ساحل وجود

• عاشق روی‌ توام، دست بدار از دل من

• به خدا! جُز رُخ تو، حل نکند مُشکِل من

• مهر کوی‌ تو، در آمیخته در خلقت ما
• عشق روی‌ تو، سرشته است به آب و گل من

• نیست جز ذکر گُل روی‌ تو، در محفِلِ ما
• نیست جُز وصل تو، چیز دگری‌ حاصلِ من

• پاره کن پرده‌ی‌ اَنوارِ میان من و خود
• تا کند جلوه، رخ ماه تو اندر دل من

• جلوه کن در جبل قلب من ای‌ یار عزیز!
• تا چو موسی‌، بشود زنده دل غافل من

• در سراپای‌‌ دو عالم رُخ او، جلوه گر است
• که کند پوچ همه زندگی‌‌ باطل من

• موج دریاست جهان، ساحل و دریایی‌ نیست
• قطره‌ای‌ از نم دریای‌ تو، شد ساحل من

• زد خلیل عالم چون شمس و قمر را به کنار

• جلوه‌ی‌‌ دوست نباشد چو من و آفل من.