سبوی‌‌ عاشقان

• برخیز مُطربا! که طرب آرزوی‌ ما است

• چشم خرابِ یار وفادار سوی‌‌ ما است

• دیوانگیّ‌ عاشق خوبان، ز باده است
• مستیّ‌ عاشقان خدا، از سبوی‌ ما است

• ما عاشقان ز قُلّۀ کوه هدایتیم
• روح الأمین به «سدره» پی‌ جستجوی‌‌ ما است[1]

• گلشن کنید میکده را ای‌‌ قلندران!
• طیر بهشت می‌زده در گفتگوی‌ ما است

• با مُطربان بگو که: طرب را فزون کنند
• دست گدای‌ صومعه بالا به سوی‌ ما است

• ساقی‌! بریز باده‌ی‌ گلگون به جام من
• این خمّ پر ز می‌ سبب آبروی‌ ما است

• باد بهار پرده‌ی‌ رخسار را گشود
• سرخی‌ّ گل، ز دلبر آشفته روی‌ ما است

• ای‌ پردگی‌! که جلوه‌ات از عرش بگذرد

• مهر رُخت عجین به بُن موی‌ موی‌ ما است.

بهمن 1367 بهمن 1367