[حضرت آقای خمینی. چنانکه استحضار دارید در روز جمعه بیست و هفتم بهمن 1357 در حوالی ساعت پنج بعدازظهر گروهی از افراد مسلح به خانه تیمسار سرلشکر حسن‏پاکروان مراجعه کرده و ایشان را توقیفاً به کمیته امام هدایت کرده‏اند. از آن تاریخ تا به امروز]5 روز گذشته]کوچکترین خبری که مشعر بر احوال و یا دال بر تعیین تکلیف معظم‏له باشد در دست نیست.

اما غرض از انشای این نامه تذکر چند نکته و بیان یک تقاضاست: اول آنکه اگر امر توقیف ایشان ناظر به سوابق خدمت ایشان است، یعنی ریاست رکن دوم، ریاست سازمان اطلاعات و امنیت، وزارت اطلاعات، سفارت در پاکستان و در فرانسه، درآنچه که مربوط به ریاست ایشان در سازمان امنیت و اطلاعات می‏شد حتماً مستحضر هستید که این سازمان در جریان حیات بیست و پنج ساله خود یعنی در فاصلۀ تصدی تیمور بختیار و نعمت‏اللّه‏ نصیری فقط چهار سال به تکالیف قانونی خود عمل کرد و فقط در محدودۀ این چهار سال بود که سازمان مذکور ـ علیرغم مقدورات زمان ـ رفتار انسانی پیدا کرد!!

به هر صورت، مشیت الهی یا تقدیر تاریخی این ملت بر این جاری شد که به زعامت شما عمارت ستم فرو ریزد و آخرالامر حق به صاحب حق برسد. ... در صورتی که هیأت قضات مانعی نبینند اسباب معاودت ایشان به خانه را فراهم کنند و هر وقت به ادای توضیحات حاجت افتاد مراجعه فرمایند.

تهران، دوم اسفند 1357 ـ ارادتمند: دکتر کریم پاکروان]

بسمه تعالی

دادگاه انقلاب اسلامی مطالعه و رسیدگی نمایند.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی