علی اکبر گرجی حقوقدان، در مورد قانون حجاب و عفاف هشدار داد: امیدوارم زمامداران ما از اسب رویا پردازانه قدرت شان پا بر زمین واقعیت های اجتماعی بگذارند و خودشان مانع از ابلاغ و اجرایی شدن این قانون عجیب و غریب حجاب شوند. اگر این اتفاق نیافتاد باید مطمئن باشیم که این قانون آغازی خواهد بود بر نارضایتی های گسترده تر در جامعه و به هم ریخته شدن دوباره نظم عمومی. در این موضوع شکی نیست که بازی کردن با روح و روان جامعه اساسا آخر و عاقبت خوشی ندارد.
به گزارش جماران؛ علی اکبر گرجی حقوقدان، در مورد قانون حجاب و عفاف به "چند ثانیه "می گوید: به شدت با قانون عفاف و حجاب مخالف هستم و این لایحه و قانون و هر گونه لایحه و قانون دیگری در این محتوا و ماهیت اساسا قابلیت دفاع ندارد. به دلیل اینکه در حوزه اخلاقیات و ارزش ها هر چقدر قانون کمتر داشته باشیم احترام بیشتر داریم.
در حقیقت نظام حقوقی ما باید یاد بگیرد که برای تنطیم امور اخلاقی، ایمانی و معنوی اساسا قانونگذاری نکند. قانونگذاری درباره مسائلی که به باورهای شهروندان ارتباط دارد اساسا کار نابخردانه ای است. چرا که منطقا نمی توان باور را به زور قانون و الزام به شهروندان تحمیل کرد.
ممکن است یک باور یا ارزشی را در کوتاه بتوان به ضرب و زور قدرت و الزام انتظامی وامنیتی در جامعه ظاهرا به مردم قبولاند اما رفته رفته مردم راه دور زدن آن قانون را پیدا خواهند کرد.
امیدوارم زمامداران ما از اسب رویا پردازانه قدرت شان پا بر زمین واقعیت های اجتماعی بگذارند و خودشان مانع از ابلاغ و اجرایی شدن این قانون عجیب و غریب حجاب شوند.
اگر این اتفاق نیافتاد باید مطمئن باشیم که این قانون آغازی خواهد بود بر نارضایتی های گسترده تر در جامعه و به هم ریخته شدن دوباره نظم عمومی. در این موضوع شکی نیست که بازی کردن با روح و روان جامعه اساسا آخر و عاقبت خوشی ندارد.
ممکن است این قانون در کوتاه مدت اثر گذار باشد اما در بلند مدت وضع چنین قوانینی پایه های حکمرانی را تضعیف می کند، پایه های اعتماد و وفاق ملی را نیز تضعیف می کند.
قوانینی که بخواهد انگشت در چشم مردم کند و اراده و میل آنها را سرکوب کند، بدون تردید محکوم به شکست است، همچنان که قوانین و مقررات مربوط به تجهیزات ماهواره ای و نظیر آن شکست خورد.
تندورها هزینه ای بر حکومت جمهوری اسلامی تحمیل می کنند و متاسفانه حکومت را با چالش های ناخواسته روبرو می سازند.
الان بدترین زمان ممکن برای اجرای این قانون است چرا که هنوز جامعه از شوک های ۱۴۰۱ بیرون نیامده و هنوز مصیبت های آن سال تمام نشده است. نمی دانم آقایان تندرو از سر این جمهوری اسلامی مظلوم چه می خواهند و چرا متوجه نیستند که یک حکومت برای ماندگاری باید رضایت مردم را به دست بیاورد.
با قوانینی که مبتنی بر زور و جریمه است چگونه می توان رضایت عموم مردم را به دست آورد. عموم جامعه ایران با عفاف و حجاب مشکلی ندارد اما اینکه بخواهند به زور قدرت و اسلحه حجاب بر سر زنان ایرانی کنند، پایان خوشی ندارد.
به عنوان یک دوستدار نظام برای هزارمین بار فریاد می زنم و می دانم که دوباره این سخنان بر تندروها تلخ خواهد آمد اما ما نگران آینده ایران هستیم .حکمرانی با احساس و شور اداره نمی شود، حکمرانی با عقلانیت، دور اندیشی و مردم داری اداره می شود. قوانینی که بخواهد روابط اجتماعی را دچار چالش و تنش کند و بین مردم و قوای نظامی، انتظامی و امنیتی شقاق و اختلاف ایجاد کند قوانین خوبی نیستند.
