در وصف و چگونگى دنیا

407.وَ قَالَ (علیه السلام) :فِی صِفَةِ الدُّنْيَا الدُّنْيَا تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ يَرْضَهَا ثَوَاباً لِأَوْلِيَائِهِ وَ لَا عِقَاباً لِأَعْدَائِهِ وَ إِنَّ أَهْلَ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ بَيْنَا هُمْ حَلُّوا إِذْ صَاحَ بِهِمْ سَائِقُهُمْ فَارْتَحَلُوا .

امام علیه السّلام در وصف و چگونگى دنیا فرموده است : 1-دنیا (به زینت و آرایش خود) فریب مى دهد، و (به بلاها و گرفتاریهایش) زیان مى رساند، و (بسرعت و شتاب) مى گذرد (از آنها جدائى  

ص1280

مى نماید) خداوند سبحان (بر اثر حقارت و پستى دنیا) راضى نگشت كه آنرا پاداش دوستان خود و كیفر دشمنانش قرار دهد، 2 و اهل دنیا مانند كاروانى هستند كه در بین آنكه فرود آمده اند (تا لحظه اى آسوده شده رفع خستگى نمایند) ناگاه راننده ایشان (جلودارشان) بآنها بانگ زند (: كوچ كنید كه اینجا جاى استراحت نیست) پس كوچ كنند.