صحیفه امام خمینی (س)
- عنوان وحدت کلمه، برادری شیعه و سنی ـ جایگاه اقلیتهای مذهبی ـ حمایت از ارتش
- محل تهران، مدرسۀ علوی
- مناسبت
- تاریخ
- موضوع وحدت کلمه، برادری شیعه و سنی ـ جایگاه اقلیتهای مذهبی ـ حمایت از ارتش
-
حضار
حضار: مدرسان و طلاب حوزۀ علمیۀ قم، کارکنان هواپیمایی ملی و شرکت نفت
اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم
بسم اللّه الرحمن الرحیم
من از همۀ طبقات ملت تشکر میکنم. من[از]این اشتراک مساعی که بین دولت ما، بین ملت ما حاصل شده است از ملت تشکر میکنم. موفقیت شما مرهون پیوستگی بعضی به بعض است. من از اینکه روحانیون با دانشگاهی، روحانیون با کارکنان نفت، روحانیون با کارکنان هواپیمایی با هم اینجا آمدند و اتصال خودشان را با هم به همین معنا اعلام کردهاند تشکر میکنم. آقایان روحانیون که در حوزۀ علمیۀ قم و در سایر حوزههای مقدسه، و در مراکز ایران ـ تهران و سایر جاها ـ همه به هم پیوستهاند و در راه اسلام تشریک مساعی میکنند مأجورند. خداوند تعالی همۀ شما را عزت و عظمت عنایت فرماید. خدای تعالی دست اجانب را از مملکت شما کوتاه کند. اینجا مملکت امام عصر ـ سلاماللّه علیه ـ است؛ باید اجانب در او دست نداشته باشند؛ باید کسانی که پیوند با امام عصر ـ سلاماللّه علیه ـ ندارند کنار بروند.
ما گرفتاریهای زیاد داشتیم، و گرفتاریهای زیاد هم در راه داریم. تاکنون آنقدر که عمل شده است و پیروزی بحمداللّه حاصل شده است، رمز این پیروزی وحدت کلمه است. وحدت کلمۀ ایرانیها ـ همۀ اقشار ایران ـ موجب شد که ابرقدرتها را به زانو درآورد؛ آن قدرت شیطانی را رَفْض کرد. قدرتهای بزرگ شیطانی که پشت سر او
بودهاند، همه را رَفْض کرد، همه را کنار زد. این رمز وحدت کلمه است. این وحدت کلمه را باید حفظ کنید؛ و با حفظ وحدت کلمه تا آخر انشاءاللّه خواهید رفت. باید همۀ آقایان، همۀ اقشار، همۀ کسانی که علاقهمند به اسلام هستند، علاقهمند به مسلمین هستند، علاقهمند به امام زمان ـ سلاماللّه علیه ـ هستند باید همه در صف واحد به مبارزه ادامه دهند، در صف واحد به نهضت ادامه دهند. این نهضتِ مقدس هست تا آن وقتی که ما به نهایت برسیم؛ به پیروزی نهایی که عبارت از رفتن همۀ قوای شیطانی و جانشین شدن قوای رحمانی در مملکتی که تعلق به امام دارد، تعلق به امام زمان دارد، تعلق به خدا دارد، تعلق به پیغمبر اسلام دارد. همه با هم، هم کلمه باید بشویم تا اینکه رَفض کنیم این قوای شیطانی را؛ این قوای شیطانی که الآن دیگر در حال تزلزل هستند و حشاشهای بیشتر از آنها باقی نمانده است.
باز هم گاهی یک صحبتهای غیر صحیح میکنند! اگر اینها به ملت احترام قائل شدند، اگر اینها احترام به آرای ملت میگذارند، آرای ملت این است که الآن در خیابانها فریاد میزند، در تمام شهرستانها فریاد میزند. وحدت ملت و آرای ملت آن است که فردا در تمام شهرهای ایران، در تهران، در سایر شهرهای ایران، همراهی خودشان را با این معنایی که ما عرض کردیم پیوند دادند و همراهی خودشان را اعلام میکنند.[1]آن کسی که قائل است به اینکه ما تابع ملت هستیم، اگر صحیح میگوید باید بپیوندد به ملت. ارتش باید بپیوندد به ملت. ارتش از ملت است، ملت از ارتش است. ما پشتیبانی[از]ارتش را اعلام میکنیم؛ روحانیت پشتیبانی خودشان را از ارتش اعلام میکنند. ارتش هم باید مثل سایر مسلمانها بیایند در صف مسلمین، و ارتش امام زمان ـ سلاماللّه علیه ـ باشند نه ارتش دشمنان امام زمان. ای ارتش محترم! شما مُسْلم هستید، شما تابع پیغمبر و قرآن هستید، شما تابع پیغمبر اسلامو امام زمان ـ سلاماللّه علیه ـ هستید، باید شما هم در صفوف مسلمین
با هم هم صدا باشید. ما با همۀ مسلمین هم صدا هستیم، ما با همۀ ملت هم صدا هستیم.
ما پیوستگی خودمان را به اقلیتهای مذهبی اعلام میکنیم. ما برادری خودمان را به برادران اهل سنت اعلام میکنیم. دشمنان اسلامند که میخواهند ما را با برادرهای خودمان مختلف کنند. دشمنهای اسلام یا گولخوردههایِ از آنها هستند که در این وقت مخالفت مابین دو دسته را اعلام میکنند. ما اعلام میکنیم وحدت کلمۀ مسلمین را. اگر مسلمین وحدت کلمه داشتند، امکان نداشت اجانب بر آنها تسلط پیدا بکنند. این تفرقه در بین مسلمین است که باعث شده است که اجانب بر ما تسلط پیدا بکنند. این تفرقۀ مسلمین است که از اول با دست اشخاص جاهل تحقق پیدا کرد، و الآن هم ما گرفتار هستیم. واجب است بر همۀ مسلمین که با هم باشند. یک زمان حساسی است؛ مابین حیات و موت مردد هستیم. ما الآن مملکتمان یا باید تا ابد زیر یوغ استعمار و استبداد باشد، یا باید الآن از این یوغ خارج بشود. اگر وحدت کلمه را حفظ نکنید، تا آخر باید مبتلا باشید.
حضرات آقایان! همۀ ما مسئول هستیم. روحانیون در درجۀ اولِ مسئولیت هستند. روحانیون باید بروند در بلاد و در جاهایی که دوردست است[2]لازم است که بروند در دهات و قصبات و اعلام کنند مسائلی را که ما میگوییم. در جاهای دورافتاده ممکن است که یک اغفالهایی باشد، یک تبلیغات سوئی باشد. اینها در مراکزِ مثل تهران یا سایر بلاد عظیم نمیتوانند تبلیغات خلاف بکنند، لکن در قرا و قصبات دورافتاده، یک حرفهای غیرظاهر میزنند، غیر صحیح میزنند؛ مثلاً میگویند که اقلیتهای مذهبی در حکومت اسلام باید از بین بروند! این خلاف اسلام است. اسلام اقلیتهای مذهبی را احترام گذاشته است؛ اسلام اقلیتهای مذهبی را در مملکت ما محترم میشمرد. و همین طور در اسلام
بین شیعه و سنی ابداً تفرقه نیست؛ بین شیعه و سنی نباید تفرقه باشد. باید وحدت کلمه را حفظ کنید. ائمۀ اطهار ما سفارش کردند به ما که بپیوندید با هم؛ و با هم اجتماعمان را حفظ کنیم. و کسی که این اجتماع را بخواهد که به هم بزند، یا جاهل است و یا مغرض. و نباید به این حرفها گوش بکنند. برادران سنی ما نباید به یک تبلیغاتی که از طرف دشمنان اسلام میشود ترتیب اثر بدهند. ما با آنها برادر هستیم، آنها با ما برادر هستند. این مملکت مال همۀ ماست، مال همۀ ما. مال اقلیتهای مذهبی، مال مذهبیون ما، مال برادران اهل سنت ما. همۀ ما با هم هستیم.
و آن چیزی که الآن بر شما آقایان اهل علم و طلاب محترم و فضلای معظم ـ عَظَّمَاللّهُ اَجْرَهم ـ ... هست این است که باید متفرق بشوید در بلاد، و مسائل ما را به بلاد تبلیغ بفرمایید. در بلاد، در آنجاهای دورافتاده این مسائل را تبلیغ بکنید که این اختلافات رفع بشود و این اشتباهات برکنار برود.
من از خدای تبارک و تعالی سلامت همۀ علما را میخواهم. از قراری که گفتند خدمۀ محترم قم[3]هم در اینجا تشریف دارند، من از آنها هم تشکر میکنم. آنها هم از ما هستند، ما هم از آنها هستیم. آنها هم برادران اسلامی ما هستند. آنها هم خدمتگزار به فاطمه، به حضرت فاطمۀ معصومه هستند و بزرگند پیش ما. و من خدمتگزار همۀ شما هستم. خداوند همه را توفیق بدهد.
والسلام علیکم و رحمةاللّه