کف و سقف مطالبه های دو طرف چیست؟ آیا دونالد ترامپ مانند آنچه در نامه به ایران نوشته صرفا به دنبال عدم دستیابی ایران به سلاح هسته ای است؟ در اینصورت نظام راستی آزمایی مدنظر او چه ویژگی هایی خواهد داشت؟ جزئیات این نظام مدنظر است که می‌تواند با موافقت و یا مخالفت ایران روبه رو شود.
به گزارش جماران؛ سارا معصومی، خبرنگار حوزه دیپلماسی نوشت:
تهران و واشنگتن چقدر برای مذاکره جدی هستند؟ آیا یکی از طرفین به دنبال خرید زمان یا توجیه افکار عمومی برای تصمیم های پرتنش بعدی است؟ توافق برای ادامه گفت‌وگو می‌تواند معیار سنجش این اراده باشد
کف و سقف مطالبه های دو طرف چیست؟ آیا دونالد ترامپ مانند آنچه در نامه به ایران نوشته صرفا به دنبال عدم دستیابی ایران به سلاح هسته ای است؟ در اینصورت نظام راستی آزمایی مدنظر او چه ویژگی هایی خواهد داشت؟ جزئیات این نظام مدنظر است که می‌تواند با موافقت و یا مخالفت ایران روبه رو شود.
چارچوب مذاکراتی ایران: 1. نه به تهدید 2.موضوع مذاکره: صرفا هسته ای 3. راهبرد مدنظر: برد-برد 4. نه قاطع به غنی سازی صفر.
ایران مطالبه هایی نظیر برچیده شدن برنامه هسته ای و یا غنی سازی صفر را حتی غیرقابل طرح در جلسه می داند و بر ضرورت حفظ غنی سازی صنعتی اصرار غیرقابل چشم پوشی دارد.
در نامه رئیس جمهور امریکا به قید زمانی دو ماه اشاره شده و به نظر می رسد که این جدول زمانی با بازه زمانی آغاز روند فعالسازی مکانیسم ماشه که پروسه ای چند ماهه خواهد بود تطابق دارد. در صورت پیشرفت مذاکرات ایران و آمریکا، متوقف سازی این روند طبیعتا بر عهده واشنگتن خواهد بود.
متن اولیه برجام و ترکیب مذاکراتی 1+5 قابل احیا نیست، تهران فرمول برجام ( شفاف سازی درباره برنامه هسته ای + رفع تحریم) را بستر کافی برای آغاز کار بر روی توافق جدید می‌داند، آمریکای ترامپ نیز توافقی به ظن خود بهتر اما در اصل متفاوت از برجام می‌خواهد. اگر طرف آمریکایی منطق برجام را بپذیرد، برخی کارت ها قابل معامله خواهد بود.
در این مرحله، مستقیم یا غیرمستقیم بودن مذاکرات تاثیری در نتیجه ندارد چنانچه مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در بهار 1400 به ایستگاه پایانی رسید و متن مورد توافق نهایی شد اما دلیل عدم احیای برجام مسائل دیگری بود.
اگر مذاکرات غیر مستقیم دو طرف بیش از بیست و چهارساعت طول بکشد می توان به اراده سیاسی دو طرف برای خروج از بن بست فعلی امیدوارتر بود اما روند آغاز شده با توجه به مجموع تحولات رخ داده در ده سال اخیر سخت تر از زمان حصول برجام در سال 2015 است.
تیم مذاکره کننده ایران در حال حاضر مجوز لازم برای مذاکرات غیرمستقیم را دارد اما در صورت پیشرفت مذاکرات این وضعیت قابل بررسی مجدد خواهد بود . تصمیم گیر در این زمینه دولت و وزارتخارجه نخواهد بود. / جهان دیپلماسی
