قربانت شوم، کراراً متذکر حضرتعالی بوده و دعاگو بودم. امیدوارم ان شاءاللّه‏ دائماً به سعادت و سلامت بوده و خوش و خرّم باشید. خیلی دلم برای شما تنگ شده، حتی اگر مانع نداشتم از قزوین مراجعت می‏کردم. شما که بکلی از رفقا دست کشیده و در گوشۀ عزلت خزیده‏اید؛ و الاّ راه بین قم و قزوین زیاد نیست. ممکن بود یک سفر برای ملاقات بیایید. اگر با حضرت معصومه ـ سلام اللّه‏ علیها ـ خدای نخواسته قهر هستید ممکن است حرم مشرف نشوید! در هر حال سلامتی شما را طالبم و نایب الزیاره هستم. امید است ان شاءاللّه‏ خداوند امور را بر وفق دلخواه شما قرار دهد. وقت تشرف به اعتاب عالیات چند ساعتی آقای آقازاده را ملاقات کردم. بحمداللّه‏ به سلامت بود. الآن منزل آقای آقا شیخ نصراللّه‏[1]در نجف اشرف هستم، و چون حضرت آقای آقا سید ابوتراب قزوینی ـ دامت برکته ـ عازم بودند بدین دو کلمه مصدع شدم. امید دعا از جنابعالی دارم. از قرار محکی[2]مراد جنابعالی کسالت دارند. امید است ان شاءاللّه‏ تا کنون رفع شده باشد. اگر آقای آقا شیخ مجتبی[3]قزوین هستند سلام برسانید. ایام عزت مستدام باد.

سید روح‏اللّه‏ الخمینی