بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

مقایسه جمهوری اسلامی با نظام شاهنشاهی

چون گروههای مختلفی اینجا آمده‏اند و با این جای تنگ در فشار هستند، من به‏طور کلی از همۀ آنها تشکر می‏کنم. و معذرت می‏خواهم از اینکه جای ما تنگ است، و مهمانان عزیز ما زیادند و در زحمت. و از اینکه نمی‏توانم تمام گروهها را اسم ببرم، ممکن است بعضیها را فراموش کنم، از این جهت من از تمام گروههایی که اینجا آمده‏اند تشکر می‏کنم. و از خداوند تعالی سعادت و سلامت همه را تقاضا می‏کنم. چند کلمه هم راجع به مسائل روز عرض می‏کنم.

شما می‏دانید که از طرق مختلفه از اول پیروزی انقلاب به این انقلاب، هجوم نظامی و بدتر از او، هجوم قلم و زبان شده است، حالا هم ادامه دارد. و بعدها هم ممکن است ادامه داشته باشد. حالا از اموری که تبلیغ می‏کنند و بین قشرهای مختلف پخش می‏کنند این است که این انقلاب کاری نکرده است و این جمهوری اسلامی هم مثل رژیم شاهنشاهی است، یک اسمی عوض کرده است. من امروز می‏خواهم راجع به نظام جمهوری اسلامی، و متصدیان این جمهوری اسلامی یک چند کلمه‏ای عرض کنم. ببینیم که این مثل نظام سابق است و یا بدتر از نظام سابق، که بعضی نویسندگان آرزوی برگشتن او را می‏کنند. من نمی‏خواهم با این صحبتی که می‏کنم اشخاص را یا ارگانها را
تطهیر کنم به طور مطلق. من هم مثل همه، مثل خود متصدیان امور، این اعتقاد را دارم که کمبودهایی هست؛ و در اطراف کشور هم راجع به اموری که اجرا می‏شود چیزهایی بر خلاف دستور اسلام و جمهوری اسلامی اجرا می‏شود. این را انکار ندارند و نداریم. لکن راجع به اینکه این جمهوری اسلامی لفظی است و واقعیت ندارد و نظام شاهنشاهی است، یا بعضی می‏گویند بدتر از نظام شاهنشاهی است! من راجع به اصل نظام و متصدیان این نظام مختصراً چند کلمه عرض می‏کنم. اینهایی که می‏گویند جمهوری اسلامی هم همان نظام شاهنشاهی است، لکن یک لفظی را برداشتند روی نظام شاهنشاهی گذاشتند و اسمش را گذاشتند جمهوری اسلامی، محتوا همان نظام شاهنشاهی است، در عین حالی که نمی‏خواهم از هیچ کس به طور مطلق یک تأییدی بکنم، می‏خواهم یک مقایسه‏ای بکنم. نظام شاهنشاهی را با این نظام یک مقایسه بکنم؛ و بین کسانی که در این نظام متصدی امور هستند، و در نظام شاهنشاهی یک مقایسه بکنم، ببینم که این حرفی که می‏زنند صحیح است؛ یا این حرف را همان اشخاصی که از نظام شاهنشاهی هستند و آن بهره‏هایی که در نظام شاهنشاهی می‏بردند[و]اینجا دیگر امکان ندارد، می‏زنند.

مقایسۀ شاه با رئیس جمهوری اسلامی

در نظام شاهنشاهی، در رأس: آقای آریامهر[1]! بودند و بستگان آقای آریامهر. آن روز شاه معدوم بود و بستگانش. امروز آقای بنی‏صدر[2]را ما با او مقایسه می‏کنیم. برای اینکه بالاترین چیزهایی که در جمهوری هست، مقامی که در جمهوری هست، ریاست جمهوری است. ما مقایسه می‏کنیم بین این دو آدم و عائلۀ این دو آدم، ببینیم که این همان نظام شاهنشاهی است یا نه. این که در رأس است با او فرق دارد؛ در عین حالی که من نمی‏خواهم بگویم به طور مطلق مطلب درست است. اینکه من می‏گویم[نه اینکه]اینها به طور مطلق دلخواه هستند. لکن می‏خواهم اندازۀ بی‏انصافی اینهایی که این حرف
را می‏زنند، با مقایسه بین همۀ متصدیها در این زمان، و همۀ متصدیها در زمان رژیم پهلوی[نشان دهم]زندگیهایی که آن‏ها داشتند و استفاده‏های مادی که آنها داشتند و از طریق درآمدهای این کشور در بانکهای خارجی آنقدر مبالغ ریختند و زندگیشان در اینجا و پارکهای عظیم و املاک عظیم و دستگاههای طاغوتی بزرگ آن طرف. زندگی سادۀ رئیس جمهور هم این طرف. اینها شبیه به هم هستند؟! یک «اعلیحضرت» قَدَر قدرت، که بر تمام جمعیت این کشور حکومت طاغوتی می‏کرد و درآمدهای این کشور را خود و وابستگان خود می‏بردند و یک تتمه هم به خارج می‏دادند و نفت ما را آن طور به خارج دادند، و برای ما چیزی در مقابل او حاصل نشد، آیا ملت ما یک اعلیحضرت همایونی آریامهر را برداشته، و یک اعلیحضرت همایونی رئیس جمهور گذاشته است؟! دستگاه این با دستگاه او مثل هم است؟! چپاولگر است این آدم هم مثل اینکه آنها چپاولگر بودند؟! عائلۀ ایشان هم مثل عائلۀ آنها هست و زندگی می‏کنند؟! شما و ما آن مقداری که با کمی اطلاع از آنها مطلع هستیم، شما قصرهای آن‏ها را در تهران دیده‏اید، و در جاهای دیگر هم هست و درخارج هم بوده، حتی در طول یک سال چند ساعت که آن اعلیحضرت قدر قدرت می‏خواستند در یک شهرستانی بروند، برایشان یک دستگاه‏های عظیم با پول همین ملت درست کردند که آقا می‏خواهند چند ساعت در سال تشریف ببرند در آنجا! حالا آقای بنی‏صدر هم همان طور است؟! در هر شهری دستگاههای عظیمی از پول ملت درست کرده که اگر دو ساعت بخواهد آنجا برود، برود در آن دستگاه‏ها؟ و آیا خانه دارد این آقا، جز یک خانه‏ای که شنیده‏ام از پدرش دارد؟ عائلۀ ایشان آن جور عائله است؟ مثل اشرف پهلوی[3]هم در عائلۀ ایشان هست؟! مثل فرح[4]هم در عائلۀ ایشان هست؟! مثل شمس[5]پهلوی هم در عائلۀ ایشان هست؟! مثل
برادرهای آن آدم هم اینجا همان طور هستند و دارند سلطنت می‏کنند، و من و شما بی اطلاع هستیم از این سلطنت؟! اینهایی که می‏گویند که همان شاهنشاهی است و ما اسمش را عوض کرده‏ایم حالا، محتوای جمهوری اسلامی همان محتوای شاهنشاهی است، خوب، این یک نفر از اشخاصی که در رأس واقع است، آیا زندگیش را نمی‏بینند اینها؟ الآن نمی‏بینند که زندگیش را وقف این کرده است که برود برای این ملت خدمت بکند، و آنها یک روز این کار را نکرده‏اند؟ این راجع به رئیس جمهور.

مقایسۀ دولت شاه با دولت جمهوری اسلامی

یک ارگان دیگری که در آن نظام بوده است و در این نظام هیأت وزرا و نخست وزیر[است]. آیا محتوای این جمهوری اسلامی همان محتوای نظام شاهنشاهی است، و این یک نظام شاهنشاهی است با اسم عوضی؟! آیا آقای رجایی[6]مثل اَزهاری[7]است، مثل بختیار[8]است، مثل شریف امامی[9]است، که این ملت را به مسلسل بستند و آن همه جنایات کردند؟! حالا هم آقای رجایی یک دستگاهی دارد و دارد شلوغکاری می‏کند و این ملت را دارد قتل عام می‏کند، و ماها مطلع نیستیم و این نویسنده‏های بی انصاف مطلع هستند؟! آیا زندگی آقای رجایی و سایر وزرا از قبیل وزیر کشور و دیگران، نظیر زندگی اَزهاری‏ها و شریف امامی‏ها و بختیارهاست؟! و جنایات آنها را هم ایشان دارد انجام
می‏دهد با اسم جمهوری اسلامی؟ این طور است مطلب؟ ملت ما آقای رجایی را این‏طور شناخته‏اند؟! اینهایی که می‏گویند فرقی نکرده، آقای رجایی را هم مثل بختیار می‏دانند که حتی آن هم که می‏خواست فرار کند دستور قتل عام داد، و یا مثل ازهاری می‏دانند، و یا مثل اَمثال اینها؟! فقط اسم عوض شده لکن محتوا[نه]. آقای رجایی همان شریف امامی است و همان کارها را می‏کند؟! یا به مردم تعمیه[10]کردیم و اسم نخست‏وزیر جمهوری اسلامی رویش گذاشتیم، لکن این همان نخست‏وزیرهای زمان سابق است با اسم عوضی؟ مسئله این طوری است؟! شما بروید زندگی همین آقای نخست وزیر و همان وزرایی که در خدمت هستند و مشغول زحمت هستند برای ملت، بروید زندگیهای آنها را ببینید؛ و بروید زندگیهایی که آنها داشتند در سابق ببینید. اعمال اینها را ببینید؛ و اعمال آنهایی که سابق متصدی امر بودند ببینید. ببینید که جمهوری اسلامی همان رژیم شاهنشاهی است، یا نه. این با آن زمین تا آسمان فرق دارد. اگر هم اشکالی دارند و اشکالی مردم به اینها دارند، آن اشکال نیست که شما دارید. چپاول می‏کنید مردم را، قتل عام می‏کنید. می‏گویند مثلاً نتوانستید خیلی کار انجام بدهید. نتوانستید این گرفتار که در ظرف پنجاه و چند سال برای این ملت پیش آمده، شما ظرف چند روز این را بکنید؛ یعنی شما نتوانسته‏اید معجزه بکنید! آقای رجایی و ما هم قائل نیستیم که دولت حالا یک دولت معجزه آفرین باشد. لکن خوب، خدمتش را دارید می‏بینید. زحمات اینها را دارید می‏بینید: وضع زندگیشان و سادگی زندگیشان و اینها را هم دارید می‏بینید. پس این هم که با آن حرفی که این آقایان توی خانه‏هایشان نشسته‏اند و می‏نویسند فرق دارد.

مقایسۀ مجلس شاه و مجلس جمهوری اسلامی

می‏آییم سراغ مجلس. مجلس هم یکی از چیزهایی است که در جمهوری اسلامی هست، و در نظام شاهنشاهی مشروطه به‏اصطلاح هم بود. مجلسهای سابق را شما یک
مقداریش را دیده‏اید؛ و من هم خیلیش را دیده‏ام. آیا مجلس سابق و رؤسای مجلس سابق مثل مجلس حالاست ومثل رئیس مجلسِ[11]حالاست؟! آیا وضع مجلس و وضع افرادی که در مجلس هستند و شخصیتهای مردمی که الآن در مجلس هست و شخصیتهای طاغوتی که در مجلس سابق بود یک طور است و[به]همان طاغوتها ملت ایران رأی داده‏اند و آورده‏اند به یک مقامی رسانده‏اند، و آنها هم مشغول همان کارهایی هستند و جعل همان قوانینی هستند که در زمان شاه سابق بود؟! مجلس جمهوری اسلامی عین مجلس رژیم شاهنشاهی است با عوض کردن یک کلمه؟! به جای اینکه بگویند مجلس شورای ملی شاهنشاهی آریامهری، ما اسمش را گذاشته‏ایم مجلس شورای اسلامی، جمهوری اسلامی؟! مطلب این طوری است در نظر ملت؟! یا این کسی که قلمش را دست گرفته و آن کنار نشسته و چون ضرر برده است از جمهوری اسلامی، می‏خواهد همان سلطنت شاهنشاهی باشد یا شبیه آن تا بتواند این هم استفاده هایی که آنها می‏کردند و رفقای آن عصرش می‏کردند حالا بکنند؟ ملت ما همه‏شان جمع شده‏اند با هم رژیم شاهنشاهی را از بین بردند، و یک رژیم شاهنشاهی دیگر درست کردند؟! این اهانت به یک ملت نیست؟ اینکه با آراء ملت[درست]شده است. رئیس جمهورش با آراء ملت شده است. مجلس شورایش به آراء ملت شده است. وزرایش با آراء ملت شده است. آیا ملت ما همه سرشان همین درد می‏کرد که یک جوانهایی را بدهند و یک معلولین و مجروحین را به جا بگذارند، و یک رژیم شاهنشاهی را به یک رژیم شاهنشاهی تبدیل کنند؟! آیا ملت ما این طور هستند که خودشان با دست خودشان جوانهایشان را، خونشان را بدهند و رژیم شاهنشاهی را با یک اسم دیگری برپا کنند؟! مسئله این طوری است که این آقایان می‏نشینند و کاغذ و قلم را ضایع می‏کنند، و خودشان را هم مُفْتَضح می‏کنند! آیا رئیس مجلس امروز ما مثل رؤسای مجلس سابق است؟! حتی آن رؤسای مجلسی که خیلی هم به قول خودشان ملی بودند، لکن از اشراف بودند و از
طبقاتی بودند که دارای زندگیهای کذا و کذا و نوکرها و اوضاع طاغوتی عظیم. آیا مسئله این طوری است که اینها می‏گویند؟!

مقایسۀ دستگاه قضایی شاه با قوۀ قضائیه جمهوری اسلامی

یکی هم قوه قضایی است. آیا شورای قضایی این عصر ـ زمان جمهوری اسلامی ـ و رئیس دادگاه، رؤسای دادگاهها و رئیس ارگانهای قضایی، همان طور هستند که در رژیم شاهنشاهی بود؟! آیا آقای دکتر بهشتی[12]هم و آقای موسوی اردبیلی[13]هم همان قاضیهایی هستند که در آن وقت بودند؟! آیا وضع قضاوت را در آن وقت اطلاع ندارند مردم؟ قاضیهایی که در آن وقت بودند ـ البته یک قشرشان که الآن هم در کار هستند اینها خوب بودند ـ آن تصفیه شده‏ها را مقایسه بکنید با اینهایی که الآن هستند. این آقای موسوی اردبیلی که چند روز پیش از این آن طور نماز جمعه خواند و آن طور برای ملت دلسوزی کرد، مثل همان رؤسای دادستانی هستند که سابق بودند؟! و این مردم که آمدند اقتدای به ایشان کردند و به آنها اقتدا نمی‏کردند، مردم می‏خواستند دنیا را بازی بدهند، یا خودشان بازی بخورند؟! یک طاغوتی را برداشتند و یک طاغوت دیگر گذاشتند؟! یک قاضی بناحق را برداشتند، و یک قاضی بناحق جایش گذاشتند؟! یک رئیس دیوانعالی را برداشتند، و یک رئیس دیوانعالی طاغوتی دیگری گذاشتند به جایش؟! اینها همانها هستند؟! کارهایشان هم همان است؟! زندگیهایشان هم مثل همانهاست؟! خوب، باید بررسی بکند ملت ببیند که مسئله این طوری است. این ملت می‏خواهد مردم دنیا را بازی بدهد، یا می‏خواهد یک قشرش یک قشر دیگر را بازی بدهد؟! اینها باید بررسی بشود تا بفهمیم که همان حرفی است که می‏گویند که یک رژیم طاغوتی را برداشتید، یک رژیم طاغوتی دیگری هم جایش گذاشتید؟ این هم راجع به قضات. که من نمی‏خواهم بگویم
که قضات سابق چه اشخاصی بودند و از چه صنف مردمی بودند. این را من نمی‏خواهم بگویم که حتی کمونیست هم تویشان بود! قاضی شرع، قاضی‏ای که می‏خواهد بر طبق موازین عمل کند، کمونیست است! و بدتر از آن هم تویشان بوده. حالا هم این‏طور است؟! شورای قضایی ما الآن مثل قضات آن وقت هستند، و دادگاههای ما و دادگاههای قضایی ما هم همان طور است؟! من باز نمی‏خواهم بگویم که در تمام کشور همۀ قضاتی که هستند درست هستند. هیچ همچو صحبتی نیست. من صحبتم همین است که اینکه می‏گویند تغییر اسم است و رژیم شاهنشاهی برداشته شده، و همین رژیمی هم که هست همان رژیم شاهنشاهی است، من می‏خواهم بگویم که مقایسه این دو تا را بکنیم، ببینیم که واقعاً مسئله این طوری است و ما ادعای دروغی داریم می‏کنیم، و ملت ما هم همچو خدای نخواسته بی‏شعور و بی‏فرهنگ بوده‏اند که به دست خودشان رژیم شاهنشاهی را از بین برده‏اند، و به دست خودشان یک رژیم شاهنشاهی دیگر آورده‏اند؟! مسئله این طور است؟ این هم یکی از جاها هست. البته نارساییهای قضایی در سرتاسر کشور هست، لکن حالا مثل سابق است؟!

مقایسۀ رادیو تلویزیون شاه با همان دستگاه در جمهوری اسلامی

و یکی از امور دیگر ـ رادیو ـ تلویزیون است. رادیو ـ تلویزیون حالا با اینکه باز تسلط به آن پیدا نشده و نتوانسته‏اند آن طوری که دلخواهشان است درست بکنند، مثل رادیو ـ تلویزیون زمان رضاخان و محمدرضا است؟! زمان محمدرضا که همه وضع رادیو ـ تلویزیون را دیده‏اید، حالا رادیو ـ تلویزیون همان رادیو ـ تلویزیون شاهنشاهی است، و ما یک اسمی عوض کردیم، برنامه‏ها همان برنامه‏های سابق و آن بساطی که در تلویزیون بود و آن حرفهایی که در آنجا و آن نمایشها و آن فیلمها، همان فیلمها هست حالا؟! یا نه، این با آنها فرق دارد؟ در عین حالی که باز نتوانسته‏اند به تمام معنا اصلاح کنند، لکن این رادیو ـ تلویزیون با آن رادیو ـ تلویزیون آن سال ـ که بسیاری از شما آن را دیدید ـ یک جور هستند؟! همان رادیو ـ تلویزیون زمان طاغوت است، اینجا اسمش را عوض
کرده‏اند؟! یا نه، مسئله این نیست و قلمزنها منحرف هستند!

مقایسۀ قوای مسلّحۀ شاه با همان قوا در جمهوری اسلامی

می‏رویم سراغ قوای مسلّحه: از ارتش شروع می‏کنیم، تا بیاییم سراغ این رفقایی که الآن موجودند اینجا. ارتش حالا و فرماندهان ارتش حالا مثل ارتش شاهنشاهی بود و فرماندهان هم همان فرمانده‏ها هستند؟! آن سپهبدها، آن سرلشکرها، آن بالا و پایینترها، اینها همان جور هستند؟! وضع زندگیشان مثل آن سپهبدهاست؟! مثل سپهبد باتمانقلیچ[14]است حالا هم؟! منتها یک لفظی را ما تغییر داده‏ایم به جای دیگری، و مردم جمع شده‏اند یک باتمانقلیچ را بردارند، یک باتمانقلیچ دیگری جایش بگذارند؟! همان ترتیب با همان وضع و ارتش هم به همان نظام سابق است و با همان وضع سابق است و تغییری هیچ نکرده؟ یا بین این دو تغییر زیاد شده است. اگر نقیصه‏ای هم باشد، خودشان مشغول هستند دارند درست می‏کنند. پس این هم[نیست]که رؤسای فرماندهان ارتش مثل آن فرماندهان باشند. فرماندۀ ارتش حالا با فرماندۀ ارتش سابق زمین تا آسمان در طرز تفکر، در طرز عمل و در زندگی روزمَرّه‏اش فرق دارد. پس این هم که با آن یکی نشد. یک لفظی را به جای لفظ دیگری[نگذاشته‏اند].

خوب، ژاندارمری چه طور؟ ژاندارمری آن وقت آن طور بود که رضاخان وقتی که وارد شد در یک پادگان ژاندارمری، دست در جیبش گذاشت که مبادا از جیب او دزدی کنند! با اینکه خودش در رأس دزدها بود. شما هر کدام که درک کردید آن زمان ژاندارمری را و مبتلا شدید به دست اینهایی که سر راهها گذاشته بودند؛ می‏دانید مطلب را. حالا هم آن طوری است؟! ژاندارمری حالا هم مشغول به غارتگری و دزدی و این چیزهاست؟! یا نه، حالا این طور نیست. ملت ما جمع شدند یک دسته غارتگر را کنار گذاشتند، یک دسته غارتگر دیگر را به جای آنها گذاشته‏اند؟! یک دسته دزد را برده‏اند، یک دسته دزد دیگری را به جای آنها گذاشته‏اند؟! یا این قلمفرساییهای انحرافی برای
این است که نمی‏توانند ببینند این جمهوری را؟ مبادی مختلف هم دارد در نفوس خبیثۀ آنها.

خوب، شهربانی چه طور؟ من خودم به شهربانی، به کلانتریها گاهی ابتلا پیدا کرده بودم در جوانی. شما هر کدام مبتلا شده باشید به این کلانتریهایی که در سابق بود می‏دانید که وضع چه جور بود، و مردم در نظر آنها چه طور بودند و با مردم چه رفتار می‏کردند. پاسبانهایی که باید پاسبانی کنند از یک ملت و باید پاسبان ملت باشند آن طور بودند. حالا هم همان است؟! الآن هم پاسبانهای ما حکومت می‏کنند به مردم؟! یکیشان می‏آمد بازار تهران را می‏بست! حال همه‏شان هم بیایند آن‏جا، می‏آیند یک همچو کاری بکنند؟! نمی‏آیند. و ثانیاً بیایند، ملت همان ملت است که پذیرا باشد این را؟! این را باید در قضیۀ خود ملت هم بگوییم. آن وقت کسی که شکایت از کسی داشت، می‏خواست برود به کلانتری خوف این را داشت که در خود کلانتری گرفتاری برایش پیدا بشود! مردم از کلانتری آن طور می‏ترسیدند که از دزدهای سر محله، از چاقوکشها! حالا هم آن‏طور است؟! مردم آن طور می‏ترسند از کلانتریها و از شهربانی؟ و شهربانیها و کلانتریها هم همان معاملات زمان سابق را دارند؟ یا نه، این آقایان نویسنده‏ها دلشان می‏خواهد آن وقت باشد، لکن خوابشان آشفته است!

منزلت و شأن پاسداران

پاسدار در آن وقت نبود. چرا نبود؟ برای اینکه پاسدار با وضع طاغوتی موافق نبود. پاسدار طرفدار ظلم و طرفدار طاغوت نبود؛ یعنی ملت نبود. آن وقت پاسداری نبود، چون ملت مخالف بود با رژیم شاهنشاهی؛ مخالف بود با طاغوت؛ پشتیبانی از طاغوت را حرام می‏دانست، خلاف اسلام می‏دانست؛ خلاف قرآن مجید می‏دانست. بعد از اینکه انقلاب شد، اینها در همۀ کشور، سرتاسر خودشان جوشیدند از بین ملت و بیرون آمدند و حفاظت کردند این کشور را، و حالا هم مشغول به خدمت هستند. اینها هم یک دسته‏ای هستند که همان طاغوت هستند، منتها اسمی عوض کرده‏اند؟! آن وقت رؤسای اینها را
بهشان می‏گفتند که فلان، و حالا رؤسا همانها هستند، همان چپاولگرها هستند، و خود پاسدارها هم همان چپاولگرها هستند با اسم اسلام؟! در بین ملت این طوری برداشت می‏شود؟! من نمی‏خواهم بگویم که همۀ پاسدارها در سرتاسر کشور خوب عمل می‏کنند. من گله دارم از بعضی از آنها. و جدّاً می‏خواهم از آنها که توجه داشته باشند که این قلمها در کار است. این اشخاص جانی قلمهای جنایتکارشان در کار است که کوچکترین انحرافی از شما ببینند و به بزرگترین انحراف معرفی می‏کنند و قلمفرسایی کنند. این هم راجع به پاسدارها. پاسدارها آن وقت نبودند از باب اینکه طاغوت را نفی می‏کردند. بعد هم که طاغوت از بین رفت، یک جمعیت متعهدی، مؤمنی برای حفظ نظم در ایران پیدا شد. این طور نبود که اینها همه‏شان، شماها همه که اینجا نشسته‏اید، همان طاغوت سابق هستید، یک اسمی عوض کرده‏اید! و در سرتاسر کشور هم این طوری است!

ابعاد تحوّل ملت در انقلاب اسلامی

می‏آییم سراغ ملت که ببینیم ملت هم همان است؟ تحول پیدا کرده است یا نه؟ این ملت از جهات مختلف در آن باید صحبت بشود، لکن من بعضی چیزهایش را می‏گویم. این ملت همان بود که یک پاسبان می‏آمد توی بازار می‏گفت که روز چهارم آبان[15]است همه باید بیرق بزنید، احدی به خودش اجازۀ اینکه تخلف بکند نمی‏داد. و اگر تخلف می‏کرد، او را جلب می‏کردند و چه می‏کردند. چه شد که این ملت این طور شد که یک وقت از یک پاسبان آن طور می‏ترسید، یک وقت هم ریخت در خیابان و گفت ما اصلاً رژیم شاهنشاهی نمی‏خواهیم! شما این را کم حساب می‏کنید؟ رژیم شاهنشاهی‏ای که دو هزار و پانصد سال با قدرت تمام و شیطنت تمام بر این ملت حکومت کرد، حتی آن عادلشان که معروف به عدالت است از بدترین جنایتکارهای دنیا بوده است، و در این زمانی که ما در آن زندگی می‏کردیم آن جنایات را با ملت می‏کردند که نتوانند نفسشان
درآید، این چه تحولی بود که در این ملت پیدا شد که یک رژیم دو هزار و پانصد ساله با تمام قدرتی که داشت و تمام قدرتهایی که دنبال سر او بودند، از قبیل امریکا و شوروی و سایر قدرتهای دیگر، چه تحولی پیدا کرد این ملت که اعتنا به این قدرتها نکرد، و قیام کرد و تمام آن قدرتها را عقب زد و غلبه کرد بر تمام آنها؟ آیا این ملت همان ملت زمان شاهنشاهی است در روحیات، و ما اسمش را عوض کردیم می‏گذاریم که ملتِ زمان جمهوری اسلامی؟! این ملتِ زمان جمهوری اسلامی همان ملتِ زمان شاهنشاهی است با تغییر اسم؟ یا نه، تحول پیدا شد؟! یک روزی از یک پاسبان می‏ترسید یک بازار تهران. یک روزی بازار تهران و همۀ ملت ریختند در خیابانها گفتند ما اساس سلطنت را نمی‏خواهیم؛ نه از تانکهای آنها و نه از مسلسلهای آنها و نه از توپ و تشرهای آنها نترسیدند، و با همین شجاعتِ انسانی که داشتند با مردانگی زن و مردشان ریختند در خیابانها، و رژیم شاهنشاهی را از بین بردند.

آیا بانوان ما امروز با بانوانِ زمان «اعلیحضرت» یکی است؟ ما اسمش را تغییر داده‏ایم؟! جمهوری اسلامی فقط یک اسمی است بی محتوا؟ مردها همان مردها و زنها هم همان زنها، و همه چیزش همان چیز؟ آیا زنهای زمان طاغوت، آنها که در تلویزیون پیدا می‏شدند، آنهایی که در خیابانها پخش بودند همانها هستند اینها؟! یا آنها به جهنم رفتند، بانوان ما مثل مردان شجاع و مثل شیران شجاع بیرون آمدند، و جمهوری اسلامی را به دست خود و برادرهایشان اقامه کردند؟[پس]محتوا همان نیست و لفظ عوض شده باشد؛ یعنی الآن در خیابانهای ما همۀ اینهایی که در خیابان هستند از همان عروسکهای زمان سابق است، ما لفظش را عوض کرده‏ایم؟! یا نه، محتوا عوض شده است؟ آن قلمهایی که در این باب می‏نویسند، وعُقده‏های خودشان را می‏خواهند با قلم خودشان صاف کنند یا می‏خواهند همان بساط شاهنشاهی یا نظیر او یا بدتر از او را دوباره در ایران بیاورند، و به مَسْند قدرت خودشان بنشینند و مردم را اسیر خودشان کنند، این قلمها که می‏گویند که محتوا تغییری نکرده همان است، منتها یک اسمی آن وقت داشت، اسمش رژیم شاهنشاهی بود، حالا هم همان رژیم شاهنشاهی است لکن اسمش عوض شده؛
خوب، می‏رویم در خیابانهای تهران و سایر شهرستانها و در خیابانهایی که از تهران تا شمیرانات کشیده شده در زمان شاهنشاهی و حالا هیچ فرقی نکرده لفظش تغییر کرده؟! همان عشرتکده‏ها الآن در سرتاسر این خیابانها و این شمیرانات و جاهای دیگر همانها هست، و همان مشروب فروشیها در همۀ ایران هست، و همان مراکز فساد در همه جا هست، و همان سینماها با آن وضع هست، لکن ما اسمی عوض کرده‏ایم، واقعیت هیچ تغییری نکرده، همان واقعیت است، و ما اسمش را عوض کردیم؟! مسئله این طوری است؟! این نویسنده‏ها کی را می‏خواهند بازی بدهند؟ این ملتی را که خودشان حاضر بودند، از اول تا حالا در صحنه بودند. ملت کنار گذاشته نشده بود، و یک دسته‏ای حکومت کند و یک دسته‏ای مقدرات اینها را به دست بگیرد و اینها را اصلاً از هیچ امری آگاه نکند. ملت همین ملتی بودند که آگاهانه آمدند به میدان و آگاهانه بچه‏هایشان را، جوانهایشان را، از دست داده‏اند، برادرانشان را از دست داده‏اند، و آگاهانه یک رژیم طاغوتی را به یک رژیم طاغوتی دیگر تبدیل کرده‏اند. الآن شما از آن مشروب فروشیها در خیابانها فراوان می‏بینید، اسمش را عوض کرده‏اند؟! آن مراکز فساد در همۀ ایران مثل زمان شاهنشاهی هست، منتها در عین حالی که آنها هست شما اسمش را عوض کرده‏اید؟!

انتقاد از نویسندگانی که در پی دلسردی ملتند

این طوری است که آن آقایان توی خانه هایشان می‏نشینند و می‏نویسند، یا گاهی برای رفقایشان می‏گویند، و گاهی توطئه‏ها دارند ـ که از آن توطئه‏ها هم بی خبر خیلی نیستیم. مسئله این طوری است آن مرضشان را بگویند. بیمارند اینها! آن مرض واقعی که دارند بگویند. مرض واقعی این است که اسلام آمد منافع ما را از دستمان گرفت. ما از اسلامی که منافعمان را، منافع مادیمان را از دست بگیرد بیزاریم! من نه اینکه اعتقادم این باشد که شما آقایان و همۀ ملت ما از این مطالبی که من امروز گفتم بی‏اطلاع باشند، لکن تذکرش خوب است. ممکن است در بین این جمعیتهای زیادی که هستند بعضیها
توجهشان درست نباشد و بازی بخورند از این بازیگرها. این نویسنده‏ها بازیگرند! این قلمهایشان قلمهای بازیگری است. اینها با هر حیله‏ای که هست می‏خواهند این ملت را دلسرد کنند، و به این ملت بگویند که تغییری نکرده، همان بوده است که هست. حالا هم همۀ این ارگانها همان است؛ و شما که جمع شده‏اید و رأی داده‏اید به رئیس جمهور و رأی داده‏اید به جمهوریت اسلامی و رأی داده‏اید به وکلای خودتان، همانها را شما آورده‏اید و سرکار گذاشته‏اید! همان بساط سابق است! اینها هم همان کارها را دارند انجام می‏دهند. این را همه می‏دانید دروغش را، لکن من خوف این را دارم که بعضیها توجه نداشته باشند، بعضی مسائل را باور کنند.

و باز من تکرار می‏کنم که نارساییها داریم، و زیاد است؛ لکن شما توقع نداشته باشید[کشوری]که در طول تاریخ و خصوصاً این پنجاه سال آخر با تمام قوا کوشش کرده‏اند که[کشور را]وابسته‏اش کنند و از بین ببرند و همه چیزش را فاسد کنند و جوانهای ما را فاسد کنند، ما بتوانیم و شما بتوانید و دولت بتواند در ظرف یک مدت کمی، یک سالی، دو سالی، همۀ این کارها را انجام بدهد. خصوصاً با این توطئه‏های عظیمی که هست، و گرفتاری این جنگ، که از قراری که شنیدم بعضی از برادرهای جنگزدۀ ما هم در این مجلس هستند. شما می‏دانید که کشور، به این عرض و طول و بزرگی که همه جایش را خراب کردند، کشاورزیش را با اسم اصلاحات خراب کردند، کارخانه‏های ما را همه را وابسته کردند، تمام شئون ما، فرهنگ ما، اقتصاد ما، ارتش ما، همه وابسته بودند، شما تا حالا اعجاز کرده‏اید که این قدر هم عمل کرده‏اید. این قدری که این ملت ـ که کمک‏کار دولت و همۀ ارگانهای دولتی است ـ این قدر عملی که تا حالا کرده است جزء معجزات است. در طول پنجاه سال آن خرابیها شد و عمران و اینها مختصری شد؛ و در طول دو سال آن همه کارها و خدمتها در همۀ کشور، خصوصاً روستاها که مَنْسی[16]بودند و هیچ کس به آنها اعتنا نمی‏کرد و آنها را جزء این ملت حساب نمی‏کردند. امروز در تمام این
روستاها یا بسیاری از کارها انجام گرفته، یا در دست انجام گرفتن است.

این قلمها می‏خواهند ملت را دلسرد کنند. در عین حالی که ملت خودش وارد عمل هست، لکن باز احتیاطاً آنها حرف می‏زنند، منتشر هم می‏کنند، به افراد می‏گویند که نه، خبری نشده است! جمهوری اسلامی هم کاری از آن نیامد! اسلام هم از آن کاری نمی‏آید! تا همینها در خارج منعکس بشود، آنهایی که در خارج هستند و بی اطلاع‏اند از وضع ایران باورشان بیاید. آن‏ها دلشان را خوش می‏کنند به اینکه بگذارید خارجیها باور کنند؛ شاید یک فَرَجی برای این ستمکارها پیدا بشود و ایران به آن حال برگردد، واینها هم مشغول بشوند به آن کارهایی که دلشان می‏خواست بکنند.

من اینکه شما را زحمت دادم و این واضحات را برای شما گفتم، برای این است که توجه داشته باشید که این انگلهایی که می‏خواهند نباشد اسلام و می‏خواهند نباشد نظام جمهوری اسلامی و از این صدمه دیدند، در بین مردم، در بین جوانها، در بین مدارسی که هست، افتاده‏اند و از این حرفها می‏زنند. این بزرگتر اهانتی است که به یک ملت می‏کنند که ملت خودش با دست خودش یک طاغوت را کنار گذاشته، و یک طاغوت را به جای او گذاشته! این اهانت بزرگی است به خود ملت. برای اینکه کسی نیامده با زور، جمهوری اسلامی را تحمیل کند به شما.

خود شما رفته‏اید و رأی داده‏اید. تقریباً بیست و دو میلیون از جمعیت ما رأی داده. این بیست و دو میلیون غرضشان این بوده است که جمهوری اسلامی یک لفظی باشد و همان رژیم سابق شاهنشاهی در کار باشد؟! یا خیر، این بیست و دو میلیون را بعضیها بازی داده‏اند که بیایید رأی بدهید، و اینها نظرشان این بود که جمهوری اسلامی همان بساط شاهنشاهی باشد، و بیست و دو میلیون جمعیت را یکی دو نفر یا صد نفر یا دویست نفر بازی داده‏اند و برده‏اند پای صندوق‏ها؟! بزرگتر اهانتی به یک ملت این است که به ملت بگویند که تو بازی خورده‏ای از چند نفر آدم! آن چند نفر آدم چه کسانی هستند که این ملت را بازی داده‏اند؟

در هر صورت، گوشها و چشمها باید باز باشد. خیال نکنید که خارجیها با وساطت
انگلهای داخلیشان از ما دست بردارندبه این زودی.

ما سالهای طولانی مبتلا هستیم. و خودتان را مهیا کنید برای ساختن کشورتان. و ارزش دارد که ما یک ده سال ـ پانزده سال زحمت بکشیم و رنج ببریم، و کشورمان مستقل بشود و از دست و چنگال این گرگهای آدمخوار بیرون کشیده بشود.

والسلام علیکم و رحمة اللّه‏ و برکاته