بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

احیای اسلام با جانبازیها

من نمی‏دانم چطور اظهار تأثر کنم در اینطور مصیبتها که به ما وارد شده است. نمی‏دانم با شما برادران خودم و فرزندان خودم چطور مواجه باشم، و چطور ببینم من سالم نشسته‏ام و شما مجروح و درمانده هستید. آنچه که مایۀ دلخوشی است این است که این امور برای اسلام واقع شده است، و برای خدا بوده است. و آنچه که برای خدا هست پیش خدا محفوظ است. شما سلامتی خودتان را از دست دادید برای اسلام؛ چنانکه اولیای خدا جان خودشان را برای اسلام دادند. اسلام عزیزتر از آن است که ما تصور می‏کنیم. اسلام آن است که رسول خدا ـ صلی‏اللّه‏ علیه و آله وسلم ـ برای او چه زحمتها کشید و چه مصیبتها کشید و چه جوانها داد و چه اشخاص برومند را فدا کرد. اسلام همچو عزیز است که فرزندان پیغمبر جان خودشان را فدای اسلام کردند. حضرت سید الشهداءـ سلام‏اللّه‏ علیه ـ با آن جوانها، با آن اصحاب، برای اسلام جنگیدند و جان دادند و اسلام را احیا کردند.

زندگی ابدی در سایۀ فداکاریها

شما زحمت کشیدید، شما رنج بردید، جوانهای ما فدا شدند و اسلام را در این وقت که می‏رفت رو به تباهی برود زنده کردید. خداوند شما را اجر عنایت کند که اسلام در این زمان با[1]کوشش شما تجدید شد. اگر نبود این کوششهای جوانهای ما و اقشار ملت،
می‏رفت که اسلام را دست جنایتکاران از بین ببرد. شما قیام کردید، فداکاری کردید و اسلام را زنده کردید. و خداوند به شما زندگی ابدی خواهد داد. من از خدای تبارک و تعالی سعادت و سلامت و توفیق شما را خواهانم؛ و تشکر می‏کنم از شما و از کسانی که به شما خدمت می‏کنند، چه پزشکان و چه اشخاص دیگر. من هم یکی از خدمتگزاران شما هستم، و یکی از دعاگویان شما. خداوند ان‏شاءاللّه‏ شما را شفا بدهد؛ و رحمت خودش را بر همۀ ما و بر همۀ ملت ایثار فرماید. «لا حول ولا قوة الا باللّه‏ العلی العظیم».