بسم‏اللّه‏ الرحمن الرحیم

واژگونی رژیم 2500 ساله با ارادۀ الهی

این[انقلاب]کار بشری نبود؛ این کار خدایی بود. بشر می‏تواند یک شهر را، یک منطقه را آزاد کند اما نمی‏تواند یک اجتماع را اینچنین به حرکت درآورد که با دست خالی یک سلطنت 2500 ساله را واژگون کند. در چهارم آبان[1]، در بازار بزرگ تهران، از ترس پاسبانی کسی تصور نمی‏کرد که بتواند یک پرچم نزند! چطور می‏شود این حرکت به این عظمت را بشری دانست؟ کار، کار الهی بود، کار خدا بود. همۀ اقشار و طبقات متحد شدند و ریشۀ این جنایتکار را از بیخ و بن برانداختند و بر علیه استعمار مبارزه کردند. چون خدای بزرگ پشتیبان این ملت بود، کار به سامان رسید و انقلاب پیروز شد.

حرکات مذبوحانه

این مملکت مال شماست؛ مملکت خودتان است. امروز هرکس به سهم خود باید اقدام کند و وظیفۀ خودش را انجام دهد. شما یک قدم به عقب نگذاشتید و با استقامت و پایمردی شرّ محمدرضای خائن را از سر ملت دور کردید. او با همۀ زور و پول و ضمانت بیگانه نتوانست در برابر ایمان مردم ـ که با دست خالی در برابر تانک و توپ و سرنیزه مقاومت کردند ـ ایستادگی کند.

ولی هنوز استعمار دست از جان این مردم برنمی‏دارد و در هر گوشۀ کشور نغمۀ
شومی ساز می‏کند. چون خدای بزرگ حامی ملت ایران است، این دسایس هم خنثی خواهد شد. اینها حرکات مذبوحانه است. اینها کسانی نیستند، اینها چیزی نیستند. آن موقع که اسلحه داشتند و حمایت می‏شدند کاری از پیش نبردند و[مردم]کلکشان را کندند؛ حالا که ما مسلح هستیم، ملت مدافع ماست، وحشتی نداریم. این مردک[2]کیست که تحریک کند؛ او قابل این حرفها نیست. خداوند همیشه با مستضعفان است و حق همواره بر باطل غلبه کرده و ایمان همیشه فایق شده است. انقلاب اصیل ما ـ که با دست خالی در برابر اسلحه و زور پیش رفت ـ با کمک خداوند منان بود و سلطنت طاغوتی را واژگون کرد. با اتکال به خدا و با وحدت کلمه و همت فرزندان این آب و خاک، همه با هم به بازسازی کشور می‏پردازیم و با عزم راسخ کمر همت می‏بندیم. اینها قدرتی نیستند.

مدعیان دفاع از حقوق بشر

خارجیها می‏گویند حقوق بشر. کدام بشر؟ اینها[اعدام‏شدگان]بشر را کشتند، اینها مجرمند، متهم نیستند؛ اینها آدم کشتند. ما از دوستان فرانسوی خود تشکر می‏کنیم که از ما در مدت اقامت در آن کشور دوستانه پذیرایی کردند و به من فرصت دادند که از پاریس پیامهای خود را به ملت عزیز ایران برسانم، ولی از دوستان فرانسوی انتظار نداشتم که به خاطر چند نفر جنایتکار و دزد و مجرم، حقوق بشر را به رخ ما بکشند[3]و در انقلاب اصیل ایران ـ که به خواست خدا ملتی ستمدیده به ندای حق پاسخ مثبت داده‏اند ـ به بهانۀ حقوق بشر ما را مورد عتاب و خطاب قرار دهند. خوب بود حقوق بشر را هنگامی که رژیم فاسد پهلوی زیر پا می‏گذاشت و هزارها جوانان این کشور را شکنجه می‏کرد و به خاک و خون می‏کشید، به کمک ملت مستضعف ایران برمی‏خاستند و از حقوق بشر دفاع می‏کردند، نه اینکه به خاطر چند جنایتکار و مجرم، که تاریخ بشریت
کمتر نظیر آن را به یاد دارد، اینچنین به ما حمله کنند. ما چند نفر ضد بشر را کشتیم، حقوق بشر مگر چیست؟

من از ملت فرانسه تشکر می‏کنم که به من فرصت دادند تا صدای ملت ایران را به گوش جهانیان برسانم؛ و از کشور آزاد فرانسه پیامهای خود را به ملتی که 2500 سال زیر یوغ استبداد دست و پا می‏زده برسانم تا از استعمارِ سالیان دراز رهایی یابند.