبی را به عرض برسانم: از پیغمبر اکرم ـ صلی‏اللّه‏ علیه و آله ـ منقول است که اسلام در ابتدا مظلوم بود و بعد هم مظلوم خواهد بود. من می‏خواهم مظلومیت اسلام را امروز برای شما آقایان عرض کنم. در قرآن شریف هم می‏بینیم که پیغمبر اکرم شکایت کرده است به
خدای تبارک و تعالی کهاِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا القُرْآنَ مَهْجُورا[1]از مهجور بودن قرآن در نزد قومش و در امتش شکایت فرموده است. من این مهجوریت و مظلومیت را امروز در حضور شما آقایان محترم عرض می‏کنم که ببینید چه وضعی اسلام و مسلمین دارند. قرآن و اسلام مهجور و مظلومند؛ برای اینکه مهجوریت قرآن و مهجوریت اسلام به این است که مسائل مهم قرآنی و مسائل مهم اسلامی یا بکلی مهجور است و یا برخلاف آنها بسیاری از دولتهای اسلامی قیام کردند. از مسائل مهم سیاسی قرآن دعوت به وحدت و منع از اختلاف است ـ با تعبیرهای مختلفی که در قرآن کریم هست ـ منع تنازع بین مسلمین و سران مسلمین است که نکته‏اش را هم فرموده است کهلاتَنازَعُوا فَتَفشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُم[2]. ما بررسی کنیم به اینکه آیا این دو اصل مهمی که دو اصل سیاسی مهم اسلامی است، در بین مسلمین چه وضعی دارد. آیا مسلمین اعتنایی کرده‏اند به این دو اصل؟ و آیا تبعیتی کرده‏اند از این دو اصل مهمی که اگر اطاعت از آن بکنند، تمام مشکلات مسلمین حل می‏شود و اگر اطاعت نکنند فشل می‏شوند و رنگ و بویشان از بین می‏رود؟

تنازع به جای اتحاد، در میان کشورهای اسلامی

مسلمین دو طایفه هستند؛ یک طایفه ملتهای اسلامی است، توده‏های مردمی است و یک دسته آنهایی هستند که حکومت بر این توده‏ها می‏کنند و سردمدار کشورهای خودشان هستند. ما بررسی کنیم از این سردمداران و این دولتهایی که در اسلام هر کدام در یک کشوری حکومت می‏کنند و همه هم مدعی اسلام هستند و مدعی تبعیت از کتاب اللّه‏، ببینیم که اینها آیا به این اصل سیاسی مهم کتاب اللّه‏ عمل کرده‏اند یا پشت کردند و مخالفت. از آن طرف باز یک اصل دیگری هست که باز از اصول مهم است که مسلمین نباید تحت سلطۀ کفار باشند. خدای تبارک و تعالی برای هیچ یک از کفار سلطه بر مسلمین قرار نداده است و نباید مسلمین این سلطه کفار را قبول بکنند. این از اصولی

[می‏باشد]که از امور سیاسی است و قرآن کریم طرح کرده است و مسلمین را به آن دعوت کرده است. ما الآن می‏بینیم که در کشورهای اسلامی، سران کشورهای اسلامی یا با هم در نزاع واقع شده‏اند و منازعات سیاسی، منازعات تبلیغاتی می‏کنند و یا با هم تفاهم و اتحاد ندارند. بین کشورهای اسلامی اتحاد می‏بینیم که نیست، تنازع هم هست؛ گاهی تنازع مسلحانه و گاهی و بسیاری از اوقات تنازع تبلیغاتی و سیاسی و در اثر این تنازع‏ها فشل شده‏اند.

فریاد یا للمسلمین

قرآن کریم اخطار کرده است به اینکه اگر تنازع کنید فشل می‏شوید. شما آثار فشل را در مسلمین مشاهده می‏کنید، آثار فشل را در کشورهای عربی مشاهده می‏کنید. فشل شدن از این بدتر چه که کشورهای پهناور اسلامی با همۀ قدرتی که از حیث سیاسی، از حیث نظامی، از حیث ذخایر دارند، در مقابل اسرائیل همه فشل هستند؟ شما فشل را چه می‏دانید؟ جز این است که نتواند یک دولتی یا یک ملتی کاری که باید انجام بدهد، کاری که باید برای حفظ نظام خودش انجام بدهد، نتواند انجام بدهد؟ دشمنی که حمله بر اسلام کرده است و حمله بر بلاد مسلمین کرده است و هر روز توسعه را زیاد می‏کند و قانع به یک کشور هم برای خودش نیست، مسلمین در مقابل او فشل هستند. شما ملاحظه کنید این کودکهایی که از لبنان و جنوب لبنان آمده‏اند و این کودکهایی که وارث شهدای اسلام هستند، ما در مقابل اینها چه جواب داریم؟ وجدان زندۀ انسان در مقابل این کودکهایی که با دلهای کوچک خودشان اینجا آمده‏اند و از اسلام می‏خواهند پشتیبانی کنند و در محلهای خودشان مورد ظلم و تعدی اسرائیل هستند، مسلمانها در مقابل اینها چه جواب دارند؟ در حدیث شریف رسول اکرم ـ صلی اللّه‏ علیه و آله ـ هست که «اگر مسلمی فریادی بزند «یا لَلمُسلِمین» و اجابت نکنند از او، مسلم نیستند آنها»[3]و من از اینجا فریاد می‏کنم: یا لَلمُسلِمین! ای مسلمانهای جهان! ای دولتهای مدعی اسلام! ای
ملتهای مسلمان جهان! به داد اسلام برسید، به داد مظلومینی که در فشار قدرتهای بزرگ هستند برسید، به داد این بچه‏های کوچکی که مادرها و پدرهای خودشان را از دست داده‏اند برسید، به داد این کشورهایی که مورد هجوم ابرقدرتها واقع شده‏اند برسید، به داد خودتان برسید، به داد ملتهای خودتان برسید، ای مسلمانهای جهان! قدرتهای بزرگ دارند با حیله‏گری هایی که دارند و با تبلیغاتی که دارند و با کسانی که وابسته به آنهاست، در داخل کشورهای اسلامی بر همه چیز اسلام سلطه پیدا می‏کنند؛ پیدا کرده‏اند. اسلام را دریابید ای مسلمانهای جهان! ای اشخاصی که از همه کشورها، از بسیاری از کشورها به ایران آمده‏اید و وضع ایران را از نزدیک ملاحظه می‏کنید و بعضی از شما یا همه رفته‏اند و اوضاع غرب و جنوب ایران را ملاحظه کرده‏اند و آن چیزهایی را که به دست امریکا و به دست وابستۀ امریکا صدام است ملاحظه کرده‏اید، به دنیا برسانید.

اتهامات ناروا به نظام اسلامی در رابطه با اسرائیل

اگر از افغانستان اطلاع ندارید، علمای افعانستان و بسیاری از محترمین افغانستان اینجا هستند، در ایران هستند؛ از آنها سؤال کنید که به افغانستان چه می‏گذرد. ای مسلمین! به داد اسلام برسید. ابرقدرتها با اسلام مخالفند، ابرقدرتها اسلام را نمی‏خواهند باشد؛ برای اینکه مشاهده می‏کنند که در زیر پرچم اسلام اگر یک میلیارد جمعیت مجتمع بشوند، برای آنها در دنیا زندگی کردن دیگر مشکل می‏شود و دست جنایتکار همۀ آنها قطع می‏شود. چه شده است مسلمین را و چه شده است سران مسلمین را که همۀ حیثیت و آبروی خودشان را نثار امریکا کرده‏اند؟ چه شده است اینها را که خزاین بزرگ اسلامی را که مال ملتهای پابرهنۀ ضعیف است به امریکا تقدیم می‏کنند و امریکا در مقابل این تقدیم از اسرائیل طرفداری می‏کند و می‏گوید که اسرائیل را ما به اینها نمی‏فروشیم؟ چه شده است مسلمین را؟ چرا باید مسلمین اینطور باشند؟ چرا باید دستگاههای تبلیغات مسلمین بر ضد یک دسته از مسلمین که می‏خواهند خودشان را نجات بدهند از سلطه‏های خارجی و از دزدهای بین‏المللی، این تبلیغات به ضد همین طایفه هستند؟ چه
شده است که جبهه بندی می‏کنند در مقابل ایران؟ مگر ایران چه کرده است؟ چه شده است که بعض از روحانیون درباری، ایران را تکفیر می‏کنند؟ قرآن تصریح می‏کند که اگر کسی ادعای اسلام کرد، او را مسلم بدانید، از او قبول کنید، او را رد نکنید. اینها از اسلام چه خبر دارند؟ ما فریاد می‏کنیم که ما مسلم هستیم، و می‏خواهیم قرآن کریم و دستورات رسول اکرم را در این کشور پیاده کنیم. و ما بیشتر از بیست سال مخالفت خودمان را با اسرائیل و با امریکا اعلام کرده‏ایم و باز این نویسندگان مجلات، روزنامه‏ها و این گویندگان رادیوها ما را متهم می‏کنند که با اسرائیل دوستی داریم. ما با اسرائیل دوستی داریم یا آنهایی که می‏بینند و مشاهده می‏کنند که اسرائیل با مسلمین دارد چه می‏کند؟ اسرائیل لبنان را به چه حالت کشانده است؟ و اسرائیل با سوریه چه دارد می‏کند؟ بلندیهای جولان را به کشور خودش متصل کرده است و آمالش بیشتر از اینهاست، لکن شما می‏گویید که ما او را می‏خواهیم[به رسمیت]بشناسیم. ما دوستی داریم با او که بیش از بیست سال است فریاد کرده‏ایم این غدۀ سرطانی را اجتماع کنید و از بین مسلمین بیرون کنید، بیت‏المقدس را از او بگیرید، کشورهای اسلامی را از این غده سرطانی آزاد کنید یا شما که اسرائیل را می‏خواهید با حیله‏هایی[به رسمیت]بشناسید و یک کشور در مقابل اسلام و هوادار یک همچو کشوری باشید که ظلمش بر همه جهانیان واضح است؟ و شما جرأت دارید در مقابل خدا ایستاده‏اید و دشمن خدا و دشمن سرسخت مسلمین را می‏خواهید سلطه به او بدهید و می‏خواهید آرامش به او بدهید و می‏خواهید بشناسید؟ شما اسرائیل را بشناسید، او شما را نمی‏شناسد. و شما ایستادید و نشستید تا اسرائیل بر همۀ شما ـ خدای نخواسته ـ حکومت کند.

دعوت از مظلومین برای قیام

ای ملتهای مسلم! ای ملتهای مظلوم همۀ کشورهای اسلامی! ای ملتهای عزیزی که در تحت سلطۀ اشخاصی واقع شدید که ذخایر شما را تقدیم امریکا می‏کند و شما خودتان با زحمت و ذلت زندگی می‏کنید! بیدار بشوید، برخیزید از جا. ای مستضعفین جهان!
برخیزید و در مقابل ابرقدرتها بایستید که اگر ایستادید، اینها هیچ کاری نمی‏توانند بکنند. شما دیدید که ملت مسلم ایران با هم متحد شدند و با هم قیام کردند و با دست خالی بدون اسلحه در مقابل آن قدرتهای عظیم شیطانی محمدرضا و آن قدرتهای ابرقدرتها که پشت سر او صف‏بندی کرده بودند، آنها همه را به کنار زدند و این دولت فاسد را و این سلطنت غیرقانونی فاسد را با قدرت ایمان خودشان و با بانگ «اللّه‏ اکبر» از صحنه بیرون کردند و به جهنم فرستادند، و به جای او دولت اسلامی ـ دولتی که الآن در ایران مشاهده می‏کنید، یک دولت اسلامی است، یک دولتی است که طرفدار ضعفاست، طرفدار مستضعفین جهان است ـ یک همچو دولتی را بپا کردند، با اینکه نه قدرت مالی و نه قدرت بدنی و نه قدرت نظامی داشتند، لکن قدرت ایمانی داشتند. خدای تبارک و تعالی اگر شما او را نصرت کنید شما را نصرت می‏کند؛اِنْ تَنْصُرُوا اللّه‏َ یَنْصُرکُم وَ یُثَبِّتْ اَقْدامَکُم[4]. اگر خدا را نصرت بکنید، نصرت خدا به نصرت دین اوست، به نصرت بندگان اوست، به نصرت مظلومین است. شما باید بایستید در مقابل ظالم‏ها و داد مظلومین را از آنها بخواهید، بایستید در مقابل ابرقدرتها که به شما می‏خواهند حکومت کنند، از آن طرف دنیا، از امریکا، از آن طرف عالم می‏آید و می‏خواهد به ما حکومت کند و ما و شما و همه را تحت قدرت خودش قرار بدهد و ذخایر ما را هم از بین ببرد و مع‏الأسف، دولتها هم با او موافقت می‏کنند بیشتر از آنها.

لزوم حضور قرآن در تمام شئون زندگی

پس اسلام امروز مظلوم است و قرآن مهجور است. احکام قرآن مهجور است به اینکه در مأذنه‏ها اذان می‏گویید و نماز می‏خوانید و اکثر احکام سیاسی اسلام را اعتنا به آن ندارید، از مهجوریت بیرون نمی‏رود قرآن. البته قرائت قرآن و حاضر بودن قرآن در تمام شئون زندگی انسان از امور لازم است، لکن کافی نیست. قرآن باید در تمام شئون
زندگی ما حاضر باشد. قرآن وقتی می‏فرماید:وَاعْتَصِمُوا بِحَبلِ اللّه‏ِ جَمیعاًوَ لاتَفَرَّقُوا،[5]می‏فرماید:وَ لاتَنازَعُوا فَتَفشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُم؛[6]اینطور احکام مترقی سیاسی که اگر به آن عمل بشود سیادت عالم مال شماست. این قرآن را مهجور کردیم همه و اعتنا نکردیم به این مسائل. باید قرآن در همۀ شئون وارد بشود، قرائت قرآن باید بشود. قرآن، ذکر، همه باید در همه جا باشد. در همۀ شئون انسانی اسلام باید قرآن وارد بشود، لکن بعضش باشد و بعض نباشد، اشکال است؛ اشکال در موارد دیگر نیست. در احکام سیاسی، دستور قتال می‏دهد با کسانی که با مسلمین مقاتله می‏کنند و امروز اسرائیل در مقابل مسلمین ایستاده و مقاتله می‏کند، امریکا در مقابل مسلمین ایستاده و مقاتله می‏کند، صدام مزدور امریکا در مقابل مسلمین ایستاده است و مقاتله می‏کند. خدا دستور داده است به اینکه با این اشخاصی که بر ضد مسلمین، بر ضد طایفه‏ای از مسلمین قیام کرده‏اند، با آنها مقاتله کنید[7].

دروغ بودن صلح‏طلبی صدام

صدام مدعی است که من صلح‏طلبم و زمین از ما، سرتاسر کشور در طرف جنوب و غرب را غصب کرده و می‏گوید من صلح طلبم. به این معنا اسرائیل هم صلح طلب است، بلندیهای جولان را غصب کرده است، به طایفه‏ای از مسلمین تجاوز کرده است، آن هم می‏تواند بگوید من صلح طلبم. امریکا هم می‏گوید من صلح طلبم. همۀ ابرقدرتها می‏گویند ما می‏خواهیم صلح در عالم باشد، لکن تمام جنگهای عالم زیر سر آنهاست. صدام صلح طلب است، لکن تجاوز کرده است به یک کشور اسلامی. شما همه ببینید که با یک کشور اسلامی چه کرده است این نانجیب. مطرح ایران تنها نیست، مطرح دنیاست؛ آن که مطرح است مسلمین دنیا هستند. آن که مطرح است اسلام است. ما اگر همه هم از بین برویم اسلام باید باقی باشد. اولیای خدا جان خودشان را فدای اسلام کردند. پیغمبر

اسلام از همه کس بیشتر در باب اسلام زحمت کشید و رنج دید و ما داریم رنجهای پیغمبر اسلام را به باد فنا می‏دهیم و من امیدوارم که شما آقایان که از بلاد مختلف تشریف آوردید در اینجا، صدای مظلومانۀ این ملت را به همه جا برسانید و به آنها بفهمانید که اینجا یک کشور وحشتناکی که یک صورت مشوه، تبلیغات امریکایی و صهیونیستی برایش درست کرده‏اند، نیست. با این وقت کم و با این محاصره‏های همه جانبه‏ای که ما داریم، در این مدت کم آن قدری که دولت برای مستمندان و برای مستضعفان عمل کرده است، در طول مدت پنجاه سال سلطۀ امریکا نشده است؛ آن قدری که برای آنها آب تهیه کرده‏اند، زمین تهیه کرده‏اند، لوله‏کشی کرده‏اند، اسفالت کرده‏اند، و آن قدری که اینجا عمل شده است، جاهای دیگر در طول پنجاه سال آنها نکرده بودند، مع‏ذلک، اینجا را متهم می‏کنند که خیر می‏خواهند یک کشوری را به باد بدهند.

شماها ان‏شاءاللّه‏، امیدوارم که با سلامت و سعادت به اوطان خودتان برگردید و مسائل اسلام را ولو اینکه قدرتهای بزرگ نمی‏گذارند در رسانه‏های گروهی منتشر بشود، لکن شماها با مصاحبه‏ها، با تماسها بگویید به آنها، بفهمانید به آنها که ایران صلح طلب است. ایران الآن هم می‏گوید که صدام برود بیرون از اینجا، و یک دستگاهی بین‏المللی بیاید و رسیدگی کند به جرم او و به جنایات او. ما با دولت عراق، با ملت عراق جنگی نداشتیم، آنها به ما هجمه آوردند؛ یعنی، دولت عراق هجمه آورد، لکن تو دهنی خورد و بحمداللّه‏ در دنیا شکست خورد، شکستی که با موافقت اردن و مغرب و امریکا نمی‏تواند شکست خودش را رفع کند. من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت همۀ مسلمین و قدرت اسلام را و سعادت و سلامت شما دوستان، برادران عزیز را و سلامت و سعادت این اطفال مظلوم را که انسان را متأثر می‏کند دیدن آنها، می‏خواهم. و شهدای همه را از خدای تبارک و تعالی می‏خواهم که رحمت کند و با شهدای صدر اسلام محشور فرماید.

والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏