بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

ظلم فراگیر رژیم پهلوی

خوب است که در یک مکان برادرهای اهل سنت ما و برادران اهل تشیع حاضرند؛ و هر دو دسته از وضع سابق نگران؛ و ظلمهایی که به آنها شده است ذکر می‏کنند. و این مسئله، این نیست که فقط شماها تحت فشار و ظلم بودید یا آقایان اعراب تحت فشار و ظلم؛ این یک ظلم عمومی بود به تمام این کشور؛ همه تحت فشار بودند. من اگر نگویم مراکز، و خصوص مرکز علمیۀ قم، بیشتر در فشار بود لکن نمی‏توانم تصدیق کنم که دیگران بیشتر بودند؛ همه بودند.

الآن هم که ما با گروههای مختلفه از جاهای مختلف مواجه می‏شویم، هر گروهی چون ظلم را در محل خودشان احساس کرده‏اند، اعتقادشان این است که همان محل خودشان از همه جا بیشتر مورد ظلم بودند. شما در محل خودتان احساس کردید، عیناً دیدید که ظلم شده است و تعدّیات. آقایان هم در منزل خودشان، مرکز خودشان همین معنا را احساس کرده‏اند، ما هم در قم احساس کردیم، اهالی تهران هم در تهران، و اهالی هر محلی در همان محل. و لهذا چون ما هر کدام، هر طایفه‏ای، شاهد همان وضعی بوده است که پیش خودش بوده است و سایر چیزها را می‏شنیده است، از این جهت آنکه به عیان دیده است بیشتر در نظرش جلوه کرده است از آنکه شنیده. لکن شما باید بدانید که همۀ اهالی مملکت ما تحت فشار بود.

آن روز؛ آن وقت که به اسم «کشف حجاب» و برای کشاندن ملت به تباهی آن
سابقی[1]اقدام کرد، در همین قم شاید از جاهای دیگر بیشتر فشار آورد. در تهران همین طور. در همه جا و آن وقت که پسر او چپاولگری و جنایات را به ارث برد، همه جا اینطور بود. در همه جا این فسادها بود، تباهیها بود. شاید در تهران بیشتر از جاهای دیگر مراکز فساد بود. به تهران بیشتر عنایت داشتند که جوانهای ما را و این نیروی بزرگ را نگذارند رشد بکند. این یک مطلبی نبود که یک جا و دو جا باشد؛ منتها شما آقایان در محل خودتان که بودید، به عیان دیدید که چه کارها کردند؛ آقایان هم در محل خودشان به عیان دیدند؛ ماها هم در محل خودمان به عیان دیدیم که چه کردند با این ملت.

اختلاف افکنی به نام سنی و شیعه و ...

و البته ما تاکنون نتوانستیم جمهوری اسلام به آن محتوایی که باید داشته باشد متحقق کنیم. ما در بین راه الآن هستیم ما الآن آنقدری که کردیم، ملت ما انجام داده است، این است که دست این جنایتکارها را تا یک حدودی قطع کرده است. و البته ریشه‏هایی هم از آنها هست الآن. و همین ریشه‏ها هستند که در بین آقایان اعراب می‏روند به آنها تزریق می‏کنند که اینها می‏خواهند بین عرب و عجم فرق بگذارند. در بین شما می‏آیند می‏گویند بین برادرهای سنی و شیعه می‏خواهند فرق بگذارند. در هر جا یک چیزی، نغمه‏ای می‏کنند. در کارخانه‏ها می‏روند یک طور دیگری آنها را از کار باز می‏دارند. پیش کشاورزها می‏روند، آنها را به طور دیگری اخلال می‏کنند پیش آنها. الآن از ریشه‏های آنها یک اشخاصی متفرق هست در همه جای ایران. و البته از خارج هم الهام می‏گیرند اینها و مشغول فساد هستند.

لزوم دوری گزینی از اختلاف

امروز آن چیزی که تکلیف همۀ ماست، شما برادرهای اهل سنت، اینها برادرهای اهل تشیع، همه، همۀ افراد این ملت تکلیف دارند، این است که الآن توجه به این معنا داشته باشند که دستهایی در کار است که نگذارند اسلام تحقق پیدا بکند، با شیوه‏های
مختلف. شیوه‏های مختلفی الآن در کار است. و این نکته‏اش این است که خارجیها آنکه به آن رسیده‏اند این است که اسلام است که جلو منافع آنها را می‏گیرد. اگر اسلام تحقق پیدا بکند، این مملکت یک مملکت اسلامی بشود، دست آنها دیگر تا آخر کوتاه است؛ ولهذا الآن که همه رأی دادید به جمهوری اسلامی و همه وفاداری خودتان را اعلام می‏کنید، و این وفاداری یک امر طبیعی است که همه اسلام را می‏خواهید و همۀ ما اسلام را می‏خواهیم، الآن اینها در صدد این هستند که بین مسلمین تفرقه بیندازند و یک برنامه‏هایی، یک پیشنهادهایی بکنند که همۀ این پیشنهادها یا بیشتر این پیشنهادها برای این است که نگذارند جمهوری اسلامی به آنطوری که اسلام می‏خواهد تحقق پیدا بکند. الآن بر همۀ ماست که دست از اختلافات جزئی و شخصی و این چیزها برداریم؛ دست از آن چیزهایی که امور شخصی است. همۀ اهل این مملکت در زمان سابق به واسطۀ فشارهایی که سابق آوردند، اکثر اهل این مملکت، نارضایت ناراضی هستند. این ناراضیها از سابق هستند؛ جمهوری اسلامی هیچ نارضایتی درست نکرده است. این وارث یک عده‏ای است؛ یک عدد کثیری از ناراضیها هست. الآن باید فکر این معنا باشیم که جمهوری اسلامی آمده است برای اینکه اصلاح کند امور را. آمده ترمیم کند آن خرابیها را. و باید همه کمک کنیم به این جمهوری اسلامی، نگذاریم اینهایی که می‏خواهند اخلال بکنند به نتیجه برسند. اگر خدای نخواسته این اخلالگرها بتوانند یک کاری انجام بدهند و ما نتوانیم جلو آنها را بگیریم و آنها رو به رشد بروند، و ما به واسطۀ اختلافات ـ اگر در بینمان ایجاد بشود ـ رو به ضعف برویم، خوف این هست که دوباره یک مسائلی شبیه به آن مسائل سابق پیش بیاید یا بدتر از آن. بنابراین الآن همۀ ما موظفیم که از آن چیزهایی که مربوط به شخصیات خودمان است یک قدری صرف‏نظر کنیم، یک قدری صبر کنیم.

صدر اسلام، الگوی جامعۀ امروز

شمایی که پنجاه و چند سال در زیر ظلم صبر کردید، یعنی نتوانستید حرف بزنید، حالا
یکی دو سال هم صبر کنید، تأمل کنید، کمک کنید به این نهضت، کمک کنید و نگذارید که این اشخاص مفسد بیایند و فساد بکنند بین شما؛ بیایند یک چیزی بگویند که بخواهند بین شما را با دیگران جدایی بیندازند؛ بین آقایان بروند یک جور دیگری صحبت بکنند، نگذارند آقایان با هم دوست باشند. همۀ ما باید با هم برادر باشیم؛ و همه دوستیم، همه مسلمانیم، همه اهل یک ملت هستیم، و همه باید با هم دست به هم بدهیم تا اینکه ان‏شاءاللّه‏ این آشفتگیها رفع بشود. و شما بدانید که اگر ـ چنانچه ـ اسلام تحقق پیدا بکند، همان معانی که در صدر اسلام بود تحقق پیدا می‏کند؛ همان برادری که در صدر اسلام بود، همان برابری که در صدر اسلام بود، همان قطع ایادی ظَلَمه که در آن وقت بود، ان‏شاءاللّه‏ تحقق پیدا می‏کند. من از خدای تبارک و تعالی توفیق و تأیید همۀ آقایان را می‏خواهم؛ و امیدوارم که این ملت به سعادت و سلامت بتواند این راه را طی بکند.