بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

پیروزی نهضت؛ رهین تحوّل روحی ملت

آیه‏ای که تلاوت کردید:إِنَّ اللّه‏َ لاَ یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ[1]یک واقعیتی است، و دستوری. واقعیت به این معنا که تغییراتی که در یک ملتی، یک قومی، حاصل بشود، این منشأ یک تغییرات تکوینی، تغییرات جهانی، تغییرات موسِمی می‏شود. و دستور است به اینکه تغییراتی که شما می‏دهید تغییراتی باشد که آن تغییرات دنبالش یک تغییراتی به نفع شما باشد.

شما ملاحظه کردید که این پیشرفتی که ملت ایران کرد مرهون آن تغییری بود، تحولی بود که در نفوس پیدا شد. ما یک قومی بودیم، ملت ما یک قومی بودند که به واسطۀ تبلیغات سوئی که در طول تاریخ شده بود و به واسطۀ سلطۀ همه جانبۀ اجانب و دست نشاندگان اجانب به یک صورتی درآمده بود که این صورتْ پذیرش این رژیم سابق را می‏کرد. یعنی یک تغییر حالاتی به واسطۀ آن تبلیغات و به واسطۀ آن تربیتهای فاسدی که شده بود، در ملت ما حاصل شده بود که به واسطۀ این تغییر و تحول پذیرش ظلم و رژیم ستمگر و طاغوت و بستگان به طاغوت و اربابهای طاغوت را فراهم می‏کرد. تغییری بود که از فطرت سالم انسانی متحول شده بود به یک انسان غیر سالم، مریض؛ افراد، مریض شده بودند. قلمها قلمهایی بود که بر ضد مصالح ملت و بر وِفْق مصالح طاغوت به کار می‏رفت. نطقها و قلمها و قدمها و گفتار و کردار ـ همه طوری بود که از آن فطرت تغییر
کرده بود. وقتی از آن فطرت تغییر کرد، آن وقت یک تغییرات کَوْنی هم حاصل شد. و آن سلطۀ اجانب بود.

تغییر تکوینی، تابع تغییر روحی

و بحمداللّه‏ در این نهضت تغییر و تحول از آن طرف شد؛ یعنی یک ملت تحت فشار که در طول تاریخ با این فشار خو گرفته بود و پذیرفته بود این ظلم را و پذیرفته بود این چپاولگری را، در یک مدت کوتاهی متحول شد به یک ملتی که پذیرش هیچیک از این ظلمها را دیگر نداشت؛ یعنی همچو طغیانی کرد این ملت برخلاف دستگاه ظلم که از آن بچه‏های کوچکش تا آن خواهرهای محترمه و برادرها، جوان و پیر، دارای هر شغل که بودند، از همه چیز دست برداشتند و ریختند در خیابانها و در کوچه‏ها و فریاد زدند ما نمی‏خواهیم این رژیم را و فریاد «اللّه‏اکبر» و اینکه این رژیم را نمی‏خواهیم. پس، قوم ما یک تحولی پیدا کرد، تغییر پیدا کرد؛ تا این تغییر حاصل نشده بود، تغییر نفسانی حاصل نشده بود، این قوم مورد تغییر واقعی ـ که رفتن یک رژیم طاغوتی و آمدن یک رژیم که ان‏شاءاللّه‏ اسلامی باشد، این معنا حاصل نمی‏شود. پس، خدای تبارک و تعالی تغییر نمی‏دهد، مگر اینکه ما خودمان تغییر بدهیم خودمان را. اگر خودمان را تغییر دادیم در جانب پذیرش ظلم، یک ظالم به ما مسلط می‏شود؛ این طبیعی است. چنانچه خودمان را تغییر دادیم برای دفاع از کشور خودمان، دفاع[در مقابل]چپاولگری، دفاع[در مقابل]ظلم و ستمگری، خداوند اسبابش را فراهم می‏کند، چنانچه دیدید؛ یعنی هم آن طرفش را ما دیدیم؛ هم این طرفش را. آن طرفش را دیدیم که سالهای طولانی همۀ قشرهای ملت در زحمت بودند و تحت فشار ظلم بودند. و آن این بود که از آن فطرت اصلی ـ که فطرت اللّه‏ بود ـ بیرون آمده بودند، و یک فطرت[و]خوی دیگری به خودشان راه داده بودند و یک تربیت دیگری پیدا کرده بود. نفوسشان آماده شده بود برای پذیرش هرچه توسری خوردن. هرکس هر جا بیاید تو سَرِمان بزند، هیچ نزنیم و بی‏تفاوت باشیم! مستشار از امریکا می‏آید بپذیریم. هرچه می‏شود ما پذیرش کنیم، حالت پذیرش داشته
باشیم. هر که دستش را بلند کند سرمان را زیرش بگیریم یا صورتمان را بگیریم بزند. این یک حالتی بود که به واسطۀ تحت فشار بودن طولانی به مدت طولانی، و تبلیغاتی که از این طرف و آن طرف شده است، که همه چیز شما باید کنار برود و همه چیز امریکا باید روی کار بیاید، این اسباب این شده بود که خداوند تغییر داده بود. موافق تغییری که شما در فطرتتان داده بودید، آن هم تغییر داده بود. وقتی که ملت ما بیدار شد، و به برکت اسلام بیدار شد، و خودش را تغییر داد، متحول شد؛ یعنی آن کسی که از یک پاسبان می‏ترسید مقابل امریکا ایستاد، آن کسی که یک پاسبان وقتی می‏آمد توی بازارش می‏گفت ببندید می‏بستند، بیرق بزنید می‏زدند، هیچ برای خودشان قائل نبودند که یک چون و چرایی بکنند، ریختند توی خیابانها و گفتند که «مرگ بر این شاه»! این تحول روحی بود. این تحولِ«ما بِأنْفُسِکُمْ».إِنَّ اللّه‏َ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْتغییر دادید «ما بِأَنْفُس» خودتان را؛ یعنی آن حال پذیرش ظلم، متبدّل شد به حال عدم پذیرش. یک حالِ اینکه دیگر زیر بار این ظلم نمی‏خواهیم برویم. این طور که شد، تأیید کرد خدای تبارک و تعالی. و شما ظالم را بیرون کردید.

تحوّل روحی در ملت

این حال را حفظ کنید. الآن متوجه باشید که این حال حفظ بشود؛ یعنی این تغییری که به سبب توفیق الهی حاصل شد و نفوس شما تغییر کرد به یک نفوسی که شهادت را برای خودتان فَوْز[2]می‏دانید، و ذلّت و تبعیت را برای خودتان ننگ می‏دانید، این حال حفظ بشود. مادامی که این حال حفظ شد، خداوند همین را حفظش می‏کند. اگر خدای نخواسته «ما بأنفسِ» ما دوباره برگردد به حال اول، باز دوباره حال اول می‏شویم. این یک سنت الهی است که کارهایی که می‏شود روی اسباب و مسببات، خدای تبارک و تعالی کار می‏کند، اسباب و مسببات، است. وقتی که شما خودتان مهیّا شدید برای اینکه زیر بار ظلم بروید، ظالم پیدا می‏شود، این سبب می‏شود که ظالم پیدا بشود. هرچه بیشتر ما
خضوع بکنیم برای ظالم، ظالم بیشتر فشار می‏آورد. وقتی که مهیا بشویم برای جلوگیری از ظالم، ظالم عقب می‏نشیند. هرچه زیادتر فشار بیاورید، او عقبتر می‏نشیند. یک قدم شما که عقب بنشینید، او جلو می‏آید. یک قدم شما جلو بروید، او عقب می‏رود. این سنت الهی است، و مطلبی بود که با تجربه، خودِ شما ثابت کردید که شما وقتی قدمها را برداشتید طرف اینکه طاغوت نباید باشد، رفت از بین و تمام شد؛ بساطشان را برچیدند و رفتند. و شما حالا باید این را حفظش بکنید، که ان‏شاءاللّه‏ این تتمه‏ای که چیزی نیستند اینها، دیگر این تتمه‏هایی است که دنبال هر چیزی هست، انتقالی که پیدا می‏شود، نقلی که پیدا می‏شود، این مسائل هست. اینها دیگر هیچ نگرانی ندارد.

صداقت در خبر رسانی

آن چیزی که می‏خواستم راجع به این خبرگزاری پارس بگویم این بود که من گاهی وقتها می‏بینم در این خبرگزاری پارس، خبرها همچو مثل اینکه با یک غرضی خبر داده می‏شود. گاهی من این طور می‏بینم که یک مطلب کوچکی را بزرگ نمایش می‏دهند، تضعیف[3]می‏کنند. یک مطلبی که نیست، یا محتمل است نباشد، مطلب را می‏گویند؛ چه می‏کنند. این باید اصلاح بشود. خبرگزاری باید خبرگزاری باشد که مطالب همان طور که هست گفته بشود. نمی‏خواهند که طرفداری از یک طرف بکنند؛ یک چیزی را کوچک بکند؛ یک چیزی را بزرگ بکند. این طور چیزها نباید باشد. خبرگزاریها باید امین باشند در خبرگزاری. و اگر توطئه‏گری در خبرگزاریتان هست، باید تصفیه بشود. چاره نیست جز اینکه تصفیه بشود. وقتی تصفیه شد، ان‏شاءاللّه‏ چیزها هم درست می‏شود.

ان‏شاءاللّه‏ امیدوارم همه‏تان موفق باشید. هم این برادرهای اهل سنّت ما و هم شماها موفق باشید. همه با هم باشیم؛ و این حال روحی که برای ملت ما پیدا شده است، که همه متوجه به خدای تبارک و تعالی، متوجه به اینکه باید مملکت یک مملکت اسلامی باشد، جمهوری یک جمهوری اسلامی باشد، این حال را حفظ بکنید، تا خداوند دست دیگران را قطع کند.