حمید ابوطالبی، معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور در دولت روحانی نوشت: «جوّ کشور به شدّت ملتهب شده است؛ و جریاناتی، داخلی و خارجی، نیز لحظه به لحظه بر التهاب آن میافزایند. در شرایطِ پر التهاب این روزها، مردم در اوج نگرانی و احساسِ ناامنی، انتظار دارند رییس جمهوری که برگزیدهاند و اینک بر کرسی ریاست خویش نشسته است، از نگرانی و التهاب آنان کاسته و آرامش را بر کشور حکمفرما سازد.
به گزارش جماران؛ حمید ابوطالبی از رئیسجمهور خواست تا درباره شرایط کشور با مردم سخن بگوید و از نگرانیهای آنان بکاهد.
حمید ابوطالبی، معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور در دولت روحانی در شبکه اجتماعی «اکس» نوشت: «جوّ کشور به شدّت ملتهب شده است؛ و جریاناتی، داخلی و خارجی، نیز لحظه به لحظه بر التهاب آن میافزایند. در شرایطِ پر التهاب این روزها، مردم در اوج نگرانی و احساسِ ناامنی، انتظار دارند رییس جمهوری که برگزیدهاند و اینک بر کرسی ریاست خویش نشسته است، از نگرانی و التهاب آنان کاسته و آرامش را بر کشور حکمفرما سازد.
نخستین گام در این رابطه، «سخن گفتن با ملت»، تبیین شرایط برای جامعه، و ایجاد اطمینان در خصوص حاکمیّت عقلانیّت در کشور است. زمانی که شاخصهای اقتصادی نیز نسبت به وضعیت التهاب و وجود بحران در کشور اعلام خطر مینمایند؛ باید با اقدامات خردورزانه و سخن گفتن با ملت، از التهاب جاری کاسته و کشور را آرام ساخت. تا آنکه همه، نسبت به استواری نظامِ تصمیمگیری بر خردورزی و عقلانیت، مطمئن شوند.
گام دوم، استقرار دولت در وضعیت کنونی است؛ که حداقل حدود ۳۰ تا ۴۵ روز زمان خواهد برد. ادارهی کشور در این شرایط ملتهب، با اعضای کابینه پیشین ممکن نیست؛ هیچ اولویتی هم در کشور مشخص نمیباشد. و حتی رییس جمهور، به عنوان رییس شورای عالی امنیت ملی و مسئول همهی تصمیمات آن شورا، مشخص نیست که پیشران کدام فرضیه میباشد؟ اینکه با اعضای فعلی این شورا، چگونه تصمیم خواهد گرفت؟ و چرا ایشان، حداقل برای وزارتخانههای مهم و سازمانهای عضو این شورا، سرپرست موافق با خط مشی فکری و انتخاباتیاش تعیین نمیکند؟
ناامید کننده است که تا کنون نه گامی روشن بر داشته شده؛ و نه تلاشی برای خروج کشور از سردرگمی و التهاب به عمل آمده است. هدایت شرایط دشوار کنونی، نخستین آزمونِ حکمرانی این دولت است؛ که تاثیری تعیینکننده در ذهنیت ملت، و تصویری تبیین کننده از سیاست خارجیاش به نمایش خواهد گذاشت. کشور را باید از سردرگمی خارج نمود.»