بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

تشکر می‏کنم از اینکه به ملاقات من آمده‏اید؛ و همین طور از ملت شما. اسلام یک دین آسمانی است که برای ارشاد ملتها و رفع اختلاف بین آنان و هدایت به کمالات انسانی و رفع ظلم و بیدادگری آمده است. لکن مسلمین ـ مجموعاً و تقریباً ـ همین طور دولتهای اسلامی از آن سرّی که اسلام برای آن آمده است، یا غافل بودند و یا تغافل کردند. و همۀ گرفتاریهایی که برای مسلمین در طول تاریخ ایجاد شده است برای همین جهت است که از تعلیمات اسلام دور بودند، و نتوانستند آن هدایتی را که اسلام برای آن آمده است ادراک کنند، و یا به واسطۀ اغراضی که داشتند نتوانستند انجام بدهند.

مشکل عمدۀ مسلمین همان دوری از اسلام و قرآن است؛ و اگر مسلمین به حسب امری که خدای تبارک و تعالی فرموده استوَاعتَصِمُوا بِحَبلِ‏اللّه‏ِ جَمِیعاً و لاَتَفَرَّقُوا[1]اگر به همین یک امر و نهی عمل می‏کردند، تمام مشکلاتشان ـ مشکلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی‏شان ـ رفع می‏شد؛ و هیچ قدرتی نمی‏توانست با آن مقابله کند. لکن مع‏الأسف به واسطۀ غفلت بعضی و عدم توجه بعضی و تغافل بعضی، از این امر محروم ماندند؛ و تا این امر الهی تحقق پیدا نکند، باید مسلمین انتظار گرفتاریهای بیشتر داشته باشند.

مشکل دیگری که هست عدم تفاهم بین دولتها و ملت است. جدایی ملت از دولت بلکه رو در رو قرار گرفتن آنها، موجب ضعف آنها و گرفتاری دولت و ملت شده است؛

و تا این مشکل را خود دولتها رفع نکنند روی سعادت را نخواهند دید، و همیشه گرفتار دست خیانتکاران و اجانب خواهند بود.

من از خدا می‏خواهم که مسلمین را بیدار و آشنا به وظایف اسلامی بکند؛ معتصم به «حبل‏اللّه‏» بشوند، که اساسِ رفع گرفتاریهاست.