بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

بازسازی با همیاری

من سلامت و توفیق همۀ آقایان را از خدا می‏خواهم و[در]آن چیزی که از حالا به بعد تکلیف ماست، مهم این است که انسان در آن وقتی که وقت کار است تکلیفش را بداند. شما می‏دانید که این مملکت احتیاج به کار دارد، احتیاج به بازسازی دارد؛ و رژیم سابق همه چیز ایران را فاسد کرد، از بین برد. و الآن به قوه‏های شما، جوانهای برومند، احتیاج است. خدمت به هر کشوری این است که آن کسی که مشغول خدمتی است آن خدمت را خوب عمل کند. شما نمی‏توانید کاری که ارتش می‏کند بکنید؛ ارتش هم نمی‏تواند کاری که شما می‏کنید بکند؛ لکن هر دو جمعیت می‏توانید آن کاری را که به خود شما محول است خوب انجام بدهید. اگر همۀ اجزای این مملکت، یا هر مملکت دیگری، کاری که به آنها محول است خوب انجام بدهند، مملکت آباد می‏شود. کشاورز کشاورزی را خوب انجام بدهد؛ کسانی که در کارخانجات هستند کار آنجا را خوب انجام بدهند؛ کسانی که در ادارات هستند در ادارات کار را خوب انجام بدهند؛ کسانی که در وزارتخانه‏ها هستند آنجاها خوب انجام بدهند. الآن شنیده می‏شود که کارمندهای دولتی کم‏کاری می‏کنند بلکه گاهی گفته می‏شود که اصلاً کار نمی‏کنند خیلیهایشان. این برخلاف مسیر یک ملتی است که الآن باید این مملکت را بسازد. در زمانی که آنها بوده‏اند، اگر کم‏کاری یا بیکاری بود، خوب می‏گفتید که برای چه ما کار بکنیم اجنبی منافع ببرد. اما امروز که اینطور نیست؛ امروز دست اجنبی کوتاه است الحمدللّه‏. دست این
چپاولچیهایی هم که از داخل بودند، اینها هم دستشان کوتاه است. امروز یک مملکتی است مال خودتان. و همان طوری که هر نفری نسبت به عائلۀ خودش موظف می‏داند اخلاقاً خودش را، شرعاً خودش را، به اینکه اداره کند آن زندگی داخلی خودش را و از روی اخلاص عمل می‏کند، الآن مملکت از خود شما شده است و به منزلۀ عائلۀ شما هست جمعیت مملکت، باید با محبت و با اخلاص کار بکنید تا اینکه این آشفتگیها ان‏شاءاللّه‏ ترمیم بشود.

نقش ایمان و روح تعاون در پیروزی

و آن تحولی که در حال نهضت، در آن وقتی که مشغول به انقلاب بودند و مشغول به اقدام بودند، یک تحول روحی پیدا شده بود از برای همۀ قشرها که آن تحول خیلی اهمیت داشت.

و به نظر من آن تحول روحی که برای ملت حاصل شد از آن تحولی که ایجاد کردند و رژیم را بیرون کردند، آن اهمیتش بیشتر است. برای اینکه آن یک تحول معنوی بود. مردم همه نسبت به هم محبت می‏کردند. از قراری که به من کراراً اطلاع داده‏اند، اینکه وقتی که آن اشخاص می‏آمدند توی خیابان تظاهر می‏کردند، از خانه‏ها به آنها همراهی می‏شد، و خود آنها، کسی می‏گفت که من دیدم که یک ساندویچ را وقتی که دست یک کسی می‏رسید تکه‏تکه می‏کرد و به رفقایی که، به این اشخاصی که این بین بودند می‏داد. یک حس تعاونی در مردم پیدا شده بود که این حس تعاون مورد نظر خدا بود. و خدای تبارک و تعالی به این ملت مرحمت فرمود که یک ملتی که دست خالی بود بر یک قدرتی که همه چیز داشت غلبه کرد. این نبود الاّ اینکه این ملت یک روح تعاون پیدا کرده بود، یک ایمان پیدا کرده بود. این ایمان بود که شما را پیروز کرد. الآن باید شما همین نهضت را حفظ کنید به اینکه هم اختلافات نباشد بین قشرهای مختلف ـ که مع‏الأسف تازگی هم کم‏کم دارد یک اختلافاتی پیدا می‏شود ـ و هم آن جهت اخلاصش، جهت اسلامیتش محفوظ باشد، جهت ایمانش محفوظ باشد که با اخلاص و
ایمان کار بکنید. همان طوری که با اخلاص و ایمان شما این سد را شکستید، با اخلاص و ایمان جای او را پر کنید و سازندگی کنید.

و من امیدوارم که خداوند تبارک و تعالی به همۀ شما سعادت عنایت کند، و مملکتتان را یک مملکت مستقلی که هیچ کس در آن تصرف نداشته باشد و نتواند تصرف بکند، ان‏شاءاللّه‏ نصیب ما یک همچو استقلالی بشود. خداوند همۀ شما را حفظ کند. موفق باشید ان‏شاءاللّه‏.