بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

برنامه‏های استعمار و محرومیتها

برنامه این بوده است که ملت ما را با هر وسیله‏ای که می‏توانستند عقب نگه دارند. مراکزی که ذخایر زیرزمین هست روی زمینش اهالی همان جا هم به فقر و مسکنت زندگی کنند، مراکز تعلیمی ما را طوری بکنند که جوانهای ما از تعلیم صحیح بهره‏برداری نکنند و وضع کشاورزی ما را آن طوری که دیدید به اسم «اصلاحات» به آن فساد بکشند؛ همۀ نیروهای انسانی ما را هدر بدهند. اینها یک برنامه‏ای بوده است که مأمور اجرا بودند. و این پدر و خصوصاً این پسر، خوب هم اجرا کردند. مطابق دلخواه اربابها عمل کردند. و اینکه در آن کتاب نوشته است «مأموریت برای وطنم» این کلمه صحیح است، اما مأمور از جانب امریکا و دیگران بوده است برای اینکه نگذارد این وطن، وطن باشد!و شما گمان نکنید که فقط در مسجد سلیمان و در بختیاری و در عشایر و آنجا این مسائل هست؛ این عقب‏افتادگی در همه جا هست. بعض از شهرها را که بسیاری از سران آن شهرها سرسپرده بودند، آنها را یک قدری رسیدگی کردند. و بعضیها هم که نمی‏شده است که رسیدگی نکنند کرده‏اند، لکن در همان شهرها هم وقتی اطرافش را ملاحظه کنید همین مشکلات هست. شما تشریف ببرید تهران و آن زاغه‏نشینهای تهران و آن محله‏هایی که در حاشیۀ شهر واقع شده است ملاحظه کنید، قطعاً خواهید فهمید که وضع آن حاشیه‏نشینهای شهر که از جاهای دیگر آمدند و اینجا ساکن شدند و به واسطۀ همان «اصلاحات ارضی» اینها مجبور شدند حرکت کنند، بدتر از وضع مسجد سلیمان و وضع بختیاریهاست. خیال نکنید که آنجاها، شهرها همه کارهایشان درست است و فقط
مسجد سلیمان یا امثال او این طور است. همان زاغه‏نشینهای تهران ـ که من نجف که بودم صورت محله‏هایشان را پیش من آوردند؛ گمان می‏کنم حدود سی‏محله نوشته بودند. محله‏هایی اسم برده بودند که فلان محله در کجا، فلان در کجا، فلان در کجا، فلانها، حصیر نشینند، فلان جاها مثلاً زاغه‏نشینند ـ اینها هم هیچیک از این چیزهایی که مربوط به یک شهری است ندارند، نه آب دارند؛ نه برق دارند؛ نه اسفالت دارند. اینها آب را هم باید از آن گودالها با پله‏های زیادی طی بکنند و بیایند لب خیابان تا برسند به یک شیر آبی و آب ببرند برای بچه‏هایشان. هر چندین نفرشان در یک سوراخی، که نمی‏شود اسمش را خانه گذاشت. یا یک چَپَری[1]درست کرده‏اند؛ یک حصیری درست کرده‏اند، این طوری زندگی می‏کنند. و این مسئله‏ای است که در بسیاری از جاهای مملکت هست. و از اطراف هم، این عشایر اطراف، اینجا می‏آیند، همین حرفهایی که شما می‏زنید، که ندارید هیچی، آنها هم می‏گویند. منتها هر کسی محیط خودش را اطلاع دارد، و از محیطهای دیگر بی‏اطلاع است؛ خیال می‏کند جاهای دیگر درست شده، اینجا نشده. نخیر، بنابراین بوده است که ذخایر ما را ببرند، و خود ما در یک مملکت غنی، یک مملکتی که دارای همه چیز است، گرسنه به سر ببریم.

محرومیت زدایی از روستاها

و من امیدوارم که با این تحولی که الآن شده است و دست آنها کوتاه شده است و دست چپاولگرها کوتاه شده است و ملت ایران قیام کرد و جبّارها را خارج کرد و این چیزهایی هم که حالا هست، اینها هم از بین خواهند رفت و مملکت هم مال خودتان خواهد شد؛ و دولت هم اسلامی است، و اوّل برنامه‏اش این است که از روستاها و از آنجا شروع کنند به اصلاحات، و مشغول هم هستند؛ لکن این قدر پریشانی زیاد است و این قدر آشفتگی زیاد است که اینها در عین حالی که همه مشغول‏اند نمی‏توانند برسند به این زودی. این البته باید با یک مهلتی باشد. و مسلَّماً ان‏شاءاللّه‏ خواهد این میسَّر شد،
ان‏شاءاللّه‏ . خصوصاً برای مراکزی که نفت زیر پایشان است. این مراکزی که این ذخیره زیر پایشان است و اینها رُویَش نشسته‏اند گرسنگی می‏خورند. البته باید آنجاها همه درست بشود و در صدد هم هستند. آقای مدنی هم مورد رضایت ماست. امیدوارم که ایشان هم فعالیتهایشان را ادامه بدهند، دولت هم کمک بکند، و مسائل ان‏شاءاللّه‏ حل بشود.

برنامۀ اسلام؛ برادری و برابری

مهم این است که ما این چیزی که باید پیش همۀ برادرهای ما مطرح باشد این نباشد که هرچه هست مربوط به همین مادیات و همین طبیعیات باشد. باید ما فکر این باشیم که اسلام جریان پیدا کند. اگر اسلام در این مملکت، احکام اسلام در این مملکت، پیاده بشود، همۀ جهات مادی و معنوی تأمین خواهد شد.

اسلام برنامه‏اش این است که مابین فقیر و غنی و نمی‏دانم، کُرد و ترک و لُر و اینها فرق نگذارد. همه برادر و همه برابر، و برای همه است. و شما باز همین نهضتی را که دارید، نهضت اسلامی، با همان نیت اسلامی و نهضت اسلامیش ادامه بدهید و امیدوارم که موفق بشویم به اینکه این جمهوری اسلامی را آن طوری که اسلام می‏خواهد ما پیاده کنیم. و اگر چنانچه آن طور بشود، مطمئن باشید که برای همه قشرها رفاه هست؛ هم در اینجا، و هم در آن طرف.

یاور دولت باشید

خداوند ان‏شاءاللّه‏ به شما سلامت و سعادت بدهد. و همه‏تان با هم دوست و رفیق و همه کمک هم باشید و کمک دولت باشید. امروز دولت دیگر از خودتان است، فاصله نیست مابین شما و مابین دولت، و مأموران دولت هم می‏دانند که جمهوری اسلامی است؛ دیگر آن تحمیلاتی که آن وقتها هرکس می‏رفت در هر جا، مأمور می‏شد در هر جا، به مردم تحمیل می‏کرد، دیگر در جمهوری اسلامی نیست این طور. همه برادر با هم؛ و همه با هم این نهضت را پیش ببرید و به سعادت و سلامت ان‏شاءاللّه‏ برسید.

والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته