بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

لزوم اهتمام به امر تبلیغات

مسئلۀ تبلیغات یک امر مهمی است که می‏شود گفت که در دنیا در رأس همۀ امور قرار گرفته است می‏توان گفت که دنیا بر دوش تبلیغات است. ومع‏الأسف ما در این دورۀ کوتاه نتوانستیم به این امر، درست قیام کنیم. البته مشکلاتی که از اول در داخل کشور داشتیم و مشکلاتی که از خارج برای ما پیش آوردند، مانع شد؛ و یک مقدار هم اهمالهایی در این امر شد. دیگران مشغول تبلیغ شدند ـ چه قدرتهای بزرگ و چه وابستگان به آنها ـ تبلیغات بر ضد ما کردند، و تا آن مقدار که می‏توانستند و می‏خواستند این جمهوری اسلامی را بر غیر آن جهتی که دارد معرفی کردند.

من یک مطلبی را عرض کنم که ببینید وضع تبلیغات حتی در زمانهای سابق هم چه بوده. یک نفر از یک شاعری ـ به طوری که نقل می‏شود ـ پرسیده که اشعر شُعرا[1]کیست؟ گفته بود که بیایید تا من به شما نشان بدهم اشعر شُعرا را. برده بودش در خانۀ خودشان، و دیده بود آن مرد، که یک آدم بسیار کثیفی نشسته و پستان یک بُزی را در دهان گرفته و از او شیر می‏خورد. آن شخص که این را آورده بود گفته بود که این پدر من است. اشعر شُعرا،[فرزند]این پدری است که از شدت بُخل، شیر را نمی‏دوشد که مبادا
یک قطره‏ای در کاسه بماند و مستقیماً از پستان این بز می‏خورد! و جهات دیگرش هم که می‏بینید. اشعر شُعرا این است که در سالهای طولانی فخر بر این پدر کرده و به خورد مردم داده است که این مثلاً سَخی است و کذا! تبلیغات بر ضد ما وضعش این است که متاعهایی که دارند، و آن متاعها بر خلاف انسانیت است، بر خلاف عقل است، بر خلاف قراردادهای بین‏المللی است، آنها با تبلیغشان آن متاع فاسد را در دنیا معرفی کرده‏اند به اینکه یک متاع کذاست!

شیوۀ تبلیغات غرب بر علیه ما

شما می‏دانید که این انقلاب بهترین انقلابها و بزرگترین انقلابها بوده است از حیث محتوا؛ محتوای این انقلاب. اسلام و اخلاق اسلامی و اخلاق انسانی و تربیت انسانها بر موازین انسانیت بوده است؛ بنابراین است که به واسطۀ این انقلاب متحول بشوند انسانهایی که در رژیم سابق به آن وضع بودند به یک انسانهایی که در صدر اسلام و در رکاب رسول اکرم مشغول فداکاری یا ترویج احکام بودند، لکن ما این متاع خودمان را نتوانستیم عرضه کنیم. آنها باطل خودشان را عرضه کردند به دنیا به صورت حق و متاعهای فاسد خودشان را به دنیا عرضه کرده‏اند به صورت متاع خوب؛ و متاع خوب ما را عرضه کردند به دنیا به صورت مُوحِش! شما چند نفر فاسد را در اینجا به دادگاهها سپردید و دادگاهها آن‏ها را که سالهای طولانی به این ملت ستم کرده بودند و بعضیها کشتار کرده بودند و بعضیها دستور کشتار داده بودند و انحرافات مذهبی بعضی داشتند، بعد از محاکمه آنها را اعدام کردند؛ و این بوقهای تبلیغاتی خارج، دانسته به اینکه مسائل درونی ما چیست، مشغول تبلیغات و اینکه در ایران آدمکشی رواج دارد، آدمکشی می‏شود! نه اینکه آنها ندانند این آدمهایی که در اینجا کشته شدند آدم نبودند؛ سبع بودند، جنایتکار بودند؛ آنها می‏دانند که مأمورهای خودشان چه اشخاصی بودند، و برای خاطر همان خواسته‏ها بوده است که آنها را به کار واداشتند؛ لکن وقتی که پای تبلیغات می‏آید، ایران را یک کشور جنایتکار، به صورت یک کشور جنایتکار، وحشی، غیر
متمدن و امثال ذلک در خارج نمایش می‏دهند. متاع خودشان را خوب نشان می‏دهند. مَثَلش همین نطق صدام است در کنفرانس طائف که هشتاد دقیقه ـ از قراری که گفتند ـ نطق کرده است و سرپوش روی جنایات خودش گذاشته است، و خودش را یک دلسوز به ملت عراق و عرب نمایش داده و مظلومانه دولت خودش را معرفی کرده است؛ و افرادی هم که در آنجا بودند یک جمعیشان که وابسته به همانجا هستند که صدام هم وابسته است، آنها هم تأیید مطالب او را کردند؛ این همه جنایاتی که این شخص بر کشور ما و بر ملت و بر بچه‏های ما و پیرزنها و جوانهای ما کرده است به صورت یک کار مترقی، یک کاری که برای اسلام، برای عرب فایده داشته است! و ما مع‏الأسف نتوانستیم که متاع خوبی که داریم، متاعی که در هیچ کشوری نیست، با تمام کمبودهایی که این کشور دارد و تمام آشفتگیهایی که در اطراف این کشور به دست ضدانقلابیین و منحرفین انجام می‏گیرد، و با تمام اموری که بر خلاف مقررات اسلامی به دست بعضی منحرفین انجام می‏گیرد و به گردن جمهوری اسلامی می‏گذارند، ما نتوانستیم که این متاع را به دنیا معرفی کنیم که ما چرا انقلاب کردیم؛ ملت ما چرا انقلاب کرد و چرا رژیم سابق را کنار گذاشت؛ و چه می‏خواهد، مقصد ملت ما چه هست، در راه چه هست، می‏خواهد چه بکند ملت.

اگر بگذارند مُفْسِدهای خارج و داخل، چهره‏های فاسد که بر ضدِّ انقلاب کوشش می‏کنند، اگر بگذارند این ملت یک فرصتی پیدا بکند، این جمهوری یک فرصتی پیدا بکند، آنکه ملت می‏خواهد، می‏خواهد که عدل اسلامی را در ایران زنده کند، بعد از آنکه در طول تاریخ نبوده است در ایران آن عدالت. با اسم اسلام گاهی آن ظلمها و آن جورها؛ و با اسم آزادی و با اسم «آزادزنان و آزادمردان» آن فضاحتها را درآوردند و با بانوان ما آن کردند که مغول با دشمنان خودش. ما نتوانستیم به دنیا، به اشخاصی که اطلاع از ایران و وضع ایران ندارند یا کم دارند، نتوانستیم به آنجا ارائه بدهیم که ما چه می‏کردیم، و چه می‏خواهیم. مع الأسف در داخل کشور خودمان نیز یک عده‏ای که یا منحرف هستند یا جاهل، در صدد این هستند که این انقلاب را یک انقلاب فاسد معرفی کنند. حتی بعضی از اشخاصی که توقع نبود که این کلمه را بگویند گفته‏اند که زمان شاه
بهتر از حالا بود! بعض اشخاص متدین، لکن غافل از وقایع.[از]بی‏توجّهی به وقایعی که واقع شده است و چیزهایی که در رژیم سابق رایج بوده، همین که چند نفر فاسد رفته شکایت کرده پیش مثلاً فلان آقا که به من ظلم شده است، به من چه شده است، آن آقا فرموده است که رژیم سابق بهتر از حالا بود! البته بی‏توجه به مسائل، نه با غرض.

ما چنانچه دیر بِجُنبیم، در همین داخل کشور[از]همانهایی که قلمها را به دست گرفتند تا اینکه این انقلاب را، دانسته یا ندانسته مشوَّه کنند، خواهیم به یک امر بزرگی مواجه شد. و اینکه در بین ملت ما هم که شاهد مسائل بودند باز شایع کنند که زمان رژیم سابق بهتر از حالا بود. این برای ضعف تبلیغات ما و قوّۀ تبلیغات آنهاست. آنها در تبلیغاتشان اتکا دارند به قدرتهای بزرگ و بودجه‏هایی که از آنجا برایشان می‏آید، و ما حق خودمان را بررسی کردیم و تبلیغ نکردیم. آنها مشغول تبلیغ به ضد ما هستند؛ به ضد جمهوری اسلامی هستند. گاهی با اسم اسلام به ضد جمهوری قلمفرسایی می‏کنند یا صحبت می‏کنند. گاهی هم مستقیماً بدون اسم اسلام از این جمهوری انتقاد می‏کنند؛ و هر روز در کوچه و بازار بین مردم شایع می‏کنند. ما نتوانستیم ـ و باید بگویم ما عرضۀ این معنا را نداشتیم ـ که تبلیغاتمان حتی در داخل کشور یک تبلیغات دامنه‏داری باشد. فضلاً که در خارج کشور باید بگوییم که انقلاب خودش پیش رفته؛ نه ما پیش بردیم. آن طوری که ملتهای اسلامیِ خارج اطلاع پیدا کردند بر وقایع اینجا نه این بوده است که ما یک تبلیغاتی داشتیم و آنها را با تبلیغات خودمان آن طور عاشق این انقلاب کردیم؛ این انقلاب خودش کأنَّه منعکس شده در آنجا؛ و آنها که بی‏غرض بودند، بی‏مرض بودند، فهمیده‏اند تا حدودی که شماها چه می‏خواهید، ملت ما چه می‏خواهد. و دیدند خواست ملت ما همان خواستی است که همۀ ملت‏ها دارند؛ هم ملتهای مستضعف جهان و هم ملتهای مُسْلِم جهان. نه این است که ما توانستیم تبلیغ بکنیم. ما نشستیم که حق، خودش پیش برود! تکلیف خودمان را نتوانستیم ادا بکنیم. چنانچه این گروههایی که حالا به فکر افتادیم، آقایان به فکر افتادند که به خارج بفرستند همان دنبال انقلاب، اول انقلاب، این گروهها را فرستاده بودند، ما وضعمان در خارج این طور نبود. حتی پیش دولتهای
خارجی که غرض دارند نمی‏توانستند آن طوری که می‏خواهند تبلیغ کنند. اگر ما راجع به همین جسارت عراق و حملۀ عراق تبلیغات کرده بودیم و فرستاده بودیم به اطراف دنیا که این جانور چه می‏کند با این انسانها این عشّاق اسلام، وضع ما این طور نبود که دولتها بتوانند بگویند که این ملت کذاست. این برای این است که ما نتوانستیم این کار را بکنیم. همان صدام معروف، گروههایی را در همۀ کشورهای اسلامی و بسیاری از کشورهای خارج از اسلام فرستاد و به ضد ما تبلیغات کردند؛ و این جنگ تحمیلی خلاف اسلام و خلاف انسانیت را آنها عکس نمایش دادند، گفتند: ایران اوّل شروع کرد! در صورتی که همۀ اشخاصی که اطلاع دارند یا گوش به رسانه‏های گروهی خارج هم دادند این معنا را می‏دانند، آنها هم اعلام کردند که بی‏خبر آنها حمله کردند به ما. اینکه آنها جرأت این معنا را دارند و با کمال بی‏حیایی این مسئله را طرح می‏کنند، برای این است که ما متاع خودمان را تبلیغ نکردیم، و تجاوزات دیگران را بر خودمان تبلیغ نکردیم. و آنها به خیال اینکه بسیاری غافل از این معنا هستند، شروع کردند تبلیغ کردن و ما را معرفی کردن که اول آنها به ما حمله کردند، و ما حق خودمان را، دفاع از خودمان می‏خواهیم بکنیم! اینها برای ضعف تبلیغات ماست. و قدرت آنها بر دروغ گفتن؛ و ضعف ما در راست گفتن.

دفاع از جمهوری اسلامی در برابر تبلیغات سوء

این کاری که الآن آقایان شروع کردند، و خداوند به آنها توفیق پایانش را بدهد، این کاری است که کاش در اول انقلاب می‏شد و ما به این زحمتها دچار نمی‏شدیم. و ایکاش اشخاصی که در داخل هستند، از نویسندگان، از گویندگان، توجه به این معنا می‏کردند که کمک به تبلیغات خارجی نکنند، کمک به جنایات دیگران نکنند، این قلمها را یک مقدار متوقف کنند برای اسلام، برای خدا، برای کشور اسلام، برای ملت اسلامی.

این قلمها را یک قدری متوقف کنند. هِی دعوت نکنند مردم را که بیایید فحش بدهید! خودشان کم است برای فحش دادن، دعوت می‏کنند از این و آن که بیایید، یا اللّه‏! بیایید مبارزه کنید با جمهوری اسلامی. بیایید فحش بدهید به جمهوری اسلامی! بیایید بگویید
جمهوری اسلامی اصلاً اسلامی نیست! بیایید بگویید که این ارگانهایی که در ایران هستند همه‏شان خلاف اسلام‏اند. اینها یک قدری توجه داشته باشند به مسئولیتهایی که به عهده‏شان است، توجه داشته باشند. این متاع خوب را آن طور مشوَّه نکنند. نه اینکه ما نمی‏دانیم که الآن ما گرفتاریهایی داریم و اشخاص فاسدی هستند که در همۀ ارگانها نفوذ کردند، در همۀ کمیته‏ها، در همۀ دادگاهها، در همۀ جاهای دیگر نفوذ کردند و برای خاطر مشوه کردن این جمهوری کارهای خلاف می‏کنند؛ این معنا معلوم است که کارهای خلافی می‏شود؛ لکن کارهای خوبی که شده است شما چرا نمی‏بینید؟ همان دیروز در مجلس، یکی از آقایان می‏شمرد مراکز فساد را، از روی حسابی که با اطلاع ـ از قراری که خودش گفت ـ کرده است. این همه مراکز فساد که از بین رفته است، این همه خدمتی که به این ملت شده است، این همه خدمت که به اسلام شده است، اینها را چشم می‏پوشند از آن، یا اگر بخواهند بر خلافش می‏گویند؛ و اگر یک کارهایی به واسطۀ دیگران شده است، به واسطۀ اشخاص فاسد شده است، این را به حساب اسلام می‏آورند و به حساب جمهوری اسلامی؛ یک قدر تأمل کنند. توجه کنند که شما مکلفید که از این جمهوری اسلامی دفاع کنید. اگر دفاع نکنید، این جمهوری اسلامی با تبلیغات خارج دامنه‏دار و تبلیغات داخل دامنه‏دار[صدمه خواهد دید]. باز شما هم که خودتان را از این ملت می‏دانید، مسلمان هستید، متعهد هستید، لکن عقده‏هایی تو کار است، توجه به این عقده‏ها نکنید. شما که از اسلام بدی ندیدید، می‏خواهید که اسلام در ایران تحقق پیدا بکند، کمک کنید به تحقق اسلام در ایران؛ نه کمک کنید بر جلوه‏دادن کوچکها و فسادهای کوچک به طور بزرگ، و جمهوری اسلامی را در نظر دنیا معکوس نشان بدهید.

لزوم تبلیغات صحیح و بدون مبالغه برای جمهوری اسلامی

من از خدای تبارک و تعالی خواهانم که به شماها و به کسانی که به این اسلام می‏خواهند خدمت کنند[توفیق عنایت کند]. توجه داشته باشید که بالاتر چیزی که
می‏تواند این انقلاب را در اینجا به ثمر برساند و به خارج صادر کند؛ تبلیغات است. تبلیغات صحیح در آنچه که هست، هیچ مبالغه نکنید. ما متاعمان یک متاعی است که محتاج به مبالغه نیست. همان سرپوشهایی که دیگران روی متاع ما گذاشته‏اند ، همان دروغهایی که تبلیغات سوء بر ضد ما منتشر کرده‏اند، شما همانها را با آن مبارزه کنید و مسائل اسلامی هم همان طوری که هست و آن چیزی که ملت ما از اول خواست او بوده است و حالا هم همان را تعقیب می‏کند، و ـان‏شاءاللّه‏ ـ بعدها هم دنبال همین معناست و به پیش خواهد برد، در تبلیغاتتان همین معانی را در خارج منعکس کنید. بعدها هم باید ادامه بدهید در یک مواقعی که لازم است. باید سفارتخانه‏های ما یک مرکز تبلیغات باشد. و مع‏الأسف کم بوده است این. اخیراً شاید یک مقداری باشد، و الاّ در بسیاری از اوقات هیچ نبوده است. در بعضی از اوقات به ضدش هم در بعضی جاها بوده است. باید همۀ اینها توجه بشود. و این تبلیغاتی که در رأس همۀ امور است برای پیشبرد مقاصد یا جلوگیری از مقاصد، این تبلیغات را شما دامنه‏دارش کنید. و هر چه بیشتر ان‏شاءاللّه‏ موفق باشید به این مطلب بزرگ.

والسلام علیکم ورحمة اللّه‏ وبرکاته