دیوان شعر امام خمینی
دلجویی پیر
- دست آن شیخ ببوسید که تکفیرم کرد
- محتسب را بنوازید که زنجیرم کرد
- معتکف گشتم از این پس به در پیر مغان
- که به یک جرعه می از هر دو جهان سیرم کرد
- آب کوثر نخورم، منّت رضوان نبرم
- پرتو روی تو ای دوست! جهانگیرم کرد
- دل درویش به دست آر که از سرّ الست
- پرده برداشته، آگاه ز تقدیرم کرد
- پیر میخانه بنازم! که به سر پنجه‌ی خویش
- فانیم کرده، عدم کرده و، تسخیرم کرد
- خادم درگه پیرم که ز دلجویی خود
- غافل از خویش نمود و زبر و زیرم کرد.
اسفند 1367