بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

قضایای مدرسۀ فیضیه

مدرسۀ فیضیه، نشیب و فرازهایی به خود دیده است. مدرسۀ فیضیه شاهد قضایایی بوده است که اگر زبان داشت و بیان می‏کرد ماها متأثر می‏شدیم. من شاهد قضایایی که در مدرسۀ فیضیه واقع شد در زمان آن پدر و این پسر بوده‏ام. در زمان پدر آن قدر شدت کردند و آن قدر فشار آوردند بر این مدرسۀ فیضیه و همۀ مدرسه‏ها و همۀ مساجد و همۀ ملت و تمام روحانیت که روی تاریخ سیاه شد. طلاب مدرسه فیضیه قبل از آفتاب باید از حجره‏های خودشان به باغات شهر پناه ببرند که وقتی در مدرسه بودند مأمورین می‏آمدند و آنها را می‏بردند و خلع لباس می‏کردند، یا به نظام وظیفه، به نظام اجباری، می‏بردند! و آخر شب برمی‏گشتند به مدرسه. علمای اسلام در زمان آن پدر آنچنان تحت فشار بودند. علمای درجه اول را از خراسان به حبس کشیدند دسته‏جمعی و از آذربایجان به تبعید بردند، علمای طبقه اول را. و از اصفهان که مجتمع شدند در این قم و از اطراف، علمای بلاد آمدند، آنها را هم با فشار درهم شکستند. مدارس ما را خواستند از آثار اسلام خالی کنند.

در زمان پسر هم که شما شاهد بودید که حمله‏ها شد بر مدرسۀ فیضیه. مدرسۀ فیضیه شاهد سوختن کتابهای دینی، بلکه کتاب آسمانی ما بود، شاهد آتش‏زدن عمّامه‏های اهل علم و شاهد پَرْت کردن بعض از طلاب ما از پشت‏بام به زمین[بود]. و بحمداللّه‏ حالا هم شاهد است که شما علمای بلاد از کاشان، از رفسنجان، مجتمع شدید و آزادانه مسائل
خودتان را می‏گویید. و من امیدوارم که تا آخرْ این آزادی و این استقلال محفوظ بماند.

روحانیت، حافظ حیثیت اسلام و حدود آن

شما آقایان باید حافظ حیثیت اسلام باشید. امروز آنچه که به شما احتیاج است، آنچه شما تکلیف دارید و همۀ روحانیت در سرتاسر کشور، در سرتاسر کشورهای اسلامی وظیفه دارند این است که حدود اسلام را[حراست کنند]. امروز اگر از یکی از ماها برخلاف مقررات اسلامی، برخلاف احکام اسلام یک مطلبی از او صادر بشود؛ اسلام رو به شکست می‏رود. امروز مملکت، مملکت اسلامی است و محتوا باید محتوای اسلامی باشد. وقت حساسی است؛ روحانیت زمان حساسی را می‏گذراند. نبادا این کمیته‏ها به اسم روحانیت کارهای خلاف بکنند. و مبادا پاسداران به اسم پاسداری از اسلام کار خلاف بکنند. و نبادا که دادگاهها ـ که اسلامی هستند ـ بر خلاف موازین اسلام باشند. اسلام امروز احتیاج دارد به همۀ این قشرها برای محافظت.

اولیای اسلام نظر دوختند به شما روحانیون و سایر اقشار ملت که حفظ کنید حدود اسلام را و از آزادیها سوء استفاده نشود. آزادی در حدود اسلام است در حدود قانون است؛ تخلف از قانون نشود به خیال اینکه آزادی است. از همه بالاتر مسئولیت روحانیت است.

ضرورت پرهیز روحانیت از ارتکاب خلاف قانون

دشمنها چشمها را دوخته‏اند که از روحانیت چیزی ببینند و آن را بزرگ کنند و به اسلام نسبت بدهند. اگر امروز از شما، از علما، خدای نخواسته از علمای اسلام، از فضلای اَنام[1]یک امر خلاف صادر بشود، دشمنهای شما آن را هزار امر می‏کنند، و با هیاهو و جنجال به اسلام نسبت می‏دهند می‏گویند جمهوری اسلامی هم مثل سایر رژیمهاست. این مسئولیت، مسئولیت بزرگی است. خداوند ان‏شاءاللّه‏ همۀ شما را و همۀ ما را توفیق بدهد که خدمتگزار به اسلام باشیم و آبروی اسلام باشیم.