مرگ موتور سوار هفت ساله هلندی که در جریان تمرین اتفاق افتاد پرسش هایی را درباره شروع این ورزش خطرناک در سن پایین مطرح کرد.
ورزشی جماران، فرشته مقدم: مرگ سید فیر هفت ساله دنیای موتورسواری را داغدار کرد. راننده هلندی که یکی از آینده داران بزرگ کشورش به حساب می آمد بیست و دوم دسامبر در حال تمرین دچار حادثه شد و یکشنبه پس از دو هفته بستری و مبارزه برای نجات جانش در بیمارستان ماستریخت درگذشت. پدرش رینولد که از طریق شبکه های اجتماعی از وضعیت سلامتی پسرش خبر می داد تایید کرد: "مانند یک شیر مبارزه کرد اما ناعادلانه مغلوب شد."
فیر متولد بیستم آوریل ۲۰۱۷ علاقه به سرعت در خونش بود و عضو خانواده مشهور مرتبط به موتورسواری استاپ‌هورست، یکی از شهرهای هلند بود. برادرش بوید که یازده ساله است هم راننده است و بهترین دوستش در مسابقات بود. پدرش که آن ها را همیشه همراهی می کرد عادت داشت عکس ها و ویدئوهایش در حال رقابت با مینی موتورش را در اکانت اینستاگرام veijer_racing منتشر کند.
برداران، مسیر پسرعمویشان، کیانو ۱۶ ساله و کولین، یکی از راننده های برجسته در موتو۳ را پیش گرفتند.
او همچنین به فوتبال علاقه داشت (در خیلی از عکس های خانوادگی با یک توپ زیر بازویش دیده می شد) و تا سال ۲۰۲۳ در دسته خردسالان بازی می کرد. در سال ۲۰۲۴ در نخستین فصلش در دسته جوانان قهرمانی کشور سطح A جام را بالای سر برد. بوید نزدیک بود قهرمانی در سطح B را تجربه کند و نشان داد می تواند آینده درخشانی در هر دو رشته داشته باشد.
با تمام شدن فصل، دو برادر به تمرین کردن در پیست سربسته اسوالمن، در استان لیمبورگ پرداختند. معمولا رانندگان مینی موتور در زمستان آنجا تمرین می کنند. در این پیست بود که سید بیست و دوم دسامبر تصادف کرد.
به نوشته رسانه های هلندی، سید هنگام تمرین کنترل موتورش را از دست داد، از روی آن افتاد و به سر و بدنش ضربه شدیدی وارد شد. او را با آمبولانس به اخت بردند و سپس با هواپیما به ماستریخت انتقالش دادند. در دو هفته ای که بستری بود چهار عمل جراحی مغز رویش انجام شد چون از این قسمت به شدت آسیب دیده بود.
سی ام دسامبر خانواده اش اعلام کردند نشانه های مثبت می بینند. پدرش در شبکه های اجتماعی نوشت: "پزشکان چیزی را دیدند که هفته پیش حتی تصورش را هم نمی کردند. پس از این چند روز سخت آن ما را امیدوار کرد. پیشرفت سید ما به شکل معجزه آسایی ادامه دارد. ورم سرش کم شده است. از این پس با احتیاط دوز داروها کمتر می شود. در نخستین گام داروهای خواب آور. می خواهند خودش بتواند نفس بکشد. سپس گام به گام پیش خواهند رفت، به خاطر آسیب های وارده به صورتش هنوز نیاز به جراحی دارد. با این حال اولویت در برطرف کردن آسیب های مغزی است. هنوز حال عمومی اش خوب نیست اما نشانه های کوچک مثبتی وجود دارد."
به نوشته کلارین، با این حال این روند بهبودی ادامه پیدا نکرد و فیر یکشنبه در حالی که خانواده اش کنارش بودند درگذشت.
رینولد گفت: "دوشنبه هفته گذشته در رابطه با وضعیت سید کور سوی امیدی وجود داشت. در پایان هفته آن کور سو از بین رفت و در یک مبارزه ناعادلانه سید نتوانست برنده شود. او مانند یک شیر ایستادگی کرد. ما (رینولد، ریان، بوید، موک و لوک) تا آخرین لحظه با تمام توانمان در این مبارزه او را همراهی کردیم. همچنین پزشکان و پرستاران تمام تلاش خود را به کار بردند."
کولین فیر که پارسال در قهرمانی جهان موتو۳ سوم شد با پسرعمویش با یک پیام تکان حزن انگیز در شبکه های اجتماعی خداحافظی کرد.
راننده تیم لیکی مولی در اینستاگرامش نوشت: "با تمام قوا برابر اتفاقی که افتاده بود مبارزه کردی اما موفق نشدی این مبارزه سخت و دشوار را ببری. افتخارم می کنم که پسرعمویت هستم و هرگز لحظات خوشی که با هم سپری کردیم را فراموش نخواهم کرد. همیشه در یادم خواهی ماند. به من انگیزه بیشتری دادی تا سخت کار کنم تا مانند تو مبارزه کنم. دوستت دارم سید."
قضیه فیر یادآور لورنسو سوماسچینی آرژانتینی بود که ماه جون گذشته در ۹ سالگی جانش را از دست داد. او در جریان تمرینات سوپربایک برزیل از روی موتورش افتاد و ضربه شدیدی به سرش وارد شد. این دو حادثه تلخ موجب شدند دوباره بحث اینکه درست است کودکان در سن پایین به چنین رشته خطرناکی (راننده باید کاملا آماده باشد و توانایی هدایت موتور در سرعت بالا را داشته باشد) بپردازند به وجود آمد.
تقریبا هفت ماه پیش چند روز پس از درگذشت لولو، رائول باریوس، فارغ التحصیل رشته روانشناسی و استاد آموزش جسمانی به درخواست کلارین به این بحث ملحق شد. او گفت: "اگر یک پسر از خردسالی به موتورسواری بپردازد و روزی دو تا سه ساعت تمرین کند توانایی این را دارد در این رشته رقابت کند."
او افزود: "در ورزشی همچون موتورسواری، منابع- که ما آن را استراتژی رویارویی می نامیم- به عنوان مثال، به توانایی تصمیم گیری که با گذشت زمان بهتر می شود مرتبط است اما یک پسر ۹ یا ۱۰ ساله (سنی که سوماسچینی داشت) باید روی آن کار کند."
باریوس در ادامه اظهار کرد: "ورزش حرفه ای از یک جهت نیازمند مکانیسم است: اتومات شدن حرکات تا به آن فکر نکند چون فکر کردن موجب حواس پرتی می شود. اگر سرعتتان ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت است و به آن فکر کنید که در ۲۰ متر بعدی چه کار کنید احتمال این که اتفاقی بیفتد زیاد است. پسربچه ای که از سن کم به موتورسواری مشغول است چنین توانایی را دارد. تمام کسانی که موتور سواری کردند حداقل یک بار افتادند اما بارها این اتفاق نیفتاده است. یک پسربچه می تواند ۵۰ بار یک پیچ را رد کند و یک بار بیفتد. یعنی ۴۹ بار تصمیم درست می گیرد و می تواند به خوبی از پس شرایط بر بیاید. پس می توان گفت که توانایی اش را دارد."
از طرفی باریوس درباره آگاهی یک پسربچه در این سن از خطرهایی که موتور سواری ایجاد می کند صحبت کرد.
او گفت: "ترس احساسی است که با انسان سازگار شده است و به فرد اجازه می دهد از خودش در شرایط خطرناک و طاقت فرسا مراقبت کند. همیشه نسبت به شرایط خطرناک تر آگاهی وجود دارد. اکنون در ۹ یا ۱۰ سالگی یک پسر که موتور سواری می کند و یا یوگا انجام می دهد به این فکر نمی کند کاری که انجام می دهد موجب مرگش خواهد شد چون در آن سن مانند بزرگسالان به مرگ نگاه نمی کند. پسربچه هایی که موتورسواری می کنند می دانند آن ورزشی خطرناک است و می دانند که خطر ایجاد می کند. سن یک فرد خطر را واقعی تر می کند اما یک کودک ۱۰ ساله هم آن را می داند. با این حال شناخت واقعی هر شخص فرق می کند."
همانطور که اواسط سال ۲۰۲۴ آن اتفاق برای سوماسچینی رخ داد مرگ فیر موجب شد دوباره تمرکز روی خطراتی باشد که کودکان راننده که از سن کم شروع به رانندگی با سرعت بالا می کنند با آن روبرو می شوند. با این حال ضربه سختی به دنیای موتور سواری وارد شد.
سید هلندی نخستین عنوانش را در ماه اکتبر به دست آورد، در رقابت های قهرمانی کشور جوانان سطح A. در کشورش از او به عنوان یکی از با استعدادترین موتورسواران یاد می کردند. افراد زیادی آینده او را در میان بزرگان موتورسواری می دیدند که وارث پسرعمویش کولین می شود. او تنها هفت سال داشت.
مرگش موجب انتقاد دوباره افراد زیادی شد که معتقد هستند یک پسر به این کوچکی نباید یک موتور را هدایت کند و در مسابقات شرکت کند، در حالی که قانون زمانی اجازه رانندگی در خیابان می دهد (گواهینامه می دهد) که فرد حداقل ۱۶ یا ۱۸ سال داشته باشد (بستگی به وسیله نقلیه و کشور دارد). با این حال افراد برجسته ورزش موتورسواری می دانند که این شروع سریع نقش مهمی در رسیدن راننده به بالاترین سطوح دارد.
سباستین پورتو، موتور سوار بازنشسته پس از تصادف سوماسچینی گفت: "مانند همه ورزش ها رقابت ها از سن پایین شروع می شوند. معتقدم که اگر کسی امکان تمرین کردن ورزشی در سن پایین را داشته باشد شانس یادگیری و پیشرفت بین المللی اش خیلی بیشتر است."
قهرمان اروپا و نایب قهرمان جهان افزود: "به عنوان مثال در کشورهایی همچون اسپانیا و ایتالیا که مهد موتورسواری جهانی هستند پسران چهار ساله ای هستند که سوار موتور شدند. به همین خاطر پروسه آموزش اهمیت دارد."
همانطور که پورتو اشاره کرد موتورسواری تنها ورزشی نیست که پسران از سن خیلی پایین شروع می کنند. در تنیس، فوتبال، بسکتبال، والیبال، هندبال، راگبی، ژیمناستیک، جودو، تکواندو قایقرانی و دوچرخه سواری دیدن پسران و دختران چهار، پنج ساله در آموزشگاه ها عادی است. آن ها در این سن شروع به استفاده از قوانین، تکنیک ها و رقابت با همسالان خود می کنند و برخی ها رویای تبدیل شدن به ورزشکار حرفه ای را در ذهن دارند.
در ورزش موتورسواری هم شرایط مشابه است. برای مثال، فرانکو کولاپینتو که در ۲۱ سالگی در سال ۲۰۲۴ پرچم آرژانتین را پس از ۲۳ سال در فرمول یک به اهتزاز در آورد برای نخستین بار در چهار سالگی در کارتینگ سوار ماشین شد و در ۱۰ سالگی رقابت خود را با این خودروها شروع کرد، همان سنی که پورتو کار خود را شروع کرد.
فرقش آن است که یک تنیسور یا فوتبالیست روی موتور یا ماشین مسابقه نمی دهد یا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت سرعت ندارد. با وجود اینکه در بخش آموزش موتورسواری، موتورهای خردسالان سیلندر کمتری دارند و سرعتشان خیلی بالا نیست اما باز هم امکان تصادف وجود دارد.
رافائلینو در این رابطه اظهار کرد: "می دانیم که ورزش خطرناکی است و مقابل ضربه ها و افتادن ها در این سن پایین که بدن هنوز کامل تشکیل نشده است پیامدهایش بیشتر است. با این حال در این رشته از لحاظ قانونی می توان از ۹ سالگی رقابت کرد. اکنون در ۱۰ سالگی می توان ارزیابی کرد که یک پسربچه می تواند به این رشته بپردازد یا نه."
او در پایان گفت: "یک پسربچه در این سن از خطرات رقابت در این رشته کاملا آگاه است. تنها مسئله ژنتیک و آمادگی عضلات در صورت ضربات احتمالی باقی می ماند. در این زمینه همه مثل هم نیستند. اگر با چیزی برخورد نکند یا توسط حریف واژگون نشود افتادن ها با جراحات شدیدی همراه نخواهند شد. همچنین مسائل ایمنی و پیست ها باید تایید شده باشند."
