بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

ضعف دشمن در اقدامات رذیلانه

قضیۀ این پاسدارهای شهید، گر چه تألم‏آور است ـ و یک تألم هم برای این است که چرا باید جامعه این قدر منحط باشد و افراد این قدر زبون باشند و از خدا بی‏خبر که اینطور جنایات را انجام می‏دهند؛ در صورتی که اسلام برای همه است، و اسلام به نفع جامعۀ مستضعفین است. لکن مع‏الأسف اینها باز نفهمیده‏اند. نه اسلام را فهمیدند؛ و نه به مستضعفین، ایشان توجه دارند ـ در عین حال که آن قضایا قضایای أسف‏انگیزی است، لکن حکایت می‏کند از ضعف آنها. شما گمان نکنید که این کارهای آنها دلیل بر این است که یک کاری انجام می‏دهند. اینها مثل یک دزدهایی می‏مانند که قایم شدند، یک جایی مخفی شدند در پناهگاههایی، و به طور ناگهان یک وقت یک کار خلافی انجام می‏دهند. لکن مطمئن باشید که کار اساسی نمی‏توانند انجام بدهند، و شکست خوردند؛ شکست فاحش خوردند. و سرانشان فرار کردند. یک عده‏ایشان هم که هستند هنوز مثل دزدهایی می‏مانند که به طور ناگهان می‏زنند. تتمه‏شان هم از بین خواهند رفت ان‏شاءاللّه‏. و ملت ما باید همان طوری که تاکنون پیش آمده است از حالا به بعد هم پیش برود، و قوی باشد.

ملتی که با مشت محکم تو دهن امپراتورها زد، تو دهن ابرقدرتها زد، برای یک همچو کارهای جزئی ـ که یک دسته دزد و یک دسته قاچاقچی انجام می‏دهند ـ هیچ ابداً خوفی به خودتان راه ندهید.

حفظ سلامت مردم بی‏گناه در برخورد با دشمن

و اگر چنانچه ملاحظۀ این معنا نبود که در کردستان برادرهای ما هستند و اگر بخواهیم شدت عمل انجام بدهیم ممکن است این برادرها خدای نخواسته یک صدماتی ببینند، اگر این ملاحظه نبود، در دو روز اینها کَلَکشان کَنده می‏شد. لکن مع‏الأسف چون مخلوط به مردم هستند، از این جهت نمی‏شود آن شدت عمل را[به خرج]داد، مگر اینکه اینها پناهنده بشوند به کوهها و پناهنده بشوند به جنگلها، که آن وقت با شدت عمل با ایشان عمل می‏شود. لکن باید برادران کُرد ما متوجه باشند که اینها خائن هستند، اینها می‏خواهند مملکت را مثل زمان سابق به دست چپاولگرها بدهند. باید اینها بیدار باشند، و نگذارند اینها رشد بکنند و نگذارند که اینها خرابکاری بکنند. اینها را معرفی بکنند تا اینکه قوای دولتی اینها را اخذ کند و به سزایشان برساند. خداوند ان‏شاءاللّه‏ اسلام را و مسلمین را از شرّ این فاسدها نجات بدهد.

ندادن بهانه به دست دشمنان

و اما راجع به مسائل خودتان. البته امروز باید این بار را همه به مقصد برسانید. و مهم این است که در هر جا هر کمیته‏ای هست و در هر جا پاسداری هست و در هر جا هر دادگاه انقلابی هست چون اینها به اسم اسلام است، الآن به اسم جمهوری اسلام است، از این جهت وظیفه، هم برای آقایان علما ـ که در رأس هستند ـ و هم برای پاسدارهای محترم ـ که برادر هستند ـ و هم برای دادگاهها و کمیته‏ها، یک وظیفۀ سنگین اسلامی است. اگر حالا در یک همچو موقعی که همه چیز باید اسلامی باشد و در خارج و داخل جمهوری اسلامی ثبت شده است، اگر حالا خدای نخواسته یک چیزی واقع بشود از بعض کمیته‏ها، از بعض دادگاهها، از بعض پاسدارها، و اینها، خصوصاً چنانچه خدای نخواسته از بعض مثلاً کسانی که مُلبَّس به لباس روحانیت هستند، این یک بهانه‏ای دست دشمنها می‏دهد که اسلام را با آن بهانه و با این ترتیب؛ یک طور دیگری معرفی کنند.

لزوم عمل بر طبق موازین الهی و شرعی

الآن در مطبوعات خارجی به واسطۀ همین اجانبی که می‏خواستند منافع ببرند از اینجا
و منافعشان در خطر است، و ان‏شاءاللّه‏ دیگر به دست آنها نخواهد رسید، اینها مشغول یک تبلیغاتی شده‏اند، مشغول یک حرفهای باطلی شدند. گاهی راجع به اعدامهایی که شده است مثلاً اشکال می‏کنند؛ گاهی راجع به مسائل دیگر. البته آنها باید صدایشان درآید، لکن ما نباید بهانه دست آنها بدهیم. ما باید روی موازین الهی، روی موازین شرعی، عمل کنیم.

امروز از یکی از آقایان علمای شیراز یک کاغذی برای من آمد که من حالا مطالعه کردم. ایشان راجع به این حدودی که در مناطق مختلف ایران جاری می‏شود شکایت داشتند که این حدود موافق با موازین عمل نمی‏شود و تخلُّفات می‏شود. از این جهت، خوب است که بگذارند این را در وقتی که یک موازین شرعی پیدا بشود، و آن وقت اجرا بشود. ممکن است که الآن برخلاف موازین شرع اجرا بشود. از این جهت، خوب است که یک توقفی بشود که مبادا خدای نخواسته حدود برخلاف آن چیزی که شارع مقدس فرموده است عمل بشود. البته حدود باید تحت نظر مجتهد عادل انجام بگیرد؛ و با آن موازینی که شارع مقدس فرموده است که شاید آن موازین اگر ملاحظه بشود، کم اتفاق بیفتد که ثابت بشود یک جنایتی از قبیل مثلاً فرض بفرمایید «زنا»، که چهار نفر عادل شهادت بدهد که من دیدم کَالْمِیلِ فیِ المکْحَلة.[1]و چه طور ممکن است که یک همچو امری ثابت بشود. و اگر به اقرار رسید، باید چهار دفعه اقرار بکند. آن هم قاضی موعظه‏اش بکند که تو اگر اقرار بکنی، حد جاری می‏شود، شاید اشتباه می‏کنی، به جوری که شارع می‏خواهد که یک همچو مسائلی چه نشود واقع نشود.

دقت بسیار در اجرای حدود شرعیه

آنکه تا یک مطلبی می‏شود، تا یک تهمتی زده می‏شود، یک وقتی خدای نخواسته دست به یک همچو اعمالی زده بشود، این برخلاف رضایت خداست و برخلاف مسیر اسلام است؛ برخلاف نهضت است؛ موجب این می‏شود که آبروی نهضت از بین برود؛
موجب این می‏شود که خدای نخواسته اسلام یک طور دیگری جلوه بکند. و حال آنکه اسلام آنطور که بیان فرموده است و حدود را تعیین کرده با آن شرایط، کم اتفاق می‏افتد که ثابت بشود. همان وقت هم باید تحت نظر مجتهد عادل باشد. هرج و مرج نباشد که هر که در هر گوشه‏ای یک چیزی درست کرده است، حدود جاری بکند. و حدود را نمی‏توانند جاری بکنند[مگر]اینها مراعات بشود، که مبادا خدای نخواسته چهرۀ اسلام ـ خدای نخواسته ـ جور دیگر جلوه بکند؛ دشمنهای ما چهرۀ اسلام را طور دیگری جلوه بدهند. اینها از اموری است که باید مراعات بشود. بسیار مراعات بشود، موظفیم همه‏مان.

الآن یک وقتی است که در یک حالی ما هستیم که اسلام بین این است، که درست جلوه بکند؛ که اگر درست جلوه بکند ـ امید این هست که همه رو به او بیاورند. و اگر ما نتوانیم یک همچو کاری انجام بدهیم و خدای نخواسته یک طور دیگری بشود، خوب، شکست می‏خوریم. و شکست، شکست همیشگی است؛ نه شکست موقت. اگر ما حالا نتوانیم یک کاری انجام بدهیم، دیگر هیچ وقت نمی‏توانیم انجام بدهیم.

خداوند ان‏شاءاللّه‏ همۀ شما را موفق کند. و من از همه‏تان متشکرم، و دعاگوی همه و خدمتگزار همه هستم.

والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته