صدا روی بازی ها و نتایج مسابقات ورزشی تاثیرگذار است و ورزشگاه های جدید به نحوی طراحی می شوند که صدای بیشتری تولید شود.
جماران ورزشی، فرشته مقدم: دوم سپتامبر ۲۰۲۳ در هفته سوم لالیگا بود که رئال مادرید و ختافه وارد زمین ورزشگاه سانتیاگو برنابئو شدند تا یک بازی تاریخی را انجام دهند. اولین بازی در اسپانیا بود که زیر یک سقف برگزار می شد. در مادرید باران می بارید و باشگاه از این فرصت استفاده کرد تا از سقف که پس از بازسازی به سانتیاگو برنابئو اضافه شده بود رونمایی کند. بورخا مایورال در دقیقه ۱۰ نخستین گل لالیگا زیر یک سقف را به ثمر رساند. سپس خوسه لو گل مساوی را بالافاصله پس از ورود به زمین وارد دروازه مهمان کرد و جود بلینگام با ۲ بر یک کردن نتیجه در وقت های اضافه هواداران را به وجد آورد. هافبک انگلیسی بعد از بازی گفت: "لحظه ای که گل به ثمر رسید پر صدا ترین جایی بود که تا به حال بودم. پاهایم می لرزیدند."
آن تجربه اول موجب خشنودی هواداران نیز شد و آن ها از ویژگی جدید ورزشگاه و خاص بودنش خوشحال بودند. پس از آن چه هوا سرد باشد یا نه باران ببارد یا نه آن به یک انتخاب ایده‌ال برای رئال مادرید در بازی های خانگی لالیگا تبدیل شده است. در رقابت های داخلی خود باشگاه می تواند تصمیم بگیرد سقف ورزشگاه باز باشد یا بسته تنها نمی تواند نظرش را در جریان بازی عوض کند. در لیگ قهرمانان شرایط فرق می کند و یوفا تصمیم گیرنده است. ناظر بازی که از یوفا است پس از مشورت با داور تصمیم می گیرد که سقف باز بماند یا بسته شود. حتی می تواند بین دو نیمه تصمیمش را تغییر دهد به خاطر شرایط جوی.
یکی از اعضای مسن هواداران مادرید به روزنامه ABC گفت: "سقف جو خاصی را ایجاد می کند که توصیفش با کلمات سخت است." این نظر با حرف یکی از بازیکنان حریف رئال مادرید که در چنین شرایطی بازی کرده متفاوت است. خوفره کارراس، بازیکن اسپانیول به این رسانه گفت: "حقیقت این است توجه من را به هیچ‌وجه جلب نکرد. مانند بازی های دیگر بود. چیز خاصی نبود، نه صدا و نه فشار بیشتری. تنها یک بازی دیگر بود."
بر اساس کتاب گینس، ورزشگاه اروهد که محل برگزاری بازی های کانزاس سیتی چیفس در لیگ فوتبال آمریکایی است رکورد بیشترین تولید صدا را داشته است. در دیدار برابر نیوانگلند پتریوتس در سپتامبر ۲۰۱۴ صدای تماشاگران به ۱۴۲.۲ دسیبل رسید. این صدا می تواند با بلند شدن یک هواپیما در فاصله کمتر از ۲۵ متر یا یک انفجار بزرگ برابر باشد. ورزشگاه اروهد سر باز است و ۷۶ هزار نفر ظرفیت دارد که نسبت به سانتیاگو برنابئو کمی کوچک تر است. صدای تولید شده در این ورزشگاه از رکورد لومن فیلد سیاتل که آن هم سر باز است و مرسدس بنز- سوپردون نیواورلئان که مسقف است پیشی گرفت. در فوتبال اروپا آنفیلد (لیورپول) و سن سیرو (میلان) به ترتیب ۱۱۳ و ۱۱۱ دسیبل صدا تولید کردند.
در رابطه با برنابئو آمار رسمی وجود ندارد اما آمار اینطور نشان می دهد که ربطی به سقف یا بدون آن ندارد بلکه به کیفیت طراحی ورزشگاه و تعهد هواداران مرتبط است. فضایی که هواداران قرار دارند مهم نیست بلکه هواداران در آن موقعیت (ورزشگاه) اهمیت دارند.
خوان پدرو رومرا، مدیر گروه پروژه های ورزشی به ABC گفت: "سیستم صوتی ضعیف می تواند شنیدن یک کنسرت یا جلوه های صوتی یک رویداد ورزشی را مخدوش یا سخت کند که آن لذت و درک نمایش را کاهش می دهد." وضعیت صوتی در طراحی یک مکان ورزشی خیلی اهمیت دارد چون روی نتیجه بازی ها تاثیرگذار است. هر چقدر بهتر باشد می تواند روی نتیجه دلخواه بیشتر تاثیر بگذارد.
یکی از این نمونه ها ورزشگاه جدید تاتنهام است. وضعیت صوتی این استادیوم به شکلی است که بیشترین صدا تولید شود و جو کاملا به نفع میزبان در بازی ها باشد. هدف چیست؟ گسترده کردن صدا تا تماشاگران تجربه بهتری داشته باشند و حمایت از بازیکنان. جایگاه جنوبی که در بریتانیا بزرگترین است به نحوی طراحی شده است که تا در این زمینه به هدفش برسد. برای دستیابی به آن از وسایل پیشرفته صوتی استفاده کردند. پنل های سقف به گونه ای طراحی شده بودند که به جای جذب نویز، صدا را به ورزشگاه انعکاس دهند.
به این ویژگی های صدای جمعیت (هواداران) نیز اضافه می شود که به شکل گسترده در این رابطه تحقیق شده است تا بتوان دیگر واژه انگلیسی home advantage (امتیاز میزبانی) را ترجمه کرد. یکی از تحقیقات تاثیر گذار به نایگل بالمر، استاد دانشکده ورزش ها و علوم تمرینی دانشگاه جان مورس لیورپول تعلق دارد. او نشان داد داوران زمانی که صحنه ها را نسبت به صدای پس زمینه می سنجند ۱۵.۵ درصد خطای کمتر به نفع میزبان سوت می زنند نسبت به کسانی که همان صحنه ها را در سکوت می بینند.
خوسه لوییس سانچس آیوسو، مدیر گرینبک، مشاور مادریدی که به تیم ها کمک می کند تا از گزینه های موجود بهترین استفاده را از امتیاز میزبانی ببرند گفت: "در اینجا از سیستم صوتی صحبت نمی کنیم بلکه درباره تاثیر صدا روی بازیکن حرف می زنیم. ورزشکار زمانی که در خانه بازی می کند نوعی غریزه محافظتی، احساس دفاع از قلمرو دارد و آن با محرک های صوتی تقویت می شود. علاوه بر این صدا می تواند روی ویژگی های فیزیولوژی اثر بگذارد، مانند بلاک کردن درد، افزایش جنگندگی با بالا رفتن سطح هورمون ها و کاهش هورمون های دیگر که به استرس و اضطراب مربوط است."
در سال ۲۰۱۵ تیم نیواورلئان پلیکانس برای نخستین بار به پلی اف صعود کرد. آن ها به عنوان هشتمین تیم برتر کنفرانس غرب به این افتخار دست یافتند و در دور نخست با بهترین تیم یعنی گلدن استیت وریرز روبرو شدند. در آن سال جو فوق العاده ای در سالن اوراکل آره‌نا برقرار بود. تیم تا پلی اف تنها یک شکست خانگی را تجربه کرده بود. استقبال آن ها از تیم پلیکانس بی نظیر بود تا جایی که مانتی ویلیامز، سرمربی مهمان از صدای زیاد شکایت کرد و گفت: "فکر نمی کنم این میزان دسیبل مجاز باشد، جدی می گویم. کمی خارج از کنترل بود." آنتونی دیویس که در آن زمان برای پلیکانس بازی می کرد اظهار کرد: "صدا به اندازه ای بالا بود که من نه صدای هم تیمی هایم را می شنیدم نه مربیان را."
در میان استراتژی هایی که استفاده می کنند به کارگیری موسیقی کانکریت در جایگاه مخصوص یا بهره بردن از معماری خاص ورزشگاه برای بهتر کردن پخش صدا است. پدرو بونوفیگلیو، گوینده تیم بسکتبال رئال مادرید از سال ۲۰۰۹ گفت: "جو یک مسابقه ورزشی جنبه های مختلف دارد. یکی از آن ها تصویری است با نمایش رنگ ها، پرچم ها، مواد آتش زا و ... و دیگری صدا است، که با شعارها، شادی ها و رفتاری که بازیکنان دارند یا تیم حریف به وجود می آید. نمی توان صدا را متوقف کرد."
می توان گفت فوتبال تنها با پا بازی نمی شود. صدا نیز تاثیرگذار است. طراحی جایگاه ها، صدای زیر سقف و صدای لیدر تماشاگران امروزه فاکتورهایی هستند که تجربه یک بازی را شکل می دهند و می توانند جو را تغییر دهند و حتی نتیجه را. اکنون صدای شعارهای خودجوش هواداران ارزش ندارد. باید این شور را هدایت کرد. بونوفیگلیو افزود: "این یک تقلب است چون مردم را مجبور می کنیم چیزی که درونشان است را بروز ندهند." او که تجربه حضور در صدها بازی داشته است و می داند چه زمانی و چگونه عمل کند گفت: "همیشه نیاز نیست مردم را هل داد. برخی بازی ها انگیزه را به وجود می آورند اما گاهی تماشاگران اشتیاق به فریاد زدن دارند اما نیاز به هل دارند من وارد می شوم چون من متوجه می شوم."
خیلی واضح است که در بازی های وسط هفته مردم خسته از کار هستند و باید کمی آن ها را تهییج کرد تا فریاد بزنند و تشویق کنند. در مقابل بازی های یکشنبه همه چیز خودجوش است. بونوفیگلیو در این رابطه اظهار کرد: "برای اینکه من واکنش نشان دهم باید برنامه ریزی مشخصی داشت. تا وقتی که در جریان بازی اتفاقی نیفتد من نمی توانم تماشاگران را به وجد آورم. زمانی که از تیمی حمایت می کنم از حریف عقب باشد در این لحظات تعیین کننده باید تصمیم بگیرم که بازی کنم یا نه؟ اگر بازی کنم پس شروع به سرگرم کردن مردم می کنم. زمانی که اتفاق خوبی می افتد تنها کاری که باید انجام دهم این است روی موج سوار شوم و آن ها را هدایت کنم. راز بیشتری وجود ندارد."
بونوفیگلیو اعلام کرد زمانی که تشویق می کند اغلب به بازیکنان فکر می کند. او از صدایش برای رسیدن به جایی که سرمربی نمی تواند استفاده می کند. آن موجب می شود که تماشاگران فریاد بزنند و تیم را به جلو برانند. او در پایان گفت: "بازیکن برای این که وارد جریان بازی شود به آن نیاز دارد، آن کسی که نمی خواهد آن را درک کند از ورزشی که امروزه در سطح بالا بازی می شود شناختی ندارد." ناگهان به یاد آورده می شود که شرایط در بحران کرونا چگونه بود، ورزشگاه ها خالی بود و شبکه های تلویزیونی صداگذاری و حضور تماشاگران را شبیه سازی می کردند. دوپینگ صوتی.
