پرداختن به آخرت

« 653» (194) (و من كلام له (عليه ‏السلام) ) أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا الدُّنْيَا دَارُ مَجَازٍ وَ الْآخِرَةُ دَارُ قَرَارٍ فَخُذُوا مِنْ مَمَرِّكُمْ لِمَقَرِّكُمْ وَ لَا تَهْتِكُوا أَسْتَارَكُمْ عِنْدَ مَنْ يَعْلَمُ أَسْرَارَكُمْ وَ أَخْرِجُوا مِنَ الدُّنْيَا قُلُوبَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُخْرَجَ مِنْهَا أَبْدَانُكُمْ فَفِيهَا اخْتُبِرْتُمْ وَ لِغَيْرِهَا خُلِقْتُمْ إِنَّ الْمَرْءَ إِذَا هَلَكَ قَالَ النَّاسُ مَا تَرَكَ وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ مَا قَدَّمَ‏

ص654 194-  از سخنان آن حضرت عليه السّلام است (در دل نبستن بدنيا و ترغيب بطاعت و بندگى) اى مردم، جز اين نيست كه دنيا سراى گذر است و آخرت جاى ماندن، پس از گذرگاه براى قرارگاهتان (توشه) برگيريد (تا در دنيا هستيد به عبادت خدا و خدمت خلق بپردازيد كه در آخرت كامروا گرديد) و نزد  كسي كه رازهاى شما را ميداند پرده‏ هاى خود را مدريد (نافرمانى خدا نكنيد) 2 و دلهاتان را از دنيا خارج نمائيد پيش از آنكه بدنهاتان را از آن بيرون برند (دل بسته بدنيا نباشيد كه مرگ را آسان دريابيد، زيرا) شما در دنيا در معرض آزمايش بوده و براى غير آن (آخرت) آفريده شده‏ايد، 3 هرگاه مردى بميرد مردم (دنيا پرست) مى‏ گويند: (از دارائى) چه گذاشت و فرشتگان مى‏ گويند: (از عبادت و بندگى) چه پيش فرستاد خدا پدران شما را بيامرزد قسمتى (از دارائى خود) را پيش بفرستيد (بدستور خدا انفاق كنيد) كه سود شما در آنست، و همه را باز مگذاريد كه بر زيان شما است (گرفتارى بسيار دارد).