یکی از پزشکان بدون مرز به گاردین می گوید: شرایط بسیار وخیم است. تراکم جمعیت بالا است. با کمبود آب با کیفیت روبه رو هستیم و آب موجود هم سالم نیست. از آنجایی که مردم در آب موجود خود صرفه جویی می کنند، کمتر به استحمام روی می آورند . همه این شرایط بستر مناسبی را برای شیوع بیماری های واگیردار فراهم می کند.
به گزارش جماران، گاردین در گزارشی از فرارسیدن زمستان سخت در غزه و ادامه یافتن حملات رژیم اسرائیل خبر داده و می نویسد: زمستان به سرعت به غزه می رسد. طوفان‌های بارانی و بادهای شدید نوار ساحلی را درنوردیده و چادرها را پراکنده کرده و آن‌هایی را که سرپناه اندکی دارند، خیس کرده است. قریب به دو میلیون نفر در نتیجه حملات اسرائیل به غزه آواره شده اند. با آمدن زمستان، وضعیت فاجعه باری که در آن تقریباً تمام امکانات بهداشتی غزه از بین رفته، به سرعت بدتر می شود.زنان در چادر در شرایط غیر استریل زایمان می کنند. دود ناشی از آتش زدن چوب باعث تشدید بیماری های تنفسی می شود. کسانی که به دارو نیاز دارند مجبور شده اند در جستجوی اغلب بی نتیجه به 10 داروخانه مراجعه کنند و در نهایت هم دست خالی بازگردند.
محمود که از شهر شمالی بیت لاهیا غزه است می گوید: هوا خیلی سرد است و چادر خیلی کوچک. تنها چیزی که دارم لباسی است که می پوشم، هنوز نمی دانم چه ساعاتی پیش روی من است. ما اینجا در سرمای سخت زندگی می کنیم. حمام وجود ندارد و روی شن ها می خوابیم.
مرد میانسال دیگری در حالی که بچه ها دور آتش حلقه زدند تا گرم شوند، گفت: «من یک بیمار سرطانی هستم. تشکی وجود ندارد که روی آن بخوابم. من روی شن ها می خوابم و بدنم یخ می زند.
فلسطینی‌های آواره همه روایت های مشابهی دارند: طوفان شدید، هوای سردتر، شرایط غیر بهداشتی و کمبود غذا و سرپناه مناسب.
بر اساس داده های نظارتی که توسط سازمان جهانی بهداشت به اشتراک گذاشته شده است، بیماری های واگیر به طرز نگران کننده ای در حال افزایش هستند. اسهال خونی، عفونت های تنفسی، یرقان، هپاتیت A و مننژیت در جمعیت غزه دیده شده است. کمبود آنتی بیوتیک باعث مرگ و میر ناشی از عفونت های بعد از عمل در میان مجروحان شده است. بیماران مزمن که قادر به دسترسی به مراقبت و دارو نیستند، اغلب به عنوان قربانیان جنگ ثبت نشده اما می میرند.
مادر رمزی 54 ساله که از شمال غزه به رفح منتقل شده بود یکی از این موارد بود. رمزی به گاردین گفت: «مادر من هفته گذشته درگذشت. او فشار خون بالا و دیابت داشت. ما در شرایط بدی در پناهگاه رفح زندگی می کنیم. ما در چادر هستیم و ابتدایی‌ترین چیزهایی را که نیاز داریم نداریم و به سختی می‌توان به همه چیز دست یافت. افراد مسن نمی توانند این شرایط را تحمل کنند. در مواردی از این دست، بیمارستان ها قادر به مقابله با آنچه ما بیماری های عادی می نامیم، نیستند، آنها مملو از صدها مجروح هستند و همچنان روزانه مجروحان بسیاری هم به این بیمارستان ها منتقل می شوند. ما هرگز انتظار نداشتیم اقوام خود را خارج از منطقه یا شهر خود دفن کنیم.»
یکی از پزشکان بدون مرز به گاردین می گوید: شرایط بسیار وخیم است. تراکم جمعیت بالا است. با کمبود آب با کیفیت روبه رو هستیم و آب موجود هم سالم نیست. از آنجایی که مردم در آب موجود خود صرفه جویی می کنند، کمتر به استحمام روی می آورند . همه این شرایط بستر مناسبی را برای شیوع بیماری های واگیردار فراهم می کند.
مارگارت هریس از سازمان بهداشت جهانی هفته گذشته به NPR گفت: ما در حال حاضر شاهد شیوع بسیار بسیار نگران کننده یرقان هستیم . فعلا آن را هپاتیت A فرض کردیم اما آب کثیف، کمبود خدمات بهداشتی، ازدحام بیش از حد جمعیت و نبود آزمایشگاهی برای شناسایی دقیق نوع بیماری کار ما را سخت کرده است. در این فضا، شما دائماً در معرض باکتری ها و ویروس های دیگران هستید. ما شاهد تعداد بالای ابتلا به اسهال هستیم.
یکی از مدیران پروژه در بیمارستان العوده در شمال غزه که اکنون محاصره شده در گفت و گو با گاردین، وضعیت غزه را بازگشت فاجعه بار به دوره قبل از آنتی بیوتیک توصیف می کند، زیرا موجودی آن تقریباً به صفر رسیده است. او می گوید: هپاتیت در میان آوارگان در حال گسترش است زیرا پناهگاه ها برای پذیرایی از هزاران نفر طراحی نشده اند. هزاران نفر دیگر در خیابان های بدون سرپناه می خوابند. شرایط دیوانه کننده است.
از آنجایی که رژیم اسرائیل گفته است که قصد دارد حملات خود را تا پایان ژانویه ادامه دهد، این فرا رسیدن زمستان سخت است که بسیاری را در وضعیت ناامیدکننده قرار داده است. یکی از اعضای کادر پزشکی به گاردین می گوید: اگر مردم در بمباران نمیرند، در خیابان ها خواهند مرد. همه ما دعا می کنیم که زمستان به طور معجزه آسایی به تعویق بیفتد. با باران و طوفان مردم زیادی جان خود را از دست خواهند داد.
پیام‌های صوتی کارکنان Action Aid به همکاران خارج از غزه که با گاردین به اشتراک گذاشته شده است، وضعیت ناامیدکننده را به تصویر می‌کشد. یکی از این کارکنان می گوید: ما در یک چادر در یک انبار سازمان ملل زندگی می کنیم. در جریان بارندگی اخیر کاملا خیس شدیم. چادرهایی که با ورقه های نایلونی و چوب نگه داشته شده بودند، همه پراکنده شدند. مردم سعی می کنند برای فرزندان خود دارو تهیه کنند، اما هیچ دارویی در داروخانه ها وجود ندارد. این یک فاجعه مطلق است، فراتر از تصور هر کسی. بسیاری از کسانی که در هفته های اولیه حمله اسرائیل به جنوب گریختند، تنها با لباس های تابستانی خود در میانه یک پاییز گرم فرار کردند. آنها با نداشتن لباس زمستانی، پتو و حتی تشک برای خوابیدن، آسیب‌پذیری مضاعفی را تجربه می کنند.
در دومین پیام صوتی که با گاردین به اشتراک گذاشته شد، رانا که با فرزندانش در چادر زندگی می کند، طوفان اخیر را توصیف کرد: برای ما که در چادر زندگی می کنیم کنار آمدن با تغییرات جوی سخت است. فرزندان من از طوفانی که رخ داد، ترسیدند. چادر نزدیک بود پرواز کند و ما داشتیم یخ می زدیم. بچه ها خیلی می لرزیدند. من نمی توانم پتویی پیدا کنم که آنها را بپوشانم. برای هر نفر یک پتو به ما دادند اما پتو خیلی نازک بود و ما را گرم نمی کرد. ژاکت و لباس زمستانی در دسترس نیست. نمی دانیم چه کنیم. تشکی برای خوابیدن وجود ندارد. ما روی زمین می خوابیم و زمین زیر ما خار است.
