بسم‏اللّه‏ الرحمن الرحیم

صدا و سیما، حساسترین دستگاه تبلیغاتی

دستگاه رادیو تلویزیون چنانکه من کراراً گفته‏ام، دستگاهی است که حساسترین دستگاههای تبلیغاتی هر کشوری است که هم از طریق بصر و هم از طریق سمع از آن مردم استفاده می‏کنند. و آنطوری که به رادیو و تلویزیون توجه می‏کنند مردم، به هیچ دستگاهی آنطور توجه نمی‏کنند. از دستگاه کوچکی که برای بچه‏ها گذارده می‏شود با آن برنامه‏هایی که برای دیگران. اگر این دستگاه اصلاح بشود و برنامه‏های آن برنامه‏های اصلاحی باشد، امید است که یک مملکت اصلاح بشود. و اگر این دستگاه دستگاهی باشد که نظیر همان زمان طاغوت باشد، مردم به همان حال باقی می‏مانند. از وظایف مهمی که این شورا دارد که در آنجا اعضای محترمشان مجتمعند و آقای موسوی هم که ما از سوابقشان اطلاع داریم و می‏شناسیم ایشان را، هستند، وظیفۀ مهم این است که مراقبت بشود از این دستگاه، به طوری که محتوایش یک محتوای جمهوری اسلامی باشد.

ما بخواهیم یک جمهوری اسلامی در ایران محقق بشود، همین که ما بگوییم جمهوری اسلامی، رأی بدهیم به جمهوری اسلامی، کار تمام نیست. باید دستگاههای اطلاعاتیش، روزنامه‏هایش، رادیو، تلویزیون، ادارات، تمام مراکز دولتی و تمام مراکز ملی، بازار، در صحرا، در داخل، در کارخانه‏ها طوری بشود که هر کس وارد آنجا شد،
خودش را احساس کند که وارد شده است در یک دستگاهی که از اسلام آنجا خبر هست، اثر هست از اسلام. باید قدم اسلام در همه این دستگاهها باشد. و آن چیزهایی که برخلاف موازین اسلامی است، برخلاف جمهوری اسلامی است که همه برخلاف مصالح ملت است، اگر باشد، اینها باید از بین برود.

نقش صدا و سیما در پیشرفت نظام اسلامی

مثلاً در تلویزیون یک قضایا، قضایای فیلمهاست. این فیلمها باید یک فیلمهای آموزنده باشد. فیلمهایی که وقتی نگاه کنند جوانهای ما، منحرف بشوند، اینها را باید از آن احتراز کرد.

اگر یک وقت اشخاصی در آنجا باشند که بخواهند یک همچو اعمالی را انجام بدهند، اگر نصیحت می‏شود بکنید، نصیحت کنید، اگر نه، تصفیه باید بشود. یک مسئولیت بزرگی است مسئولیت شما و آن این است که یا این جمهوری اسلامی را به جلو می‏رانید به واسطۀ تبلیغاتتان، به واسطۀ نمایشهایی که در آنجا داده می‏شود، فیلمهایی که در آنجا داده می‏شود، و یا به عقب می‏رانید. این خیلی مسئولیت بزرگی است. ما تا بخواهیم این کارکنهای هر جا را، کارمندهای هر جا را، تا بخواهیم که به آنها بفهمانیم که ما نباید همه چیزمان تقلید از غرب باشد، این طولانی است. اینها گمان می‏کنند که وقتی که در رادیو تلویزیون مثلاً امریکا یک جوری بود، انگلستان یک طوری بود، ما هم باید از آنها تقلید بکنیم. هر چه آنها کردند، ما بکنیم. چنانکه این یک مسئله‏ای است که تقریباً ما مواجه با آن هستیم. در همه جا که گمان می‏کنند که باید فرم ممالک ما هم، فرم آنجا باشد. تا ما بخواهیم این فرم را تغییر بدهیم و بفهمانیم به همه قشرها که نباید اینطور باشد و ما خودمان باید در افکارمان، در آرایمان مستقل باشیم، این طولانی است. الآن شما موظفید که همۀ این کسانی که در این کارها هستند، و رأس کار هستند در تلویزیون ـ البته بنگاه بزرگی است ـ مراقبت کنید که یک اشخاص متعهد باشند به اسلام و معتقد به جمهوری اسلامی باشند و بدانند که جمهوری اسلامی یعنی چه. محتوایش باید اسلامی
باشد. باید آنها را در رأس کارها قرار بدهید در سرتاسر ایران. در همه جا و برنامه‏هایتان ـ آنهایی که گفتنی است ـ گویندگانی پیدا بکنید. و خیلی‏ها حاضرند که بیایند آنجا صحبت بکنند. از اشخاص فاضل و دانشمند، از علما و اشخاص متنورالفکر، اشخاص هر طبقه‏ای بیایند صحبت بکنند و از آنها استفاده بکنید. و باید هم این کار بشود.

لزوم مراقبت در پخش فیلم

و آنی که راجع به دیدنیهاست و فیلمهاست توجه کنید که فیلمها یک فیلمهای انحرافی نباشد. فیلمهایی نباشد که مثلاً فرض کنید یک منظره‏هایی که سابقاً بود، و انحرافات برای جوانهای ما ایجاد می‏کرد. ... حتی آنی که برای بچه‏ها نمایش داده می‏شود، باید یک جوری باشد که این بچه از اول یک طوری بار بیاید که مستقل باشد در فکر. مستقیم باشد و متعهد بار بیاید. و همینطور فیلمهای بالاتر باید خیلی توجه به آن بشود که رسیدگی بکنید، نظارت بکنید. نگذارید دست اشخاصی که متعهد نیستند. اگر پیدا شدند اشخاص، باید به آنها حالی کنید. اگر نمی‏شوند تصفیه کنید. و این اَمر یک امر ضروری و لازم است.

در راستای اجرای خواسته‏های ملت

و از مسائلی که لازم است من تذکر بدهم این است که این انقلابی که در ایران حاصل شد، این انقلاب پیروزیش در اثر دو مطلب بود: یک مطلب مهمش که از همۀ مطالب بالاتر بود این بود که مردم با اسلام پیش رفتند، یعنی سرتاسر این مملکت فریادشان، فریاد این بود که ما اسلام را می‏خواهیم. از آن رژیم سابق که یک رژیم فاسد بود، مردم بدی دیدند در طول عمرشان. جوانهای ما در تمام عمرشان؛ از آن وقت که چشم باز کردند، بدی دیدند. و این رژیم را فاسد می‏دانستند. و از آن طرف مسلمان بودند. به اسلام عقیده داشتند. از این جهت ما هر مطلبی را از ملتی بخواهیم اخذ بکنیم، باید ببینیم که زبان ملت چیست تا بفهمیم که این ملت چه می‏خواهد. خودمان بخواهیم حکم بکنیم که این ملت ما فلان[موضوع]را می‏خواهد، این حرف غلطی است. حرف صحیح این
است که ما مطالعه کنیم در حال ملت. گوش بدهیم به صدای ملت ببینیم چه می‏خواهد. ملتی که همه فریاد می‏زنند که ما جمهوری اسلامی می‏خواهیم، «نه شرقی و نه غربی، جمهوری اسلامی» ما دیگر حق نداریم که بنشینیم بگوییم که نه، این ملتی که قیام کرده‏اند، برای این قیام کرده‏اند که دمکراسی باشد. در اسلام همه چیز هست به معنای سالمش. اما ما می‏بینیم که همه مردم دارند می‏گویند که ما جمهوری اسلامی می‏خواهیم. ما حق نداریم که تأویل کنیم و بنشینیم خودمان هر چه دلمان می‏خواهد بگوییم که نخیر، مردم که این حرفها را دارند می‏زنند، یک چیزی دیگر را ما گردنشان بگذاریم. این خلاف واقع است.

راه طولانی جهت رسیدن به مقصد

و امر دومی که بود، این بود که همۀ قشرها با هم متحد شدند. در این مسئله همه متحد بودند. اگر یک اشخاصی هم بودند که انحرافی داشتند، در این شوری که مردم داشتند، آنها ساکت بودند، کارشکنی نمی‏کردند. همه با هم مجتمعاً عمل کردند و پیش رفتند و همه با هم اسلام را می‏خواستند. این دو تا مطلب اساس پیروزی این مملکت بود. و اگر ما خیال کنیم که الآن ما تا آخر مسئله را حل کرده‏ایم یک خیال باطلی است. ما الآن اگر اوایل راه نباشیم، بین راه هستیم،[هنوز]نرسیدیم به آن مقصدی که داریم. خوب مقصد بزرگ ما این بود که اینهایی که تصرف در مملکت ما داشتند، مستشارهایشان در مملکت ما کار می‏کردند، همه چیز ما را آنها نظارت می‏کردند، دستور از آنجا صادر می‏شد و دولتها عمل می‏کردند، خود محمدرضا این را اقرار کرد که از سفارتخانه‏ها تعیین می‏کردند که وکلا کی باشند و ما هم عمل می‏کردیم. منتها این این را که گفت، می‏خواست بگوید که نه، حالا دیگر ما آنطور نیستیم. در عین حالی که پدرش را اینطوری معرفی کرد. خودش هم در اوایل امر، خودش را این جوری معرفی می‏کرد. لکن اینکه گفت، ناشیگری کرد. روی این نظر گفت که می‏خواست حالا بگوید که من دیگر حالا آنطور نیستم و بعد هم همه فهمیدند که در زمان این[شاه]بسیار بدتر بود
وابستگیش به خارج از زمان پدرش. این وابستگی که این داشت بسیار زیادتر بود از آن وابستگیهایی که او داشت. آن هم وابسته بود، اما نه به اندازۀ این.

اسلام و اتحاد، دو عامل پیروزی

و آنی که برای ما همه چیز را آورد، این دو مطلب بود: اسلام، وحدت کلمه. مع‏الأسف بعد از اینکه این انقلاب این قدم اول را برداشت و پیروز شد و این سد را شکست، این اشخاصی که آن وقت هم مخالف بودند، لکن حرف نمی‏زدند و آن اشخاصی که تحت تأثیر تبلیغات سوء غربیها و اینها واقع شدند، اینها شروع کردند یک جبهه‏ها درست کردن؛ جبهه‏های مختلف، در صورتی که صلاح نبود. صلاح این بود که جبهه‏ها همه با هم باشند، تا اینکه ما این مسئله را وقتی به آخر رساندیم، آن وقت هر جبهه‏ای دلش بخواهد علی_' حدّه، هر حزبی بخواهد علی_' حدّه، هر[گروهی]علی_' حدّه. اما به این زودی که ما[هنوز]در بین راه هستیم، بیاییم متفرق بشویم، این صحیح نبوده است. لکن خوب، شده است. و دنباله این مسائل که از آن وحدت کلمه دست برداشتند و آن وحدت مقصد که عبارت از اسلام بود. باز یک مقداری دست برداشته شد. یک عده‏ای دست برداشتند. دنبال آن این فجایعی بود که یکی بعد از دیگری[پی‏درپی]واقع شد، غائلۀ کردستان، غائلۀ آذربایجان، که الآن ما در آن وارد هستیم.

غائله‏آفرینی‏های امریکا

این غائلۀ آذربایجان و غائلۀ کردستان، یک چیزی نیست که ملت آذربایجان و ملت کردستان بخواهند، یک مسئله تحمیلی است. و از سابق امر دیکته شده. توطئه شده. این مسائل پیش می‏آید، همچو که در کردستان مطلبی پیش می‏آید. اشخاص از همۀ ایران مجتمع می‏شوند آنجا. اینهایی که توطئه‏گر هستند، از همۀ ایران جمع می‏شوند آنجا. آن وقت با اینکه ملت کردستان، همه، هر کس با ما ملاقات کرده، کاغذها نوشته، آنها «جمهوری اسلامی» را می‏خواهند و نه تجزیه می‏خواهند، و نه چیزهای دیگری. البته مطالبی دارد همۀ ایران. ... همانطوری که برای همۀ ایران است. برای همه است. این
مسائلی نیست. ملت کرد نمی‏خواهد که این مسائل واقع بشود و جنگ بشود. هیچ ملتی نمی‏خواهد جنگ بشود. خوب، انسان می‏خواهد که خونریزی نشود، می‏خواهد که آرام باشد منطقه‏ای که بخواهد زندگی در آن بکند. لکن توطئه هست در کار. یعنی آنهایی که استفادۀ سرشار از این مملکت می‏بردند و الآن هم طمعشان به این مملکت هست، آنها هستند که اسباب دست قرار دادند اشخاص را و گروهها را. و اشخاص و گروهها بعضیشان غفلتاً و بعضیشان هم عملاً از آنها تبعیت می‏کنند و غائله بار می‏آورند. می‏خواهند غائله درست کنند. منتها بعضی جاها موفق نمی‏شوند به درست کردن و بعضی جاها موفق می‏شوند. همین در قم بنا داشتند که یک غائله درست کنند، منتها موفق نشدند[غائله‏ای ایجاد کنند]که ریشه‏دار بشود برای اینکه قم به آن وضع نبود.

الآن در آذربایجان، شما گمان نکنید که ملت آذربایجان از اسلام رویش را برگردانده. آنها همیشه توجه به اسلام داشتند. همیشه متوجه به مصالح کشور بودند. همیشه پیشقدم بوده است آذربایجان. همیشه خون جوانانشان را داده‏اند برای اسلام. این جور نیست که حالا گفته بشود که نه دیگر آذربایجانی دیگر کاری به اسلام ندارد؛ پشت کرده به اسلام، و دولت اسلام را دارد می‏شکند. آذربایجانی رفته است و تلویزیون را گرفته است. رفته است و استاندار را بیرون کرده است. این کارهایی است که مسلمان نمی‏کند. این کارهایی است که اشخاصی می‏کنند که توطئه‏گرند و از امریکا دستور می‏گیرند یا از جاهای دیگر دستور می‏گیرند. ملت آذربایجان همچو کاری نمی‏خواهد، نمی‏کند. و لهذا آنها فریاد می‏کنند، که ما اسلام را می‏خواهیم.

هشدار به اقوام مختلف ایران

ما احتمال این معنا را که ملت آذربایجان یک همچو کاری بکند، آن هم نسبت بدهند به یک کسی که خودش می‏گوید دروغ است این حرفها[1]. در رادیوهایشان بخوانند به اینکه لشکر هم به ما پیوست! قوای انتظامی به ما پیوست! این مسئله، همان مسائلی است
که یک مملکت دیگری است که به ما پیوست! این از حلقوم کسی بیرون می‏آید که اصلاً به اسلام اعتقاد ندارد. از حلقوم کسی برمی‏آید که خائن به این مملکت است. اینهایی که رفتند الآن تلویزیون را گرفتند و به خیال خودشان یک فتحی کردند، اینها همان دست‏نشانده‏هایی هستند که پرونده‏های بعضیشان موجود است. باید آذربایجانیها توجه داشته باشند. یک وقت تحت تأثیر واقع نشوند که خدای نخواسته برای آذربایجان یک لکه ننگی بشود تا ابد که آذربایجانی که همیشه طرفدار اسلام بود، حالا اینها به اسم اینکه ما مثلاً چه می‏خواهیم و چه می‏خواهیم، برخلاف مصالح اسلام، برخلاف دولت اسلام[به آشوب دست بزنند]. این مسئله، قیام بر ضد اسلام است. قیام بر ضد دولت اسلام است. ما نمی‏خواهیم که خونریزی بشود. ما نمی‏خواهیم که برادرکشی بشود. والاّ این پوسیده‏ها که نمی‏توانند این کارها را انجام بدهند. ما اگر یک روز بگوییم به مردم، خود مردم آذربایجان کار را اصلاح می‏کنند. لکن باید ملتفت باشند، لااقل پشت کنند به این اشخاص. و باید این مطلب را برادرهای آذربایجانی ما، برادرهای کردستانی ما، برادر بلوچستانی ما ـ عرض می‏کنم ـ سیستانی ما، هر جا که هستند، بختیاریها، همه جا باید این معنا را بدانند مملکتی که مال خودتان است، خودتان باید اداره‏اش کنید. تا حالا مال شما نبود این مملکت. هیچ چیز دست شما نبود. همه چیز دست دیگران بود. حالا که این زحمتها کشیده شده است، این خونها ریخته شده است، این نابسامانیها برای یک مملکت پیدا شده، حالا می‏خواهیم بگوییم دست خود شما باید باشد، حالا یک دسته مغرض، یک دسته انگل، یک دسته‏ای که از خارج یک مقدارشان آمده، یک دسته‏ای که طرفدار خارجیها هستند، اینها آمده‏اند و میدان افتاده‏اند و هر جا یک فساد ایجاد می‏کنند. باید اهالی هر منطقه‏ای خودش توجه به این داشته باشد که آلوده‏اش نکنند اینها. یک وقت خدای نخواسته، هر جا یک صدا بلند بشود، و هر جا مسئله‏ای و غائله‏ای درست بشود و نتوانند دیگر اصلاحش بکنند.

لزوم شناسایی آشوبگران و همدستان آنها

در هر صورت باید توجه به این معنا داشت. و یکی از وظایف تلویزیون و رادیو این
است که مسائل را آنطوری که هست به مردم بفهمانند مسائل چی هست. اصلاً از کی صدا دارد بلند می‏شود. اعلان کردند که گروه فرقان[2]هم به ما متصل شد. «چریکهای خلق»[3]هم به ما متصل شد. گروه فرقان کی‏اند؟ چریکهای خلق کی‏اند؟ هر آدمی و هر گروهی را باید از رفقایش فهماند که کیها هستند تا بفهمیم اینها چکاره هستند. آن کسی که می‏گوید «گروه فرقان» به ما گرایش پیدا کرد، چریکهای خلق به ما متصل شد، این همان است مقصدش. همانها هستند. اینهایی که اینها را دارند اداره می‏کنند. همان قضایا همانها هستند. همانهایند که روابطشان با غیر، الآن بعضیشان معلوم شده است. بازی نخورند برادرهای ما! توجه داشته باشند که هیچ مسلمانی با این امر موافق نیست. هیچ ملایی با این امر موافق نیست. هیچ مرجعی با این امر موافق نیست. و هرگز همچو چیزی را به مراجع نسبت ندهند، که آنها موافق نیستند با یک مسئله خلاف اسلامی.

قیام بر ضد حکومت اسلام، خلاف ضروری اسلام است. خلاف اسلام است بالضروره. حکومت الآن حکومت اسلامی است. قیام کردن برخلاف حکومت اسلامی، جزایش جزای بزرگی است. این را نمی‏شود بگوییم که یک ملا عقیده‏اش این است که باید برخلاف حکومت اسلامی قیام کرد. همچو چیزی محال است، که یک ملایی بگوید؛ یک ملایی عقیده داشته باشد به این معنا که برخلاف اسلام باید عمل کرد؛ باید شکست اسلام را. اینها نسبت می‏دهند به بعضی از مراجع این مسائل را. دروغ است این حرفها. هرگز نخواهند گفت. قیام بر ضدِ حکومت اسلامی در حکم کفر است. بالاتر از همه معاصی است. همان بود که معاویه قیام می‏کرد، حضرت امیر قتلش را واجب می‏دانست. قیام بر ضد حکومت اسلامی یک چیز آسانی نیست. و اینها الآن قیام کرده‏اند بر ضد حکومت اسلامی.

دعوت به سازش و آرامش

در هر صورت من امیدوارم که سر عقل بیایند همه و از این مفسده‏ها دست بردارند. و همه علمای بلاد، اینها را نصیحت کنند. مراجع اینجا، مراجع جاهای دیگر، علمای بلاد اینها را نصیحت کنند که دست از این کارهای خلاف بردارند، بر ضد حکومت اسلامی قیام نکنند. خیال نکنند که نمی‏شود آنها را دفع کرد. ما نمی‏خواهیم، ما نمی‏خواهیم که برادرکشی در ایران بشود. چنانکه در کردستان هم نخواستیم و نمی‏خواهیم و دلمان می‏خواهد که با آرامش و با صحت درست بشود.

در هر صورت یکی از وظایف رادیو تلویزیون این است که مسائل را آنطوری که هست، پخش بکنند، اختیار را دست اشخاصی که می‏خواهند مسائل را کج و معوج عرضه بکنند، اختیار را دست آنها نباید آقایان بدهند و باید درست توجه کنند. و رادیو تلویزیون سرتاسر مملکت را همچو کنند که همه‏اش محتوا؛ محتوای اسلامی، موافق مصالح کشور، موافق مصالح اسلام. امروزی که ما با یک همچو قدرت بزرگی مواجه هستیم، و آنها پی توطئه‏ها می‏گردند، از خارج، از داخل، حالا مبادا یک وقت ملت ما غفلت از این دشمن عظیم بکند. از این دشمن شیطان بکند. و مشغول بشود به این کارهایی که در یک وقت فرصت هم می‏شود این کارها را بکنید. در یک همچو موقعیتی که ما هستیم هر ندایی که برخلاف پیدا بشود، هر ندایی که موجب تضعیف بشود، این ندا از کفر است. و این ندا از زندقه است. و باید ملت ما توجه به آن داشته باشد. خداوند همۀ شما را موفق کند که حالا که این دستگاه در شورای شما هست، به خوبی انجام وظیفه بدهید. و همه برنامه‏هاتان را رسیدگی کنید که از چیزهایی که برخلاف اسلام است، برخلاف مصالح اسلام است اجتناب بشود.

والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏