صحیفه امام خمینی (س)
- عنوان بیتوجهی کشورهای اسلامی به مشکلات جهان اسلام ـ ادعاهای دروغین حامیان حقوق بشر
- محل تهران، جماران
- مناسبت
- تاریخ
- موضوع بیتوجهی کشورهای اسلامی به مشکلات جهان اسلام ـ ادعاهای دروغین حامیان حقوق بشر
-
حضار
حضار: کروبی، مهدی (سرپرست بنیاد شهید) و خانوادههای شهدای کشورهای اسلامی
بسم اللّه الرحمن الرحیم
من امروز مواجهم با چهرههای معصومی که تحت ستمکاریهای ابرقدرتها به دست عمّالشان یتیم شدهاند، آواره شدهاند. ادعاها زیاد است. ادعای اسلام، همۀ سران کشورها دارند، و ادعای بشر دوستی و حقوق بشر همۀ سران کشور عالم دارند. این ادعاها تازگی ندارند؛ در صدر اسلام هم ادعاها زیاد بود؛ لکن در مقام امتحان، عملها موافق با ادعاها نبود. خوارج هم ادعای اسلام داشتند، و امثال عمروعاصها هم ادعای اسلام داشتند، و امروز هم صدام ادعای اسلام و ادعای عربدوستی دارد، و برادرهای خائنشان هم همین ادعا را دارند ـ از قبیل سادات و امثال او. لکن وقتی اعمالشان را مشاهده میکنید و مشاهده میکنیم، بین اعمال آنها و گفتارشان فرسنگها فاصله است. این اسلامدوستها و طرفداران اسلام در طائف جمع شدند، به اسم اسلام در مرکزی که از آن مرکز اسلام بروز کرد ـ و آن حجاز بود ـ لکن چه گفتند و چه کردند؟ آیا اسمی از این اطفال معصومی که به دست صهیونیسم بیپدر شدهاند بردند، و آیا از لبنان نامی بردند؟ و آیا از سایر کشورهای اسلامی که تحت فشار ابرقدرتها و بستگان آنها هستند نامی بردند؟ این اسلامخواهها نمیبینند که اسلام در تمام کشورهای اسلامی زیر چکمۀ ابر قدرتها و وابستگان آنها پایمال میشود؟ آیا نمیدانستند که در جنوب لبنان، در فلسطین و در ایران و در عراق و در سایر کشورهای اسلامی چه میگذرد و با مردم آنجا چه کردهاند و چه
اطفال بیگناه صغیر را بیپدر کردهاند و از منازل خودشان آواره کردهاند؟ آیا کنفرانس طائف این امور را نمیدانست؟ به اسم اسلام مجتمع شدند در آن کنفرانس، و از اسلام بویی در آنجا نبود. آنچه بود خرجهای گزاف و زندگیهای اشرافی، بدون توجه به اسلام و اهتمام به امور مسلمین. آیا نشنیدهاند اینها حدیث رسول خدا را که کسی که صبح کند و اهتمام به امور مسلمین نداشته باشد مسلم نیست؟مَنْ أصْبَحَ ولَمْ یَهتَمَّ بِأمورِ الْمُسْلِمِین فَلَیسَ بِمُسلِمٍ[1]آیا اینها اهتمام داشتند به امور مسلمین جهان؟ این سرانی که در کنفرانس طائف در کشوری که رسول خدا و پیغمبر اسلام در آن کشور بود و تبلیغات او در آن کشور بود، مجتمع شدند، آیا دربارۀ اسلام چه گفتند؟ دربارۀ مسلمین و در امور مسلمین چه اهتمامی کردند؟ آیا به نص حدیث شریف اینها را ما میتوانیم جزء مسلمین محسوب داریم؟ اینها[با]اطلاع بر کشورهای اسلامی که زیر بار ابرقدرتها و با دست آنها و وابستگان آنها آواره شدهاند، به قتل رسیدهاند، و بچههای معصوم را به جا گذاشتهاند، هیچ صحبتی کردند؟ آیا به تجاوز اسرائیل به لبنان و به فلسطین اهتمامی کردند؟ آیا به تجاوز عراق به کشور اسلامی ایران که جرمی ندارد جز آنکه طاغوت را برداشته است و اسلام را به جای او میخواهد پیاده کند و به جای رژیم طاغوت، رژیم اسلامی برپا کند، جرمی نداشتند جز این، آیا در کنفرانس طائف از این مسائل بحثی شد؟ یا همه ادعاست. اسلامی بودن هم ادعاست و این ادعای رایج بین همۀ سران کشورهاست.
توجه به حقوق بشر هم یک ادعایی است. و این رایج بین تمام سران کشورهای دنیاست. لکن در مقام عمل چه؟ کارتر هم ادعا میکرد که ما حقوق بشر را احترام میگذاریم؛ لکن به حقوق بشر احترام گذاشت؟ آیا شاه مخلوع در ایران به حقوق بشر احترام میگذاشت که آنها پشتیبانی از او کردند؟ آیا کشورهایی که دودمان پهلوی را بر ما مسلط کردند، این حقوق بشریها و احترام به حقوق بشر، نمیدیدند که اینها چه کردند با
اسلام و مسلمین؟ و آیا نمیدانستند که صهیونیسم با لبنان و با فلسطین چه کرد؟ یا خودشان شریک بودند؟ همه ادعا میکنند. کسانی که مسلمان باشند و اهتمام به امور مسلمین داشته باشند کماند. ملتها خودشان باید در فکر اسلام باشند. مأیوسیم ما از سران اکثر به اتفاق مسلمین. لکن ملتها خودشان باید به فکر باشند. و از آنها مأیوس نیستیم. در قضیۀ هجوم عراق به ایران ملتها بودند که پیشتیبانی خودشان را اعلام کردند؛ از دولتها کم یک همچو امری واقع شد. یا تأیید کردند از مقابلۀ کفر با اسلام؛ تأیید کردند کفار بعثی را، بعث عراقی را و یا بیصدا و بیتفاوت کنار نشستند و هجوم کفر بر اسلام را نظاره کردند. اینها که ادعای اسلامیت میکنند، نظاره کردند؛ بیتفاوت بودند نسبت به تجاوز اسرائیل به لبنان، به فلسطین و جنایتهای بسیاری که کردند. آیا اینها اهتمام به امور مسلمین دارند و مسلمین در همۀ بلاد زیر چکمۀ طرفداران دولتهای بزرگ در فشار هستند و اینها بیتفاوت هستند؟ ما چهطور این ادعاها را قبول کنیم؟ آنهایی هم که حضرت امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ را در محراب عبادت کشتند، مدّعی اسلام بودند. آنهایی هم که لشکرکشی کردند و هجوم آوردند به لشکر اسلام در صدر اسلام و هجوم آوردند به لشکر علی بن ابیطالب آنها هم ادعای اسلام داشتند، با اسم اسلام با اسلام جنگیدند. اینها هم ادعای اسلام دارند، و با اسم اسلام به اسلام خیانت میکنند. صدام هم مدّعی اسلام است، و با اسم اسلام به کشور اسلامی هجوم آورده است و با اسم اسلام هزاران جوان ما را شهید کرده است و قریب دو میلیون آواره، و با اسم اسلام در مملکت خودش با اسلام و علمای اسلام آن میکند که مغول کرد با ایران. ادعاها همیشه زیاد بودهاست، و حالا هم هست. من به همۀ شما اطفالی که به واسطۀ جور مجرمین بیپدر شدهاید، به همۀ شما تسلیت عرض میکنم، و ما شریک غم شما هستیم. ما شریک غم شما هستیم در اینکه از آقای موسی[2]صدر بیاطلاعیم. و ما شریک غم شما ملت عراق
هستیم که آقای صدر[3]و خواهر عزیز ایشان را به آنطور کشتند و شکنجه کردند. و ما شریک غم همۀ مظلومین جهان هستیم، و پشتیبان همۀ مظلومان جهان. باید مظلومان جهان که هستند خودشان قیام کنند بر ضد مستکبرین. مستضعفین نباید بنشینند که دولتهایشان این کار را بکنند، خودشان انجام بدهند.
خداوند ان شاء اللّه اسلام و مسلمین را قدرت بدهد؛ و شما برادران و خواهرانی که از منزلهای خودتان آواره شدید نصرت بدهد.
والسلام علیکم و رحمةاللّه و برکاته
2 - امام موسی صدر روحانی ایرانی الاصل، رهبر شیعیان لبنان که در جریان سفر به لیبی مفقود شد و با تمام تلاشی که از سوی جمهوری اسلامی ایران و گروههای مبارز مسلمان لبنانی صورت گرفت، تا کنون اثری از وی به دست نیامده است.
3 - آقای سید محمد باقر صدر و خواهر مظلومهاش بنت الهُدی که به دستور صدام حسین رئیس رژیم حاکم بر عراق به علت مخالفت با برنامههای ضد اسلامی و ضد انسانی حزب بعث به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.