در شكیبائى

«1279»

405.وَ قَالَ (علیه السلام) :مَنْ صَبَرَ صَبْرَ الْأَحْرَارِ وَ إِلَّا سَلَا سُلُوَّ الْأَغْمَارِ .

ص1279

امام علیه السّلام (در شكیبائى) فرموده است : 1-كسی كه (در مصیبت و اندوهى) صبر كرد مانند شكیبائى آزاد مردان (كه بقید و بند دنیا گرفتار نیستند) او شكیبا است (و پاداش خود را مى یابد) و اگر صبر نكرد (بیتابى نمود در آن پیشآمد) از یاد مى برد مانند فراموش كردن نادانان بى تجربه (كه در پیشآمدها بیتابى نمایند و چون چاره نبینند خاموش شوند، و پاداشى ندارند بلكه كیفر بیتابى را دریابند).